Πώς να εξηγήσετε σε μικρά παιδάκια τι σημαίνει χορτοφαγία. Η μαρτυρία μίας μαμάς...
Έρχεται η στιγμή στη ζωή κάθε χορτοφάγου νηπίου που συνειδητοποιεί πως κάποιο άλλο μωρό, ή η γιαγιά του ή ακόμη και το κατοικίδιο της οικογένειας, τρώει κάτι που δεν επιτρέπεται να δοκιμάσει το ίδιο.
Μπορεί στην ηλικία του ενός έτους, το παιδάκι σας να προσπαθήσει να δοκιμάσει το σάντουιτς με χοιρινό που κρατάει το παιδί της φίλης σας. Ή στην ηλικία των δύο, να κλαίει απαρηγόρητο γιατί του αρπάξατε από το χέρι το λουκάνικο που του έδωσε η θεία του (χωρίς να σας ρωτήσει). Μέχρι να φτάσει τριών ετών, καλά θα κάνετε να είστε προετοιμασμένοι για τις ερωτήσεις του και να έχετε ετοιμάσει μία προσέγγιση στο θέμα.Έρχεται η στιγμή στη ζωή κάθε χορτοφάγου νηπίου που συνειδητοποιεί πως κάποιο άλλο μωρό, ή η γιαγιά του ή ακόμη και το κατοικίδιο της οικογένειας, τρώει κάτι που δεν επιτρέπεται να δοκιμάσει το ίδιο.
Η μικρή μου είναι τριών ετών και μόλις κατάλαβε ότι δεν επιτρέπεται να τρώει κρέας. Από συζητήσεις που άκουγε τόσο καιρό κατάλαβε πως είμαστε κάτι με την ονομασία "χορτοφάγοι". Τώρα άρχισε να ρωτάει γιατί, και για να είμαι ειλικρινής, μείναμε να την κοιτούμε απορημένοι. Φυσικά, γνωρίζουμε τους λόγους που μας οδήγησαν στη χορτοφαγία, αλλά να το εξηγήσεις σε ένα τρίχρονο παιδάκι, είναι λίγο περίπλοκο. Δεν ανέχεται πια την απλοποιημένη εκδοχή (που πρέπει να ομολογήσω πολλές φορές ήταν λάθος, ειδικά όταν ο αγανακτισμένος σύζυγος έλεγε στο μωρό "είμαστε χορτοφάγοι, γιατί...έτσι!" ). Ούτε όμως είναι έτοιμη για την πλήρη εξήγηση. Για κάμποσο καιρό, η εξήγηση ότι δεν θέλουμε να κάνουμε κακό στα ζώα έμοιαζε να της αρκεί, αλλά τώρα τελευταία θέλει να μάθει γιατί το να τρώμε κρέας έχει άμεση σχέση με το κακό που κάνουμε στα ζώα. Τώρα, νομίζετε πως θα έπρεπε να της εξηγήσουμε ότι το κρέας στην πραγματικότητα είναι σφαγιασμένα ζώα, αλλά αν έχετε ένα υπερβολικά ευαίσθητο παιδί όπως η κόρη μας, δεν θα το τολμούσατε. Η κόρη μας έκλαιγε με λυγμούς γιατί πάτησε κατά λάθος ένα μυρμήγκι!!! Έτσι έπρεπε να βρούμε μία προσέγγιση, που δεν τα παρουσιάζει όλα ροζ, αλλά δεν είναι και η ωμή σκληρή αλήθεια.
Αρχίσαμε να μιλούμε για το τι συμβαίνει όταν τα ζώα πεθαίνουν, αλλά αυτό οδήγησε σε ερωτήσεις για το θάνατο του παππού της. «Τον έφαγαν αφού πέθανε;» Έτσι, προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε ότι κάναμε μία προσωπική επιλογή να μη συμμετέχουμε στο βασανισμό των ζώων, μη τρώγοντάς τα, και τότε ρώτησε αν η γιαγιά της είναι κακός άνθρωπος γιατί έχει κρέας στο ψυγείο της...Ήταν εμφανές ότι δεν είχαμε καμία επιτυχία στο να της εξηγήσουμε αυτό που θέλαμε. Έτσι άρχισα να ψάχνω για έμπνευση σε βιβλία που θα τη βοηθούσαν να καταλάβει. Μετά από μία μικρή έρευνα, βρήκα μόνο ένα που όμως ήταν για μεγαλύτερα παιδιά.
Αυτό που έπρεπε να μάθει είχε τρία σκέλη :
Πρώτον, έπρεπε να καταλάβει γιατί κάναμε αυτή την επιλογή της χορτοφαγίας. Πρέπει να καταλάβει πως από οικολογικής πλευράς, η χορτοφαγία είναι η καλύτερη επιλογή. Κι έπειτα ότι, από πλευράς υγείας, και ηθικής, πάλι η χορτοφαγία κερδίζει.
Με αυτά τα τρία σκέλη στο μυαλό, άρχισα να κόβω φωτογραφίες από περιοδικά, που θα ταίριαζαν σε αυτές τις κατηγορίες. Έκοψα, φωτογραφίες από δάση, λίμνες, βουνά και από κάτω έκανα μία μικρή εξήγηση πως η χορτοφαγία προστατεύει αυτές τις ομορφιές της φύσης.
Για το θέμα της υγείας, έκοψα φωτογραφίες από φαγητά που είναι καλά για τον ανθρώπινο οργανισμό, από λαχανόκηπους, και από κάτω μικρές εξηγήσεις που θα μπορούσε να καταλάβει ένα τρίχρονο.
Και τέλος έκοψα φωτογραφίες από ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον, ζώα καρτούν, κατοικίδια αλλά και ανθρώπους που έκαναν διαλογισμό για να εξηγήσω την ηθική πίσω από την επιλογή της χορτοφαγίας. (σημ. Η συγγραφέας είναι χορτοφάγος και βουδίστρια)
Δεν ήταν η τέλεια εξήγηση στις ερωτήσεις της, αλλά ήταν μία καλή αρχή για συζητήσεις ώστε να κατανοήσει κάποια πράγματα.
Αξίζει να προετοιμαστείτε αρκετά νωρίς. Όταν το παιδί σας είναι μωρό, δεν χρειάζεται να εξηγήσετε τίποτα - παρά μόνο στους ενοχλητικούς συγγενείς που σας πρήζουν για το αν το μωρό παίρνει αρκετό σίδηρο. Αλλά θα έρθει η στιγμή που θα χρειαστεί να εξηγήσετε στο παιδί σας. Και πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο. Εύχομαι να το είχα σκεφτεί νωρίτερα. Και αν κανείς ξέρει τι να απαντήσω όταν η μικρή είναι στην εφηβεία και θέλει μπριζόλα, ας με πάρει τηλέφωνο!
--Η Lyndal Greenslade είναι μία μαμά από την Αυστραλία, αφοσιωμένη στο βιγκανισμό, το βουδισμό και το χορτοφαγικό τρόπο ζωής. Στον ελεύθερο χρόνο της, της αρέσει να γράφει άρθρα, να κάνει αναρρίχηση σε βράχους και να τρέχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου