Γιατί η παιγνιοθεραπεία δεν είναι πάντα διασκεδαστική.

Πάρα πολύ συχνά οι άνθρωποι θεωρούν ότι η παιγνιοθεραπεία είναι εξ’ ορισμού διασκεδαστική για τα παιδιά. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει πάντα. 

Η διαφορά ανάμεσα στην παιγνιοθεραπεία και το παιχνίδι είναι η εξής: η παιγνιοθεραπεία έχει θεραπευτικό σκοπό, ενώ το παιχνίδι όχι. Τα παιδιά παίζουν μόνα ή με τους φίλους τους για χαρά και εκτόνωση. Όταν όμως ένα παιδί συμμετέχει σε πρόγραμμα, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει βελτίωση της αυτοεκτίμησης, ανάπτυξης τρόπων διαχείρισης- ελέγχου του θυμού και ανάπτυξης της αυτοεκτίμησης. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, τα παιδιά στην παιγνιοθεραπεία αρχίζουν ένα «ταξίδι συναισθημάτων».

Η παιγνιοθεραπεία είναι ένα «ταξίδι συναισθημάτων»

Το ταξίδι αυτό έχει τα πάνω και τα κάτω του και φυσικά, κατά τη διάρκεια του προγράμματος παιγνιοθεραπείας (με διάρκεια το λιγότερο 12 εβδομάδες), τα παιδιά βιώνουν έντονη συναισθηματική διεργασία. Έρευνες δείχνουν ότι μόλις το 8% των παιδιών μιλά για τα προβλήματά του, κατά κύριο λόγο τα παιδιά εκφράζουν τα συναισθήματά τους κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. 

Όταν βρεθεί για πρώτη φορά το παιδί στην αίθουσα παιγνιοθεραπείας, μπορεί να επιλέξει ελεύθερα παιχνίδι: κούκλες, κουβαδάκια για άμμο, μουσικά όργανα, μπογιές, ρούχα για παιχνίδια ρόλων. Στο μη- κατευθυνόμενο παιχνίδι, ο θεραπευτής σέβεται τις επιλογές του παιδιού και παίζει μαζί του προκειμένου να χτίσει σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί. Μόλις αναπτυχθεί αυτή η δυνατή σχέση, η θεραπευτική εργασία έχει αρχίσει να πραματοποιείται. 

Έχω δει παιδιά κατά τη διάρκεια του προγράμματος των 12 εβδομάδων να μετατρέπονται από σιωπηλά και φοβισμένα σε ενεργούς συμμετέχοντες που εκφράζουν σκέψεις και συναισθήματα. Από εκεί που δεν φαινόταν κανένα συναίσθημα στο πρόσωπό τους, να χαμογελούν κάνοντας καλή βλεμματική επαφή. 

Η ειρωνεία είναι ότι στο τέλος των 12 εβδομάδων το παιδί μπορεί να απολαμβάνει τη ζωή περισσότερο, επειδή είχε την δυνατότητα να εκφράζει τα συναισθήματά του σε ένα μη απειλητικό και μη επικριτικό περιβάλλον.

Στην παιγνιοθεραπεία τα παιδιά μαθαίνουν να αποδέχονται τον εαυτό τους, να δέχονται όρια, να κατανοούν τα συναισθήματά τους και να τα εκφράζουν με ασφάλεια, να είναι υπεύθυνα για τις πράξεις τους, να είναι δημιουργικά στην αντιμετώπιση προβλημάτων και να μπορούν να ελέγχουν και να κατευθύνουν τον εαυτό τους. 

Απόδοση του άρθρου Why Play Therapy Isn’t Always Fun

Ιωάννα Αγγέλου

Ειδική παιδαγωγός- νηπιαγωγός