Στα χαμόσπιτα και στις αυλές του τσιγγάνικου οικισμού της Αυλίζας στο Μενίδι υπήρξαν ημέρες που ο λόγος του μετρούσε. Του είχε ανατεθεί ο ρόλος του «διαμεσολαβητή». «Μπορούσα να μπω στα σπίτια της φυλής μου και να πω “γιατί δεν πήγε το παιδί σου σήμερα σχολείο;”» λέει. Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, όμως, ο Στράτος Αγγελόπουλος δεν μπορεί να συνεχίσει την αποστολή του.
Λόγω μείωσης του σχετικού προϋπολογισμού ο Δήμος Αχαρνών, όπως και άλλες περιοχές της χώρας, έχουν μείνει εκτός από την τρέχουσα εφαρμογή του Προγράμματος Εκπαίδευσης Παιδιών Ρομά που έχει ως κύριο στόχο την αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής. Κατά την προηγούμενη περίοδο εφαρμογής του, από το 2010 έως και το 2015, το πρόγραμμα παρείχε στήριξη συνολικά σε 46.024 μαθητές σε όλη την Ελλάδα και συνεργάστηκε αθροιστικά με 1.868 σχολικές μονάδες. Τότε, περισσότερα από δέκα σχολεία συμμετείχαν στο Μενίδι. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους όμως, η μείωση κατά 80% του διαθέσιμου προϋπολογισμού για τα σχολικά έτη 2016-2018, δεν επιτρέπει πλέον αντίστοιχες παρεμβάσεις σε αυτή την πολύπαθη περιοχή.
Ο νέος κύκλος του προγράμματος υλοποιείται από το Κέντρο Διαπολιτισμικής Αγωγής του τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με συμπράττοντες φορείς το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Οπως λένε στην «Κ» οι υπεύθυνοι του προγράμματος, το είδος και η διάρκεια της παρέμβασης είναι συνυφασμένες με τα διαθέσιμα κονδύλια και εξαρτώνται από τις σχετικές αποφάσεις του υπουργείου Παιδείας και της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης. Στην προηγούμενη φάση οι σχολικές μονάδες παρέμβασης στην Αττική ξεπερνούσαν τις 100 κατ’ έτος, ενώ λόγω περικοπών περιορίστηκαν τώρα στις 23.
Ο επίκουρος καθηγητής Παιδαγωγικής στο ΕΚΠΑ και επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος, Χρήστος Παρθένης, εξηγεί ότι η παρέμβαση στους πληθυσμούς των Ρομά δεν εξαντλείται στο να στείλει μια οικογένεια το παιδί της στο σχολείο. Μέσω του προγράμματος υποστηρίζονται εκπαιδευτικοί, αλλά και σχολικές μονάδες ανάλογα με τις ανάγκες τους και με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.
Εδώ και χρόνια, πάντως, το έργο αντιμετώπιζε τις χρονοβόρες διαδικασίες του Δημοσίου. Και σε παλιότερες φάσεις, όταν ολοκληρωνόταν ένας κύκλος υλοποίησης, μεσολαβούσαν κενά μηνών ή ετών μέχρι να εκδοθούν νέες αποφάσεις ένταξης σε ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης. Ενδεικτικά, η ένταξη του τρέχοντος έργου στο ΕΣΠΑ (2014-2020) εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 2016. Το προηγούμενο πρόγραμμα είχε λήξει όμως τον Νοέμβριο του 2015.
«Από τις διακοπές χάνουμε πληθυσμό που είχε πάει σε σχολεία. Μπορεί να χάσουν την εμπιστοσύνη τους κάποιοι εκπαιδευτικοί, ή οι ίδιοι οι Ρομά να θεωρήσουν ότι δεν έχουν στήριξη. Είναι πολλαπλές οι συνέπειες της ασυνέχειας», λέει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αναπληρωτής καθηγητής στο ΕΚΠΑ. Στην τρέχουσα εφαρμογή του έργου περιοχές της Αττικής όπως η Αγία Βαρβάρα, ο Ασπρόπυργος και το Ζεφύρι εξακολουθούν να υποστηρίζονται. Οι υπεύθυνοι όμως αναφέρουν ότι δεν υπήρχε οικονομικά η δυνατότητα επέκτασης και στον Δήμο Αχαρνών.
Προσέγγιση
Σε κάθε περιοχή η διαφορετική σύνθεση πληθυσμού απαιτεί και άλλη προσέγγιση. «Το ζήτημα είναι να αλλάξουμε τη νοοτροπία των γονέων», λέει ο κ. Παρθένης. Συχνά σημαντικό ρόλο παίζουν οι «διαμεσολαβητές», Ρομά που βάζουν εκπαιδευτικούς και μέλη του προγράμματος στα σπίτια των οικισμών. «Μας άνοιγαν τις πόρτες για να πλησιάσουμε τα παιδιά», λέει η Ειρήνη Τσέλιου, υπεύθυνη παρακολούθησης του προγράμματος.
Στο Μενίδι αυτό τον ρόλο είχε ο Στράτος Αγγελόπουλος. «Πήγαινε καλά, δεν είχαμε μεγάλες διαρροές», λέει. Παράλληλα, ο ίδιος προσπάθησε μέσω του ποδοσφαιρικού συλλόγου «Ελπίδα Αχαρνών» να προσφέρει στους νέους διέξοδο. Στην ομάδα έπαιζαν και παιδιά από γειτονικούς οικισμούς Ρομά. Οπως λέει ο κ. Αγγελόπουλος κατά καιρούς σε συνεργασία με τη μη κυβερνητική οργάνωση «Κλίμακα» ψυχολόγοι είχαν επισκεφτεί το σύλλογο για να μιλήσουν στους παίκτες για το ευ αγωνίζεσθαι, ενώ είχαν οργανωθεί και ημερίδες κατά των ναρκωτικών.
Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια όμως οικονομικά προβλήματα δεν επιτρέπουν στην ομάδα να αγωνίζεται. «Προσπαθούσα με νύχια και με δόντια να κρατήσω τη νεολαία μακριά από τα ναρκωτικά. Πρέπει να τους προστατέψουμε», λέει ο πρώην «διαμεσολαβητής», καθώς περπατάμε κατά μήκος του ρέματος της Εσχατιάς που σκίζει στα δύο τον οικισμό της Αυλίζας.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου