Το κίνητρο για καθετί που κάνουν τα παιδιά ιδανικά θα πρέπει να προέρχεται από τα ίδια και όχι από κάποιον εξωτερικό παράγοντα. Ως γονείς πιθανόν θα αναρωτιέστε πώς μπορεί να είναι αυτό εφικτό. Για να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος, απαλλαγμένος από υποσχέσεις και τιμωρίες, θα πρέπει πρώτα να δούμε τι σημαίνει «κίνητρο».
Το κίνητρο είναι αυτό που μας οδηγεί όλους να κάνουμε τις απαραίτητες ενέργειες για την επίτευξη των στόχων μας. Και οι στόχοι συνήθως πραγματοποιούνται μόνο αν το κίνητρο πηγάζει από μέσα μας. Εάν χρησιμοποιούμε ανταμοιβές ή απειλές για να πείσουμε τα παιδιά να κάνουν ορισμένα πράγματα, αυτό που κάνουμε είναι να τους δίνουμε εξωτερικό κίνητρο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα παιδιά θα κάνουν πράγματα λόγω των συνεπειών που θα έχουν και όχι επειδή το θέλουν πραγματικά, επομένως κατά πάσα πιθανότητα θα είναι λιγότερο αποδοτικά.
Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν πως άλλες μέθοδοι όπως η επιβράβευση είναι κάτι κακό, αλλά μάλλον πως δεν είναι ωφέλιμο να χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο αυτές. Διότι μόλις για παράδειγμα η ανταμοιβή γίνει πράξη ή αν δεν είναι άμεση, το κίνητρο είναι πολύ πιθανό να εξαφανιστεί.
Πώς αλλιώς μπορούμε να παρακινήσουμε τα παιδιά
Μπορούμε να παρακινήσουμε τα παιδιά μέσω της συναισθηματικής ενίσχυσης. Για παράδειγμα, αν το παιδί τη σχολική χρονιά που πέρασε προσπάθησε πολύ αλλά δεν τα κατάφερε τόσο καλά, εκτιμήστε αυτή του την προσπάθεια και προσαρμόστε τις προσδοκίες σας για την επόμενη στις ικανότητές του.
Άλλη μια σημαντική πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψιν είναι ο στόχος. Για να πετύχει το παιδί το στόχο του, πρέπει αυτός να είναι ρεαλιστικός. Ειδάλλως, πιθανότατα θα απογοητευθεί και κατ’ επέκταση θα χάσει το κίνητρό του.
Δεν είναι κακό να επιθυμείτε το καλύτερο για και από το παιδί σας. Αναρωτηθείτε όμως: Μήπως έχετε βάλει τον πήχη πολύ ψηλά, τόσο που καταλήγει να είναι αντιπαραγωγικό; Οι μη ρεαλιστικοί- ακατόρθωτοι στόχοι μπορεί να κάνουν το παιδί να πιστέψει πως δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα και επομένως, γιατί να προσπαθήσει…;
Συνοπτικά, για να δώσουμε κίνητρο στα παιδιά χωρίς να περιμένουν πάντα αντάλλαγμα και χωρίς να γινόμαστε «απειλητικοί», είναι σημαντικό να:
Τα βοηθάμε να θέτουν ρεαλιστικούς στόχους.
Προτείνουμε δραστηριότητες που ξυπνούν τα ενδιαφέροντά τους.
Προσαρμόσουμε τις προσδοκίες μας στις ικανότητές τους και μην ζητάμε περισσότερα από αυτά που μπορούν να δώσουν.
Τους προσφέρουμε αυτονομία για να πετύχουν τους στόχους τους μόνα τους. Στα μικρότερα παιδιά, αυτό μπορεί να σημαίνει να ντύνονται και να τακτοποιούν τα παιχνίδια τους.
Συμμετέχουμε όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα προς επίλυση.
Τους ζητάμε να μας μάθουν να κάνουμε κάτι που ήδη ξέρουν πολύ καλά.
Ζητάμε τη βοήθεια των παιδιών με απλές εργασίες του σπιτιού ώστε να νιώθουν πως συνεισφέρουν.
Λαμβάνουμε υπόψιν τον προσωπικό τους τρόπο μάθησης.
Τα μάθουμε να απολαμβάνουν την επιτυχία τους και να εκτιμούν την προσπάθεια.
Φαίη Βακρινού
Πηγή: imommy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου