Η Ελένη, μαθήτρια ειδικού σχολείου με ευαίσθητο αναπνευστικό σύστημα, αποφοιτούσε πάντοτε με πλεόνασμα απουσιών λόγω ελλιπούς θέρμανσης. Ο συμμαθητής της, Δημήτρης, που έχει διαγνωστεί με αυτισμό, επέστρεφε στο σπίτι κακόκεφος και ευερέθιστος. Οι παραπάνω εμπειρίες 25 και πλέον ετών, που το 1ο Ειδικό Δημοτικό Ιλίου στεγαζόταν σε προκάτ, αποτελούν από πέρυσι παρελθόν.
«Το νέο κτίριο άλλαξε την ψυχολογία των παιδιών και κατ’ επέκταση τη δική μας», αναφέρει η κ. Ευαγγελία Δέμου, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, όσο ξεναγεί την «Κ» στο νεόδμητο σχολείο. Το διώροφο βιοκλιματικό οικοδόμημα που διαθέτει ηχοφραγές πορτών, πλωτά δάπεδα και ασανσέρ ευρείας χωρητικότητας, είναι αποτέλεσμα συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Την εν λόγω ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα) συνυπέγραψαν ο Δήμος Ιλίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Τράπεζα Ευρωπαϊκών Επενδύσεων και η κατασκευαστική ΑΤΕΣΕ Α.Ε., οι Κτιριακές Υποδομές και το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης.
«Η εύρυθμη λειτουργία ενός ειδικού σχολείου εξαρτάται άμεσα από την υποδομή», διευκρινίζει η διευθύντρια Ειρήνη Βερώνη. «Τώρα διαθέτουμε μία τουαλέτα ανά δύο αίθουσες, τότε είχαμε μία σε εξωτερικό χώρο, χωρίς στέγαστρο, όπου αναγκαζόταν ο εκπαιδευτικός να πηγαίνει μαζί με όλα τα παιδιά», περιγράφει η ίδια. «Σε κάθε δραστηριότητα δίναμε πολλαπλάσια ενέργεια», θυμάται η εκπαιδευτικός Ζωή Βενέτη, που συμμετείχε ήδη από τα «πέτρινα» χρόνια σε προγράμματα Erasmus. «Σε πείσμα των δυσκολιών, έχουμε πραγματοποιήσει ακόμα και εκδρομές στο εξωτερικό, δύο δάσκαλοι και τρεις μαθητές».
Οι γονείς νιώθουν ασφάλεια να στείλουν τα παιδιά τους, οπότε το ειδικό σχολείο είναι περιζήτητο στα δυτικά προάστια: οι μαθητές από 40 έγιναν 60. Ταυτόχρονα, επεκτάθηκε το ωράριο μέχρι τη μία και τέταρτο, ενώ ενδέχεται το σχολείο να γίνει ολοήμερο. «Διαθέτουμε τραπεζαρία και χώρους για τις ανάγκες των μαθητών», προσθέτει η διευθύντρια, «π.χ. δωμάτιο εκτόνωσης - παιχνιδιού και ησυχίας - ηρεμίας, όπως στο εξωτερικό». Επίσης, έχουν δημιουργηθεί τέσσερις αίθουσες εργοθεραπείας - σωματογνωσίας και αισθητικής αγωγής, χειροτεχνίας, εργαστήριο πηλού και μικρής κατοικίας. «Εδώ ωθούμε τα παιδιά να μάθουν να στρώνουν το κρεβάτι, να απλώνουν και να διπλώνουν ρούχα, δεξιότητες απαραίτητες ώστε να μακροπρόθεσμα να κατακτήσουν την αυτονομία τους», εξηγεί εργοθεραπεύτρια του σχολείου.
Η αναλογία καθηγητών - μαθητών έχει αισθητά βελτιωθεί, ωστόσο παραμένουν πολλά κενά. «Δεν έχουμε καθηγητή μουσικής, πληροφορικής, θεατρικής αγωγής, ενώ το εργαστήρι πηλού απουσία εκπαιδευτικού δεν χρησιμοποιείται», σημειώνει η κ. Δέμου. Το κτίριο είναι μεν υπερσύγχρονο, ωστόσο η συντήρησή του εναπόκειται στην επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών, που συχνά δεν αρκεί ούτε για αποπληρωμή των λογαριασμών ΔΕΚΟ.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου