Σε πλατεία Βικτωρίας, Κολωνό και Θησείο, μια ομάδα εθελοντών της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης «ΑΡΣΙΣ» υπό την εποπτεία ενός συντονιστή αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει μικρά αλλά και... μεγαλύτερα παιδιά που συναντούν.
«Το Mobile School, όπως λέγεται, είναι ένα καινοτόμο για τα ελληνικά δεδομένα εργαλείο εκπαίδευσης, εμψύχωσης και ενδυνάμωσης παιδιών, τα οποία ζουν ή και εργάζονται στον δρόμο, μέσα από το παιχνίδι, τη φαντασία και τη δημιουργικότητα», εξήγησε στο «Εθνος» ο Αντώνης Αντωνίου, υπεύθυνος Δράσεων Υποστήριξης της «ΑΡΣΙΣ» στην Αθήνα. «Στην πράξη, το Mobile School είναι η μεταφορά ενός ''σχολείου'', μιας ξύλινης κατασκευής με ρόδες, στις περιοχές εφαρμογής. Εκεί το σχολείο αναπτύσσεται και μια σειρά από εκπαιδευτικά panels είναι προσβάσιμα και διαθέσιμα στα παιδιά», μας λέει.
Από το Βέλγιο
Πρόκειται για μια εφαρμογή που ξεκίνησε από το Βέλγιο, αλλά υλοποιείται σε πολλές χώρες του πλανήτη, προσαρμοσμένη στην πραγματικότητα και στις ανάγκες του κάθε κράτους. Από τις φτωχές περιοχές της κεντρικής Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής έως τις εμπόλεμες της Αφρικής και τις προσφυγικές πλατείες της Ελλάδας, η ιδέα βασίζεται στην προσέγγιση των παιδιών στον χώρο που ζουν και που πολλές φορές εργάζονται παράνομα.
«Με απλά λόγια, πολλά από τα παιδιά αυτά δύσκολα φτάνουν στα γραφεία μας για να λάβουν υποστηρικτικές υπηρεσίες ή εκπαίδευση, οπότε είναι σημαντικό, στην προσπάθειά μας να δουλέψουμε μαζί τους, να κάνουμε εμείς αυτό το βήμα προς το μέρος τους.
Η λογική αυτή του Mobile School είναι σε συντονισμό με τον τρόπο δουλειάς της ''ΑΡΣΙΣ'' με παιδιά στον δρόμο τα τελευταία 15 χρόνια», είπε η Μαρία-Σελήνη Μαυροϊδόγκονα, συντονίστρια Παρεμβάσεων στον Δρόμο της «ΑΡΣΙΣ», που συναντήσαμε στην πλατεία Βικτωρίας.Το Mobile School αναφέρεται σε παιδιά, τα οποία έχουν περιορισμένη ή και μηδενική πρόσβαση στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οταν το συναντήσαμε εμείς στην πλατεία Βικτωρίας, παιδιά δεν υπήρχαν στο σημείο. Ετσι όπως είναι όμως μια εφαρμογή ανοιχτής συμμετοχής, μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονταν εκεί και είδαν τα χρώματα και τους πίνακες, πλησίασαν από περιέργεια. Και τότε δημιουργήθηκε μια ιδιότυπη διαπολιτισμική παρέα, που μιλούσε, έπαιζε και γελούσε. Μάλιστα, πολλοί από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, νεαρά παιδιά, θυμήθηκαν να διηγηθούν τα δικά τους παιχνίδια που μάθαιναν στη χώρα τους. Στο σημείο ήταν και δύο Βέλγοι από τον οργανισμό «Κινητό Σχολείο», ο Ρομπ και η Τζόουκ, που είχαν έρθει για να διαπιστώσουν αν όλα πάνε καλά στην εφαρμογή της ιδέας τους στην Ελλάδα. «Το ''Κινητό Σχολείο'' δεν λειτουργεί σε λογική τάξεων. Απευθύνεται σε όλα τα παιδιά και οι ασκήσεις του χωρίζονται σε τρεις βαθμούς δυσκολίας. Ετσι, κάθε φορά και ανάλογα με τον πληθυσμό με τον οποίο θα δουλέψουμε, έχουμε την ευχέρεια να επιλέξουμε και να αξιοποιήσουμε διαφορετικές ασκήσεις και παιχνίδια και να παρακολουθούμε την εξέλιξη του κάθε παιδιού μέσα από τη συμμετοχή του από εβδομάδα σε εβδομάδα. Στόχος του ''Κινητού Σχολείου'' δεν είναι σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσει το σχολείο, αλλά, αντίθετα, να ενεργοποιήσει στα παιδιά αυτά το κίνητρο που θα τα οδηγήσει προς στο σχολείο και προς την άσκηση ενός πολύ βασικού και κεντρικού δικαιώματος του παιδιού: αυτού της εκπαίδευσης», εξηγεί η Μαρία-Σελήνη.
Οπως μας λένε οι άνθρωποι της «ΑΡΣΙΣ», «η προσδοκία από τα παιδιά είναι να συνεχίσουν να μας υποδέχονται στον χώρο τους, να μαθαίνουν και να μας διδάσκουν, να παραμένουν ανοιχτά στους διαφορετικούς δρόμους που φωτίζουν εφαρμογές όπως το Mobile School».
Μαρία Ψαρά, Λευτέρης Μπιντέλας
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου