Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που αφορά την αξιοποίηση των ταλέντων και των μεγάλων επιστημόνων αυτής της χώρας, θίγει σε δηλώσεις του ένα από τα καλύτερα μαθηματικά μυαλά που διαθέτει η χώρα. Πρόκειται για έναν μαθητή της δευτέρας τάξης στο λύκειο Λιτοχώρου, τον Χάρη Τσαμπασίδη, για τον οποίο έχει ενδιαφερθεί ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, το Μ.Ι.Τ. των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το ΜΙΤ ανακάλυψε αυτό το ταλέντο με τα πολλά μετάλλια τα οποία έχει πάρει μέσα από διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας (Ε.Μ.Ε) αλλά και μέσα από διαγωνισμούς των Βαλκανίων, της Μεσογείου και της Παγκόσμιας Μαθηματικής Ολυμπιάδας.
Η διοίκηση του αμερικανικού πανεπιστημίου, με πρόταση της Ε.Μ.Ε, έχει απευθύνει πρόσκληση στον Χάρη Τσαμπασίδη και το ερχόμενο καλοκαίρι αναμένεται η μετάβασή του εκεί, γεγονός που μπορεί να ανοίξει νέους ορίζοντες για τον αριστούχο μαθητή αλλά και να δοθεί η δυνατότητα στο Μ.Ι.Τ. να τον αξιοποιήσει.
Οκτώ μετάλλια και μία εύφημο μνεία από την παγκόσμια ολυμπιάδα, μέχρι στιγμής…
Ο Χάρης Τσαμπασίδης συμμετέχοντας σε όλους τους διαγωνισμούς της Ε.Μ.Ε αλλά και σε διεθνείς διαγωνισμούς, έχει αποσπάσει, μέχρι στιγμής, οκτώ μετάλλια και συγκεκριμένα: Δύο χρυσά, 4 ασημένια, 2 χάλκινα και μια εύφημο μνεία από την Παγκόσμια Μαθηματική Ολυμπιάδα.
Όπως εξηγεί, οι διαγωνισμοί αυτοί –που γίνονται με αποκλειστική ευθύνη της Ε.Μ.Ε– ξεκινούν από τις τάξεις Ε’ και Στ’ δημοτικού, ονομάζονται «Μικρός Ευκλείδης», και γίνονται σε μία φάση, κατακτώντας ο ίδιος τα πρώτα του βραβεία.
Οι διαγωνισμοί Γυμνασίου – Λυκείου γίνονται κάθε χρόνο και ολοκληρώνονται σε τρεις διαφορετικές φάσεις. Ο πρώτος διαγωνισμός λέγεται «Θαλής», ο επόμενος φέρει το όνομά του «Ευκλείδη» ενώ υπάρχει και ένας ακόμη διαγωνισμός που λέγεται «Αρχιμήδης».
Σε κάθε φάση συμμετέχουν μόνο όσοι προκρίθηκαν από την προηγούμενη. Σημειωτέον ότι στους διαγωνισμούς αυτούς συμμετέχουν όλοι οι μαθητές των γυμνασίων – λυκείων όλης της χώρας με σκοπό την ανάδειξη ταλέντων.
Μετά από τον διαγωνισμό του «Αρχιμήδη», 25 μαθητές από τους οποίους μικρούς -Γυμνασίου- και 25 από τους μεγάλους -Λυκείου- συμμετέχουν σε μία ακόμη δοκιμασία μέσα από την οποία επιλέγονται 12 μαθητές, 6 βασικοί που αποτελούν την εθνική ομάδα μαθηματικών και 6 αναπληρωματικοί, αντίστοιχα για τις εθνικές ομάδες Juniors-Γυμνασίου και Seniors-Λυκείου. Οι δύο αυτές εθνικές ομάδες εκπροσωπούν την Ελλάδα στους διεθνείς διαγωνισμούς.
Οι Μαθηματικοί Διαγωνισμοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ξεκινούν από την Β’ Γυμνασίου, αλλά ο Χάρης Τσαμπασίδης συμμετείχε από την Α’ Γυμνασίου κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο και ήταν μέλος της εθνικής ομάδας Γυμνασίου. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Ελλάδα για πρώτη φορά κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στη Μεσογειάδα και μάλιστα από μαθητή της Α’ Λυκείου: Τον Χάρη Τσαμπασίδη.
Ο Χάρης Τσαμπασίδης
Μιλώντας για τους διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας, ο Χάρης Τσαμπασίδης ανέφερε μεταξύ άλλων ότι αυτή η σειρά των γραπτών δοκιμασιών έχει ως σκοπό να αναδειχθούν οι μαθήτριες και οι μαθητές που έχουν ταλέντο στα μαθηματικά και να μπορέσουν έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο, να αναπτύξουν το ταλέντο τους και να το αξιοποιήσουν στη συνέχεια.
«Όλοι αυτοί οι μαθητές και οι μαθήτριες τελειώνοντας το λύκειο αξιοποιήθηκαν. Το θέμα όμως είναι, πού αξιοποιήθηκαν. Δυστυχώς, δεν αξιοποιήθηκαν την Ελλάδα. Από αυτά τα παιδιά που έλαβαν μετάλλια, όλοι σχεδόν έχουν βγει στο εξωτερικό και εκεί παραμένουν και δεν φαίνεται μάλλον πολύ πιθανό να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Πάντα η Ελλάδα δεν κατάφερνε να κρατήσει τα παιδιά της…», υποστηρίζει. Και συμπληρώνει: «Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων και η μετέπειτα αξιοποίηση τους.
«Όσοι μένουν εδώ στην Ελλάδα είναι σαν σταγόνα στον ωκεανό, υπάρχει δηλαδή μία εθνική αιμορραγία στον τομέα αυτό. Ακόμη και αυτοί, μετά το τέλος των σπουδών τους εδώ, φεύγουν στην συνέχεια στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές», σημειώνει.
Πού πάνε όμως όλα αυτά τα παιδιά; «Φεύγοντας από την Ελλάδα», συνεχίζει ο Χάρης Τσαμπασίδης, «φοιτούν σε μεγάλα διεθνή πανεπιστήμια, ολοκληρώνουν τις σπουδές τους και στη συνέχεια ασχολούνται με ενδιαφέροντα θέματα πραγματοποιώντας το όνειρο τους, δηλαδή την προώθηση της επιστήμης που αγαπούν. Άλλοι γίνονται καθηγητές πανεπιστημίων, όπως ο Δασκαλάκης. Άλλοι κάνουν ερευνητικό έργο και είναι σπουδαία ονόματα, κυρίως στις ΗΠΑ και στην Αγγλία».
«Με κάλεσαν στο πανεπιστήμιο του M.I.T.»
Μιλώντας, στη συνέχεια, για τη δική του περίπτωση, λέει: «Υπάρχουν και για μένα καλές προοπτικές, θα επιδιώξω μερικές διακρίσεις ακόμη τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς. Και το ερχόμενο καλοκαίρι έχω πρόσκληση για να πάω στο φημισμένο πανεπιστήμιο MIT.
Η πρόσκληση που έχω από αυτό το πανεπιστήμιο είναι αποτέλεσμα των διακρίσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Η Μαθηματική Εταιρία προτείνει κάθε χρόνο ένα παιδί από τη β’ λυκείου, που έχει διαπρέψει στα μαθηματικά κατά την α’ λυκείου και γυμνάσιο, και για φέτος επιλέχθηκα εγώ προκειμένου να μεταβώ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ούτε στα καλύτερά μου όνειρα θα φανταζόμουν ότι από τα σχολεία του Λιτοχώρου θα μπορούσα να βρεθώ σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως. Αυτό το οφείλω κυρίως στους ανθρώπους της Ε.Μ.Ε και σε άλλους αξιόλογους καθηγητές εκτός της Ε.Μ.Ε. Το σύνολο όλων αυτών των ανθρώπων είναι από Αθήνα. Είναι λοιπόν καιρός να πάψουμε οι Έλληνες να βλέπουμε «Βόρειοι-Νότιοι», να βλέπουμε «πάνω και κάτω από το αυλάκι». Εγώ είμαι πάνω από το αυλάκι και αυτοί κάτω από το αυλάκι», τονίζει.
«Στο MIT θα παρακολουθήσω μαθήματα στον τομέα των μαθηματικών για ενάμισι μήνα. Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι όλα τα έξοδα παραμονής μου εκεί καλύπτονται από το ΜΙΤ. Εκεί θα με δουν, θα με ακούσουν, οι καλύτεροι καθηγητές θα κάνουν συζητήσεις μαζί μου στον τομέα των μαθηματικών, θα παρακολουθήσουν την πορεία μου. Κι από εκεί και πέρα, εφόσον όλα πάνε καλά, εφόσον κάνω μια καλή εντύπωση, το μέλλον μου είναι στο εξωτερικό.
Συγκεκριμένα, αφού επιστρέψω από το MIT θα επιδιώξω μερικές ακόμη διακρίσεις εδώ στην Ελλάδα και στη συνέχεια θα κάνω αίτηση για να φοιτήσω στο εκεί πανεπιστήμιο. Και αν γίνω δεκτός, αυτό για μένα θα είναι μια μεγάλη επιτυχία.
Θα πρέπει, βέβαια, να πω ότι η πορεία μου ήδη παρακολουθείται από ενδιαφερόμενα διεθνή πανεπιστήμια, ηλεκτρονικά, με τη βοήθεια της Ε.Μ.Ε, και γι αυτό είπα προηγουμένως ότι ανοίγονται νέοι και ελπιδοφόροι ορίζοντες για μένα», λέει ο Χάρης Τσαμπασίδης.
Η Ελλάδα δεν αξιοποιεί τα ταλέντα της
Κατά την άποψή του, η Ελλάδα κάποιες φορές τα παιδιά της τα τιμά, όμως δεν ξέρει να τα εκτιμά και να τα αξιοποιεί: «Είπα προηγουμένως ότι μεγάλες προσωπικότητες στον χώρο των μαθηματικών δεν μπορούν να αξιοποιηθούν στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα με έχει τιμήσει, τιμήθηκα πέρυσι από τον πρόεδρο της βουλής, Φίλιππο Πετσάλνικο και την προηγούμενη χρονιά (2009) από τον τότε πρόεδρο της βουλής, κ. Σιούφα. Θεωρώ πολύ σημαντικές βραβεύσεις, επίσης, την επίσκεψη μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες μετά το ασημένιο μετάλλιο της Βαλκανιάδας το 2008 και την βράβευση από την Πανελλήνια Ένωση Ελλήνων Φροντιστών πέρσι στην Αθήνα για την γενικότερη πορεία μου.
Επίσης, η χώρα μου με τίμησε προσωπικά όπως και όλους τους μαθητές με αντίστοιχη πορεία με την εισαγωγή μας σε όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια άνευ εξετάσεων. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό, δεν είναι η εισαγωγή μας στο πανεπιστήμιο. Αυτό, χωρίς να κινδυνεύω να χαρακτηριστώ υπερβολικός, για μαθητές με τέτοια πορεία είναι εύκολη υπόθεση.
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς στα ελληνικά πανεπιστήμια. Το ερώτημα είναι, λοιπόν, τι λείπει από την Ελλάδα και δεν μπορεί αυτή η χώρα να αξιοποιήσει τις ικανότητες των δικών της παιδιών. Η απάντηση που δίνω εγώ είναι ότι λείπει η συνειδητοποιημένη αξιολόγηση, η σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση για να μπορέσει κανείς να καταλάβει και να δει τις δυνατότητες ενός παιδιού, ενός νέου ανθρώπου. Άλλωστε, προφανώς και εξ αυτού του λόγου, το ελληνικό πανεπιστήμιο σήμερα δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Αλλά και να υπήρχε δυνατότητα για σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση, υπάρχει και ένα ακόμη πρόβλημα. Δεν μπορεί κανείς να αξιοποιηθεί σήμερα στην Ελλάδα, επειδή δεν φαίνεται να υπάρχουν πολλοί τομείς όπου θα μπορούσε η χώρα να χρησιμοποιήσει, σε σημαντικό βαθμό, το ταλέντο ενός νέου ανθρώπου.
Επομένως, μεγάλα μαθηματικά μυαλά θα ήταν αναξιοποίητα στους υπάρχοντες χώρους εργασίας εδώ στην Ελλάδα αφού δεν υπάρχει το αναγκαίο περιβάλλον για κάτι μεγάλο, για κάτι αντάξιο των φιλοδοξιών τους», υποστηρίζει.
Η αλλαγή δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, είναι και θέμα νοοτροπίας…
Η πρόσκληση που έχω από αυτό το πανεπιστήμιο είναι αποτέλεσμα των διακρίσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Η Μαθηματική Εταιρία προτείνει κάθε χρόνο ένα παιδί από τη β’ λυκείου, που έχει διαπρέψει στα μαθηματικά κατά την α’ λυκείου και γυμνάσιο, και για φέτος επιλέχθηκα εγώ προκειμένου να μεταβώ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ούτε στα καλύτερά μου όνειρα θα φανταζόμουν ότι από τα σχολεία του Λιτοχώρου θα μπορούσα να βρεθώ σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως. Αυτό το οφείλω κυρίως στους ανθρώπους της Ε.Μ.Ε και σε άλλους αξιόλογους καθηγητές εκτός της Ε.Μ.Ε. Το σύνολο όλων αυτών των ανθρώπων είναι από Αθήνα. Είναι λοιπόν καιρός να πάψουμε οι Έλληνες να βλέπουμε «Βόρειοι-Νότιοι», να βλέπουμε «πάνω και κάτω από το αυλάκι». Εγώ είμαι πάνω από το αυλάκι και αυτοί κάτω από το αυλάκι», τονίζει.
«Στο MIT θα παρακολουθήσω μαθήματα στον τομέα των μαθηματικών για ενάμισι μήνα. Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι όλα τα έξοδα παραμονής μου εκεί καλύπτονται από το ΜΙΤ. Εκεί θα με δουν, θα με ακούσουν, οι καλύτεροι καθηγητές θα κάνουν συζητήσεις μαζί μου στον τομέα των μαθηματικών, θα παρακολουθήσουν την πορεία μου. Κι από εκεί και πέρα, εφόσον όλα πάνε καλά, εφόσον κάνω μια καλή εντύπωση, το μέλλον μου είναι στο εξωτερικό.
Συγκεκριμένα, αφού επιστρέψω από το MIT θα επιδιώξω μερικές ακόμη διακρίσεις εδώ στην Ελλάδα και στη συνέχεια θα κάνω αίτηση για να φοιτήσω στο εκεί πανεπιστήμιο. Και αν γίνω δεκτός, αυτό για μένα θα είναι μια μεγάλη επιτυχία.
Θα πρέπει, βέβαια, να πω ότι η πορεία μου ήδη παρακολουθείται από ενδιαφερόμενα διεθνή πανεπιστήμια, ηλεκτρονικά, με τη βοήθεια της Ε.Μ.Ε, και γι αυτό είπα προηγουμένως ότι ανοίγονται νέοι και ελπιδοφόροι ορίζοντες για μένα», λέει ο Χάρης Τσαμπασίδης.
Η Ελλάδα δεν αξιοποιεί τα ταλέντα της
Κατά την άποψή του, η Ελλάδα κάποιες φορές τα παιδιά της τα τιμά, όμως δεν ξέρει να τα εκτιμά και να τα αξιοποιεί: «Είπα προηγουμένως ότι μεγάλες προσωπικότητες στον χώρο των μαθηματικών δεν μπορούν να αξιοποιηθούν στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα με έχει τιμήσει, τιμήθηκα πέρυσι από τον πρόεδρο της βουλής, Φίλιππο Πετσάλνικο και την προηγούμενη χρονιά (2009) από τον τότε πρόεδρο της βουλής, κ. Σιούφα. Θεωρώ πολύ σημαντικές βραβεύσεις, επίσης, την επίσκεψη μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες μετά το ασημένιο μετάλλιο της Βαλκανιάδας το 2008 και την βράβευση από την Πανελλήνια Ένωση Ελλήνων Φροντιστών πέρσι στην Αθήνα για την γενικότερη πορεία μου.
Επίσης, η χώρα μου με τίμησε προσωπικά όπως και όλους τους μαθητές με αντίστοιχη πορεία με την εισαγωγή μας σε όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια άνευ εξετάσεων. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό, δεν είναι η εισαγωγή μας στο πανεπιστήμιο. Αυτό, χωρίς να κινδυνεύω να χαρακτηριστώ υπερβολικός, για μαθητές με τέτοια πορεία είναι εύκολη υπόθεση.
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς στα ελληνικά πανεπιστήμια. Το ερώτημα είναι, λοιπόν, τι λείπει από την Ελλάδα και δεν μπορεί αυτή η χώρα να αξιοποιήσει τις ικανότητες των δικών της παιδιών. Η απάντηση που δίνω εγώ είναι ότι λείπει η συνειδητοποιημένη αξιολόγηση, η σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση για να μπορέσει κανείς να καταλάβει και να δει τις δυνατότητες ενός παιδιού, ενός νέου ανθρώπου. Άλλωστε, προφανώς και εξ αυτού του λόγου, το ελληνικό πανεπιστήμιο σήμερα δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Αλλά και να υπήρχε δυνατότητα για σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση, υπάρχει και ένα ακόμη πρόβλημα. Δεν μπορεί κανείς να αξιοποιηθεί σήμερα στην Ελλάδα, επειδή δεν φαίνεται να υπάρχουν πολλοί τομείς όπου θα μπορούσε η χώρα να χρησιμοποιήσει, σε σημαντικό βαθμό, το ταλέντο ενός νέου ανθρώπου.
Επομένως, μεγάλα μαθηματικά μυαλά θα ήταν αναξιοποίητα στους υπάρχοντες χώρους εργασίας εδώ στην Ελλάδα αφού δεν υπάρχει το αναγκαίο περιβάλλον για κάτι μεγάλο, για κάτι αντάξιο των φιλοδοξιών τους», υποστηρίζει.
Η αλλαγή δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, είναι και θέμα νοοτροπίας…
Άραγε, στην Ελλάδα μπορεί να αλλάξει κάτι; Μπορεί η Ελλάδα να κάνει τα αναγκαία βήματα; Και πώς; Στα ερωτήματα αυτά ο Χάρης Τσαμπασίδης απαντά ότι η αλλαγή μιας κατάστασης είναι θέμα και χρημάτων, είναι όμως και ζήτημα αλλαγής νοοτροπίας.
«Δεν έχουμε επαρκώς αναπτύξει τον χώρο της έρευνας, δεν έχουμε αναπτυξιακές μονάδες διεθνούς εμβέλειας όπου θα μπορούσε ένα δυνατό μυαλό να εργαστεί, να σχεδιάσει, να λειτουργήσει.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε ξενοδοχεία, έχουμε αναπτύξει τον τομέα των υπηρεσιών, είμαστε κατά κάποιον τρόπο «γκαρσόνια», δεν είναι βέβαια κακό να προσφέρει κανείς τουριστικές υπηρεσίες, παράλληλα όμως δεν θα ήταν κακό να αναπτύξουμε και δυνατότητες αξιοποίησης του πνεύματος μας.
Αυτό που χαρακτήριζε την αρχαία Ελλάδα, ήταν ότι έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και της επιστήμης. Αρκεί να αναφέρω μερικά ονόματα που σημάδεψαν τον σύγχρονο μέχρι και σήμερα παγκόσμιο πολιτισμό μας: Πυθαγόρας, Ευκλείδης, Αρχιμήδης, Ιπποκράτης, Σωκράτης, Πλάτων… Κάπου, λοιπόν, χάσαμε το δρόμο μας, τον προορισμό μας ως λαός.
Δεν έχουμε υψηλής ποιότητας έρευνα, τεχνολογία και ανάπτυξη, δεν έχουμε εκείνο το περιβάλλον που θα μπορούσε να αντέξει κάποιους πολύ αξιόλογους ανθρώπους, γι αυτό και όλοι αυτοί οι επιστήμονες φεύγουν στο εξωτερικό», διαπιστώνει.
«Δεν έχουμε επαρκώς αναπτύξει τον χώρο της έρευνας, δεν έχουμε αναπτυξιακές μονάδες διεθνούς εμβέλειας όπου θα μπορούσε ένα δυνατό μυαλό να εργαστεί, να σχεδιάσει, να λειτουργήσει.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε ξενοδοχεία, έχουμε αναπτύξει τον τομέα των υπηρεσιών, είμαστε κατά κάποιον τρόπο «γκαρσόνια», δεν είναι βέβαια κακό να προσφέρει κανείς τουριστικές υπηρεσίες, παράλληλα όμως δεν θα ήταν κακό να αναπτύξουμε και δυνατότητες αξιοποίησης του πνεύματος μας.
Αυτό που χαρακτήριζε την αρχαία Ελλάδα, ήταν ότι έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και της επιστήμης. Αρκεί να αναφέρω μερικά ονόματα που σημάδεψαν τον σύγχρονο μέχρι και σήμερα παγκόσμιο πολιτισμό μας: Πυθαγόρας, Ευκλείδης, Αρχιμήδης, Ιπποκράτης, Σωκράτης, Πλάτων… Κάπου, λοιπόν, χάσαμε το δρόμο μας, τον προορισμό μας ως λαός.
Δεν έχουμε υψηλής ποιότητας έρευνα, τεχνολογία και ανάπτυξη, δεν έχουμε εκείνο το περιβάλλον που θα μπορούσε να αντέξει κάποιους πολύ αξιόλογους ανθρώπους, γι αυτό και όλοι αυτοί οι επιστήμονες φεύγουν στο εξωτερικό», διαπιστώνει.
Ευχαριστίες στους ανθρώπους της Ε.Μ.Ε. και όχι μόνο
Ο Χάρης Τσαμπασίδης δεν παραλείπει να απευθύνει ευχαριστίες σ’ όσους τον βοήθησαν αλλά και να στείλει ένα μήνυμα σε νεότερους μαθητές. Ειδικότερα, όμως, για εκείνους ανθρώπους της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας που ανιδιοτελώς τον βοήθησαν, σημειώνει:
«Πρέπει να μάθουμε να προσφέρουμε «ανιδιοτελώς» και χωρίς «αντιπαροχή». Το ερώτημα είναι αν υπάρχει ελπίδα για κάτι τέτοιο. Ευτυχώς υπάρχει ακόμη. Τόσον εγώ όσο και άλλοι μαθητές πριν από μένα με διεθνή καριέρα σήμερα, δε θα είχαμε πετύχει τίποτα απολύτως αν κάποιοι άνθρωποι δεν αγωνίζονταν, δεν δούλευαν για μας, αν δεν μας έδιναν την ευκαιρία για όλες αυτές τις διεθνείς διακρίσεις. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους ανθρώπους της Ε.Μ.Ε.
Οι άνθρωποι αυτοί, χωρίς οικονομική χορήγηση από το κράτος, αγωνίζονται για να δώσουν την ευκαιρία σε κάποια παιδιά να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους, τις φιλοδοξίες τους. Οι άνθρωποι αυτοί είναι υπηρέτες της επιστήμης τους, εργάζονται χωρίς ανταμοιβή, χωρίς ιδιοτέλεια, πολλές φορές δε εκτός από το χρόνο τους που διαθέτουν, επιβαρύνονται και οικονομικά για μας.
Η απόσταση Λιτόχωρο-Αθήνα ή Θεσσαλονίκη είναι τόσο μεγάλη ώστε εύκολα κανείς μπορεί να αντιληφθεί την ανιδιοτέλεια αυτών. Η βοήθεια αυτών των ανθρώπων προς εμένα γίνεται τηλεφωνικά με επιβάρυνση δική τους, συχνά μου στέλνουν βιβλία από τη διεθνή βιβλιογραφία με επιβάρυνση δική τους. Αυτό δε που είναι ανυπολόγιστης αξίας είναι η ψυχολογική και ηθική τους υποστήριξη.
Τέτοιοι άνθρωποι είναι από την Ε.Μ.Ε: κ. Φελλούρης Αργύρης καθηγητής Ε.Μ.Π, κ. Τυρλής Ιωάννης Γ.Γ. της Ε.Μ.Ε, κ. Ευάγγελος Ψύχας μέλος της επιτροπής Διαγωνισμών της Ε.Μ.Ε. Εκτός αυτών είναι και οι κύριοι Κωστής Δημητρίου, Βασίλειος Βισκαδουράκης από Αθήνα. Και από Θεσσαλονίκη ο κ. Γρηγόριος Τσιτσίνιας και η κ. Ελένη Μήτσιου.
Σε όλους αυτούς κυρίως οφείλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και εύχομαι να βρουν το κουράγιο και τη δύναμη να συνεχίσουν το έργο τους. Τους έχουν ανάγκη τα νέα παιδιά. Με πολύ σεβασμό και εκτίμηση, ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και ελπίζω να δικαιώσω τη προσπάθεια τους.
Εύχομαι να βρεθούν σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής μιμητές τους. Ειδικά στις σημερινές κρίσιμες ώρες που περνά η χώρα μας, το έχουμε ανάγκη».
Στόχοι, οράματα, επιμονή και υπομονή.
Κλείνοντας τις δηλώσεις του ο Χάρης Τσαμπασίδης απευθύνεται και στους νεότερους μαθητές, σ’ όποιο σχολείο της χώρας κι αν φοιτούν, και τους στέλνει το δικό του μήνυμα: «Δε θα μπορούσα να μην πω και μία κουβέντα για το μέλλον της χώρας μας που δεν είναι άλλο από τους νεότερους μαθητές και να τους πω: Βάλτε στόχους και οράματα και με επιμονή και υπομονή αυτά θα πραγματοποιηθούν. Αρκεί να το πιστέψετε. Σας το λέω εγώ, ο Χάρης, ένας μαθητής που προσπάθησε».
Ο Χάρης Τσαμπασίδης δεν παραλείπει να απευθύνει ευχαριστίες σ’ όσους τον βοήθησαν αλλά και να στείλει ένα μήνυμα σε νεότερους μαθητές. Ειδικότερα, όμως, για εκείνους ανθρώπους της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας που ανιδιοτελώς τον βοήθησαν, σημειώνει:
«Πρέπει να μάθουμε να προσφέρουμε «ανιδιοτελώς» και χωρίς «αντιπαροχή». Το ερώτημα είναι αν υπάρχει ελπίδα για κάτι τέτοιο. Ευτυχώς υπάρχει ακόμη. Τόσον εγώ όσο και άλλοι μαθητές πριν από μένα με διεθνή καριέρα σήμερα, δε θα είχαμε πετύχει τίποτα απολύτως αν κάποιοι άνθρωποι δεν αγωνίζονταν, δεν δούλευαν για μας, αν δεν μας έδιναν την ευκαιρία για όλες αυτές τις διεθνείς διακρίσεις. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους ανθρώπους της Ε.Μ.Ε.
Οι άνθρωποι αυτοί, χωρίς οικονομική χορήγηση από το κράτος, αγωνίζονται για να δώσουν την ευκαιρία σε κάποια παιδιά να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους, τις φιλοδοξίες τους. Οι άνθρωποι αυτοί είναι υπηρέτες της επιστήμης τους, εργάζονται χωρίς ανταμοιβή, χωρίς ιδιοτέλεια, πολλές φορές δε εκτός από το χρόνο τους που διαθέτουν, επιβαρύνονται και οικονομικά για μας.
Η απόσταση Λιτόχωρο-Αθήνα ή Θεσσαλονίκη είναι τόσο μεγάλη ώστε εύκολα κανείς μπορεί να αντιληφθεί την ανιδιοτέλεια αυτών. Η βοήθεια αυτών των ανθρώπων προς εμένα γίνεται τηλεφωνικά με επιβάρυνση δική τους, συχνά μου στέλνουν βιβλία από τη διεθνή βιβλιογραφία με επιβάρυνση δική τους. Αυτό δε που είναι ανυπολόγιστης αξίας είναι η ψυχολογική και ηθική τους υποστήριξη.
Τέτοιοι άνθρωποι είναι από την Ε.Μ.Ε: κ. Φελλούρης Αργύρης καθηγητής Ε.Μ.Π, κ. Τυρλής Ιωάννης Γ.Γ. της Ε.Μ.Ε, κ. Ευάγγελος Ψύχας μέλος της επιτροπής Διαγωνισμών της Ε.Μ.Ε. Εκτός αυτών είναι και οι κύριοι Κωστής Δημητρίου, Βασίλειος Βισκαδουράκης από Αθήνα. Και από Θεσσαλονίκη ο κ. Γρηγόριος Τσιτσίνιας και η κ. Ελένη Μήτσιου.
Σε όλους αυτούς κυρίως οφείλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και εύχομαι να βρουν το κουράγιο και τη δύναμη να συνεχίσουν το έργο τους. Τους έχουν ανάγκη τα νέα παιδιά. Με πολύ σεβασμό και εκτίμηση, ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και ελπίζω να δικαιώσω τη προσπάθεια τους.
Εύχομαι να βρεθούν σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής μιμητές τους. Ειδικά στις σημερινές κρίσιμες ώρες που περνά η χώρα μας, το έχουμε ανάγκη».
Στόχοι, οράματα, επιμονή και υπομονή.
Κλείνοντας τις δηλώσεις του ο Χάρης Τσαμπασίδης απευθύνεται και στους νεότερους μαθητές, σ’ όποιο σχολείο της χώρας κι αν φοιτούν, και τους στέλνει το δικό του μήνυμα: «Δε θα μπορούσα να μην πω και μία κουβέντα για το μέλλον της χώρας μας που δεν είναι άλλο από τους νεότερους μαθητές και να τους πω: Βάλτε στόχους και οράματα και με επιμονή και υπομονή αυτά θα πραγματοποιηθούν. Αρκεί να το πιστέψετε. Σας το λέω εγώ, ο Χάρης, ένας μαθητής που προσπάθησε».
Πηγή: Καλά Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου