«Με έσπρωξαν, έσπασα το χέρι μου και το πόδι μου και συνέχισαν να με κλωτσούν. Όμως, στάθηκα στο ύψος μου και πάλεψα», θυμάται ο Αρ Τζέι Μιτ, περιγράφοντας ένα σκηνικό «bullying» που έχει ζήσει.
Ο νεαρός πρωταγωνιστής της δημοφιλούς σειράς Breaking Bad (2008-2013) μιλά στην βρετανική Guardian για τα παιδικά του χρόνια ως άτομο με αναπηρία, καθώς και για τη δύναμη που κρύβουν μέσα τους οι άνθρωποι με σωματικές ιδιαιτερότητες.
Ο 22χρονος πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, μια κατάσταση που «μοιράζεται» με τον χαρακτήρα που υποδύεται, σε πιο ήπια μορφή ωστόσο, στη σειρά που έχει χαρακτηριστεί ως «η καλύτερη τηλεοπτική όλων των εποχών» (Breaking Bad, 2008-2013).
Η ασθένεια αυτή επηρεάζει την κίνηση στους πάσχοντες, αλλά ο Μιτ περπατά χωρίς άλλη βοήθεια. Επίσης, η ομιλία του είναι πιο καθαρή σε σχέση με την «μπερδεμένη» φωνή που υιοθετεί για να υποδυθεί τον Ουόλτ τζούνιορ.
«Μεγαλώνοντας, δεν έβλεπα κανέναν σαν εμένα στην τηλεόραση» δηλώνει ο Αρ Τζέι Μιτ, χωρίς να αναφέρεται στην εξωτερική του εμφάνιση, καθώς αυτή τον κάνει ξεκάθαρα να «φαίνεται ότι φτιάχτηκε για την τηλεόραση».
Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του ως μικρό παιδί ήταν η φυσιοθεραπεία και η λογοθεραπεία, ενώ παράλληλα, χρησιμοποιούσε ειδικά στηρίγματα για τα πόδια του. «Ο ρόλος που αισθάνθηκα πιο κοντά σε μένα ήταν αυτός του Φόρεστ Γκαμπ, ένιωθα ότι με αναπαριστά» τονίζει ο ηθοποιός. «Έπαιζα ποδόσφαιρο για έξι χρόνια με ειδικό εξοπλισμό και η μητέρα μου φώναζε ‘τρέξε Φόρεστ, τρέξε’».
Όταν ο Μιτ διάβασε την περίληψη του ρόλου του Ουόλτ τζούνιορ, ένιωσε ένα ευχάριστο ξάφνιασμα. «Ο ρόλος με περιέγραφε. Σκούρα μαλλιά, μεγάλα φρύδια, εγκεφαλική παράλυση. Σκέφτηκα αμέσως 'εντάξει, το έχω'».
Οι ομοιότητες ανάμεσα στον Μιτ και στον χαρακτήρα που υποδύεται στο Breaking Bad δεν έμεναν μόνο στην εξωτερική εμφάνιση, ήταν βαθύτερες. Για παράδειγμα, στην πρώτη σεζόν, ο Ουόλτ τζούνιορ πέφτει θύμα εκφοβισμού, το λεγόμενο «bullying», κάτι που έχει βιώσει και ο ίδιος ο Μιτ.
«Με έσπρωξαν, έσπασα το χέρι μου και το πόδι μου και συνέχισαν να με κλωτσούν πατώντας πάνω στα σπασμένα μέλη μου» θυμάται ο ηθοποιός. «Όταν έχεις μια μορφή αναπηρίας, οι άνθρωποι σε θεωρούν αδύναμο. Νομίζουν ότι είσαι λεία τους».
Η αντίδρασή του στη βίαια αυτή επίθεση ήταν άμεση και αποφασιστική. «Μεγάλωσα με πατέρα πεζοναύτη και δεν μου είχε επιτραπεί ποτέ να κάνω πίσω ή να πω ‘δεν μπορώ’. Στάθηκα στο ύψος μου και πάλεψα».
Η εμπειρία αυτή τον επηρέασε βαθιά. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, καταδικάζει με πάθος όσους ασκούν βία και «τραμπουκισμό». «Το μίσος διαπερνά τους ανθρώπους αυτούς, θεωρούν ότι μπορούν να εκμεταλλεύονται όσους θεωρούν αδύναμους. Αλλά τέτοιου είδους άνθρωποι δεν θα εξελιχθούν ποτέ ψυχικά».
Ο Μιτ αγωνίζεται με πάθος για την ενίσχυση φιλανθρωπικών οργανώσεων, ανάμεσα στις οποίες η I AM PWD (Inclusion in the Arts & Media of People with Disabilities), η οποία υποστηρίζει τους καλλιτέχνες με αναπηρία. Παράλληλα, πραγματοποιεί περιοδείες σε σχολεία, δίνει ομιλίες για τις εμπειρίες του και ενθαρρύνει τους μαθητές με αναπηρικά προβλήματα να «χτίσουν» την ψυχική τους αντοχή, την οποία χαρακτηρίζει «ζωτικής σημασίας».
«Οι άνθρωποι με σωματικές ιδιαιτερότητες μεγαλώνουν πιστεύοντας ότι είναι αδύναμοι, επειδή συνέχεια αυτό ακούν, ‘ποτέ δεν θα το κάνεις αυτό σωστά’, ‘ποτέ δεν θα περπατήσεις κανονικά’. Επιβάλλεται, ωστόσο, να κοιτάξουν πέρα από αυτό».
Στα 13 του, του δόθηκε η πρώτη ευκαιρία να παίξει επαγγελματικά από έναν ατζέντη, αλλά η μητέρα του ήταν πολύ αρνητική.
«Ξέρετε, ο γιος μας έχει εγκεφαλική παράλυση και ο χώρος αυτός έχει ένα πολύ αρνητικό πρόσωπο, το οποίο δεν χρειάζεται να δει ο Αρ Τζέι». Ο Μιτ δείχνει να κατανοεί την διστακτικότητα της μητέρας του, καθώς «η βιομηχανία αυτή δίνει τεράστια σημασία στο πως οι άνθρωποι φαίνονται».
Απαντώντας στο αν τον ανησυχεί το γεγονός να θεωρηθεί «επαναλαμβανόμενος», σε περίπτωση που υποδυθεί άλλους παρόμοιους ρόλους με αυτόν του Ουόλτ, ο Μιτ ξεκαθαρίζει ότι «δέχεσαι ότι αυτοί θα είναι ρόλοι που θα παίζεις.
Η ουσία, ωστόσο, κρύβεται στο πώς θα τους παίξεις. Αυτό που καλείσαι να κάνεις είναι να δείξεις την εσωτερική δύναμη που κρύβουν μέσα τους οι άνθρωποι αυτοί».
Ο νεαρός πρωταγωνιστής του Breaking Bad παρατηρεί ότι από τότε που ξεκίνησε να υποδύεται τον Ουόλτ τζούνιορ στη διάσημη σειρά, έχει σημειωθεί ουσιαστική αλλαγή στο πως η τηλεόραση αντιμετωπίζει την ιδιαιτερότητα.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται στο γεγονός ότι σε ώρες υψηλής τηλεθέασης, προβάλλονται όλο και περισσότεροι ρόλοι με μορφές αναπηρίας.
«Η αναπηρία αντιμετωπίζεται από τους ηθοποιούς σαν μια τεράστια ευθύνη, ενώ θα έπρεπε να θεωρείται προσόν τόσο για τους ίδιους όσο και για τους χαρακτήρες που υποδύονται. Χωρίς αυτήν, δεν θα καταλάβαινα ούτε τα μισά από ότι όσα κάνω σήμερα. Μεγαλώνεις, υποφέρεις και μαθαίνεις. Και αυτό σου δίνει καλύτερη κατανόηση του κόσμου.»
Ο Αρ Τζέι Μιτ δηλώνει ότι θα μπορούσε να υποδύεται τον Ουόλτ τζούνιορ για πολύ περισσότερο καιρό, αν και θα τον προτιμούσε με περισσότερες ανατροπές. «Θα μου άρεσε να είχε ανοίξει τα φτερά του».
Τέλος, απαντώντας στο αν θα χαιρόταν να έμενε για πάντα στο μυαλό του κόσμου ως Ουόλτ τζούνιορ, ο ηθοποιός απαντά με διπλωματική γοητεία ότι «τίποτα από όσα κάνω δεν θα συγκριθεί ποτέ με το Breaking Bad. Ωστόσο, οι καλύτερες ερμηνείες είναι ακόμη μέσα μου.»
Επιμέλεια: Μαρία Πετροπούλου
Πηγή: in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου