Σοβαρά ερωτήματα για την εκπαίδευση των τυφλών στην Ελλάδα θέτει προς τους αρμόδιους φορείς, η τυφλή φιλόλογος και μουσικολόγος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βοστώνης κ. Μαρία Γεωργακαράκου. Η εκπαιδευτικός περιγράφει ένα απηρχαιωμένο σύστημα εκπαίδευσης των ατόμων με προβλήματα όρασης, με πολλές ελλείψεις και γραφειοκρατικές διαδικασίες.
«Όταν γύρισα από την Αμερική αποφάσισα να εργαστώ εθελοντικά σε διάφορους χώρους που φιλοξενούν τυφλούς μαθητές. Σύντομα διαπίστωσα ότι η νομοθεσία περί ισότητας των τυφλών ισχύει ανάλογα με την βούληση του εκάστοτε φορέα που τυπικά είναι υποχρεωμένος να την εφαρμόσει» λέει, και περιγράφει ενδεικτικά περιστατικά στις τρεις εκπαιδευτικές βαθμίδες. «Καθηγητές ΑΕΙ απαγορεύουν στους τυφλούς φοιτητές να ηχογραφούν τις παραδόσεις τους, αψηφώντας τη σχετική νομοθεσία Και καταπατώντας το λειτούργημα του εκπαιδευτικού. Υποχρεώνουν τους φοιτητές να προσκολληθούν σε κάποιον βλέποντα συνάδελφό τους και να είναι εξαρτημένοι από αυτόν είτε το θέλουν είτε όχι. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δίνουν εξετάσεις χωρίς να έχουν πρόσβαση στα συγγράμματα οι τις σημειώσεις που συνδέονται με το μάθημα. Ορισμένοι διδάσκοντες θεωρούν δεδομένο ότι αφού είναι τυφλοί χρήζουν ιδιαίτερης ευνοϊκής μεταχείρισης χωρίς να Ενδιαφέρονται αν τους έχει δοθεί η ευκαιρία να μελετήσουν. Οποιαδήποτε αντίδραση των φοιτητών απλώς δεν εισακούεται από τους καθηγητές» λέει για τα ΑΕΙ.
Όσο για τη μέση εκπαίδευση, «πολλοί διευθυντές σχολείων της επαρχίας δεν επιτρέπουν σε τυφλούς μαθητές να φοιτήσουν στα σχολεία τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι τυφλοί έφηβοι που ζουν στην επαρχία υποχρεώνονται να μετακομίσουν στην Αθήνα και να διαμένουν έγκλειστοι στο κέντρο εκπαίδευσης τυφλών στο οποίο οι συνθήκες είναι επιεικώς απαράδεκτες. Μαθητές και γονείς κυρίως όσοι δεν έχουν ελληνική υπηκοότητα, δέχονται συνεχή υποτίμηση από το διοικητικό προσωπικό και την κοινωνική υπηρεσία του ιδρύματος με αποτέλεσμα να φοβούνται να εκφράσουν ελεύθερα την γνώμη τους. Αυτό το ζήτημα το αντιμετώπισα και εγώ προσωπικά όταν εξέφρασα τα κακώς κείμενα που διαπίστωσα στον διοικητή, ο οποίος σημειωτέον είναι απόφοιτος λυκείου και ανοικτού πανεπιστημίου, και έχει ελάχιστη εμπειρία στο χώρο των τυφλών. Όταν πρότεινα να βοηθήσω αποτελεσματικά, δωρεάν βέβαια, τους τυφλούς μαθητές που φοιτούν στο μουσικό γυμνάσιο και λύκειο, το διοικητικό προσωπικό με αντιμετώπισε ως απειλή και μου απαγόρευσε Ακόμα και την είσοδο στο κέντρο εκπαίδευσης τυφλών» προσθέτει η κ. Γεωργακαράκου.
Το ζητούμενο, σύμφωνα με την εκπαιδευτικό είναι αντί να χορηγούνται ισόβια επιδόματα, να ενισχυθούν οι προσπάθειες ώστε τα άτομα με ειδικές ανάγκες να βρουν εργασία που να συνάδει με τις πραγματικές δυνατότητές τους.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου