Σκέψη έξω από τα συνηθισμένα ή αλλιώς "Η δική μας λογική".

Ήδη από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά μαθαίνουν να λένε αυτό που ξέρουν ότι εμείς θέλουμε να ακούσουμε. Προσαρμόζονται στο πρόσωπο που έχουν απέναντί τους, στο θέμα με το οποίο ασχολούνται και δίνουν απαντήσεις κοινωνικά αποδεκτές, αναμενόμενες, κοινότυπες που τις περισσότερες φορές δεν εκφράζουν τις αληθινές τους σκέψεις ούτε την μοναδικότητα που χαρακτηρίζει την παιδική ηλικία. Από νωρίς τους μαθαίνουμε να σκέφτονται μέσα στο κουτί, όπως εμείς…

Τα πιτσιρίκια που συνήθως δεν πέφτουν σε αυτή την παγίδα και εκφράζουν με ειλικρίνεια τις απόψεις τους είναι τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger. Τα Aspergerάκια μας που πολλές φορές μας κάνουν περήφανους με τις μοναδικές τους παρατηρήσεις και άλλες μας κάνουν να ευχόμαστε να ανοίξει η γη και να μας καταπιεί.

«Τι ήταν αυτό που σου έκανε εντύπωση σε σχέση με τη δράση του Εμμανουήλ Παπά, ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821» ζήτησε να μάθει η κυρία. Και ενώ όλα τα πιτσιρίκια εκφράζουν τον θαυμασμό, την ευγνωμοσύνη και την περηφάνια τους για τον ήρωα, το δικό μας αστεράκι δηλώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια ότι του έκανε εντύπωση που πέθανε από καρδιά και ότι θα περίμενε να έχει σκοτωθεί ηρωικά στη μάχη! Πόσες συζητήσεις μπορούν να ξεκινήσουν από μια τέτοια απλή παρατήρηση; Πόσες σκέψεις και πόσα συναισθήματα για το απροσδόκητο, τον θάνατο, την απογοήτευση, τον ηρωισμό, τη δόξα. Τυχεροί όσοι εκπαιδευτικοί έχουμε παιδιά που σκέφτονται μεγαλόφωνα έξω από το κουτί και μας δίνουν την ευκαιρία να δούμε τον κόσμο αλλιώς!

Ιωάννα Αγγέλου

Ειδική παιδαγωγός - Νηπιαγωγός

MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση