Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Άποψη: Γιώργος Μαυρωτάς "Καλοκαίρι: Όσα δεν λέμε μαζί τους τον χειμώνα…"

Μια φράση κλισέ για το καλοκαίρι είναι ότι «γεμίζουμε μπαταρίες». Λέγοντας αυτήν την χιλιοειπωμένη έκφραση εννοούμε τη σωματική αλλά κυρίως και την πνευματική ξεκούραση που λειτουργεί σαν φόρτιση των εσωτερικών μας μπαταριών. Ξεφεύγει λίγο το μυαλό, χαλαρώνουμε και παίρνουμε φόρα για να βγάλουμε τον χειμώνα. Πολλές φορές όμως μαζί με το «γεμίζουμε μπαταρίες» πρέπει να χρησιμοποιούμε και το «ακονίζουμε τις κεραίες μας», ιδιαίτερα για όσους είμαστε γονείς.

Το καλοκαίρι είναι μια εποχή που προσφέρεται για περισσότερη επικοινωνία με τα παιδιά μας. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον/την σύντροφό μας και τους φίλους μας αλλά στο κείμενο αυτό θα εστιάσω στα παιδιά. Ιδιαίτερα αν βρίσκονται στην κρίσιμη ηλικία των 12-16 που την έχουν τόσο ανάγκη αυτήν την επικοινωνία χωρίς όμως πάντα να την ζητάνε. Όσοι είστε γονείς σίγουρα θα καταλαβαίνετε το γιατί κι όσοι δεν είστε θα προσπαθήσω να σας βοηθήσω να καταλάβετε.

Στις διακοπές έχουμε ελεύθερο χρόνο που εκτός από διασκέδαση και ανεμελιά προσφέρεται και για συζήτηση και επικοινωνία. Δεν υπάρχει το σχολείο και το καθημερινό κυνήγι του χρόνου. Να τρέξουμε να προλάβουμε το σχολείο, το φροντιστήριο, την προπόνηση, τα γαλλικά. Και εμείς οι γονείς, με τα νεύρα μας πιο λάσκα, μπορούμε να δίνουμε χρόνο σε μια συζήτηση και να μην τους απαντάμε κοφτά και μονολεκτικά έχοντας στο μυαλό μας τις υποχρεώσεις της δουλειάς. Δραπετεύοντας από τη ρουτίνα της δουλειάς έχουμε χρόνο να συζητήσουμε πράγματα που δεν προλάβαμε όλον τον χειμώνα ή που θα βρούμε μπροστά μας στον επόμενο χειμώνα.

Και τα ίδια τα παιδιά απελευθερωμένα από την πίεση μιλάνε πιο αυθόρμητα, πιο ανοιχτά. Χωρίς το «διάβασες για αύριο;» να μονοπωλεί τη συζήτηση, η επικοινωνία γίνεται πιο ελεύθερη και ουσιαστική. Κι εκείνα έχουν την ευκαιρία να εκφραστούν, όχι όπως κάνουν όλο τον χειμώνα με το facebook ή στριμωγμένα στους 140 χαρακτήρες του twitter, αλλά με πολύ πιο άμεσο και ουσιαστικό τρόπο. Μπορούμε να επικεντρωθούμε στα πιο ουσιώδη και στα πιο μακροπρόθεσμα. Μαζί με το παιχνίδι μπορούμε να συζητήσουμε για γεγονότα (και δόξα το Θεό έχουμε πολλά αυτό το καλοκαίρι), να κάνουμε σχέδια, να προγραμματίσουμε. Οι μεγάλες αποφάσεις στη ζωή μας συνήθως κάποιο καλοκαίρι παρθήκαν.

«Κι η καλοκαιρινή ανεμελιά;» θα μου πει κάποιος. Και τα ίδια τα παιδιά, μόλις αντιληφθούν ότι πας να ανοίξεις μια λίγο πιο σοβαρή συζήτηση θα σου πουν «Άσε μας ρε μπαμπά, είμαστε σε διακοπές…». Γι αυτό το μυστικό είναι το αμπαλάζ της συζήτησης (δηλαδή ο χώρος, ο χρόνος, ο τρόπος, η αφορμή κλπ) να είναι τέτοιο, που να περιτυλίγει και να καμουφλάρει την όποια σοβαρότητα. Έτσι τα παιδιά ανοίγονται πιο εύκολα και τότε είναι που τα ανακαλύπτουμε πραγματικά. Ίσως τότε είναι που τους δίνουμε κι εμείς την ευκαιρία να μας ανακαλύψουν…

Μην νομίζετε ότι αυτά που σας γράφω τα εφαρμόζω κατά γράμμα. Είναι μάλλον το ευκταίο κι όχι η πραγματικότητα. Προσπαθώ όμως να το κάνω, γιατί νομίζω ότι δεν έχουμε καλύτερη ευκαιρία να πλησιάσουμε τα παιδιά μας απ’ ότι στις διακοπές. Ιδέες και εμπειρίες σας είναι όπως καταλαβαίνετε παραπάνω από ευπρόσδεκτες στα σχόλια από έναν αεί μαθητευόμενο γονιό.

Πηγή: Protagon

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου