Πανελλήνιο βραβείο απέσπασε το 1ο ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας το οποίο συμμετείχε σε μαθητικό διαγωνισμό με θέμα «Χαρτογραφώντας την προσβασιμότητα. Μπορεί ο συμμαθητής μου με αμαξίδιο να έρθει στο σχολείο;». Το σχολείο απέσπασε το 2ο βραβείο στον διαγωνισμό, με τους μαθητές να χαρτογραφούν την προσβασιμότητα από τη στάση του λεωφορείου μέχρι το σχολείο τους αλλά και μέσα στο σχολικό προαύλιο, και μπήκαν στα παπούτσια ατόμων με αναπηρίες, κάνοντας χρήση αναπηρικού αμαξιδίου.
«Πηγαίνοντας κάθε πρωί στο σχολείο μου. Αίρουμε τα εμπόδια για τους συμμαθητές μας με αμαξίδιο» ήταν ο τίτλος της εργασίας των μαθητών του 1ου ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας, που είναι το μεγαλύτερο επαγγελματικό λύκειο σε έκταση και ανθρώπινο δυναμικό. Βρίσκεται περιφερειακά της πόλης και απομακρυσμένο από τον αστικό ιστό. Οι μαθητές το επιλέγουν για τις ειδικότητες που προσφέρει και η πρόσβασή τους γίνεται καθημερινά με αστικά ή μισθωμένα λεωφορεία από όλα τα μέρη του νομού.
Για το λόγο αυτό αποφάσισαν να χαρτογραφηθεί η κοινή διαδρομή όλων των μαθητών από τη στάση του λεωφορείου μέχρι την είσοδο του σχολείου αλλά και οι πιθανές διαδρομές σε όλο τον προαύλιο χώρο όπου καθημερινά συναντιούνται 500 μαθητές. «Στα 680 μέτρα απόστασης και στα 20 στρέμματα που καταλαμβάνει το σχολικό συγκρότημα, όλοι οι μαθητές, με ή χωρίς κινητικές δυσκολίες, δικαιούνται να κινούνται αυτόνομα, απρόσκοπτα και ισότιμα καθώς περνούν ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς τους», αναφέρουν οι ίδιοι οι μαθητές κάποιοι εκ των οποίων που παρακολουθούν τις ειδικότητες Δομικών και Γεωπληροφορικής, Γραφικών Τεχνών και Υγείας Πρόνοιας εμπλούτισαν τη χαρτογράφηση προσβασιμότητας με προτάσεις βελτίωσης.
Για την ευαισθητοποίηση όλης της σχολικής κοινότητας, μαθητών και εκπαιδευτικών, αλλά και την ενημέρωση σε θέματα κινητικής αναπηρίας απευθύνθηκαν στον πρόεδρο του σωματείου κινητικά αναπήρων «Ιππόκαμπος», κ. Πέτρο Μπέλλο.
Κινήθηκαν με αμαξίδιο
Στην συνέχεια, προμηθεύτηκαν ένα αμαξίδιο για να μπουν στη θέση, κυριολεκτικά, της ζωής ενός ανάπηρου. Ορίστηκαν ομάδες εργασίας με αντίστοιχες αρμοδιότητες ώστε να γίνει βιωματικά η έρευνα για την χαρτογράφηση προς το σχολείο αλλά και στους εξωτερικούς χώρους του.
Μετά από τη μελέτη της περιοχής, αποφασίστηκε να χαρτογραφηθεί η διαδρομή από τη στάση του λεωφορείου ως τις εισόδους του σχολείου (κεντρική και πλαϊνή) αλλά και οι πιθανές διαδρομές εντός του προαύλειου χώρου (προαυλισμός, κίνηση προς το κυλικείο, τη βιβλιοθήκη, τα γραφεία καθηγητών, τις τουαλέτες) καθώς σε αυτούς τους χώρους κινούνται, συμπορεύονται και συμβιώνουν καθημερινά 500 μαθητές.
Τα θετικά και τα αρνητικά
Στα θετικά σημεία οι μαθητές αναφέρουν ότι τα λεωφορεία διαθέτουν ράμπα και οι πολύ μεγάλες αυλές του σχολείου και η ύαρξη ράμπας σε κάποια σημεία διευκολύνουν την μετακίνηση.
Τα αρνητικά σημεία ήταν όμως πολύ περισσότερα. Έλλειψη πεζοδρομίου σχεδόν σε όλη τη διαδρομή προς το σχολείο, κατεστραμμένο οδόστρωμα, χώματα, απότομες κλίσεις. Στο μόνο τμήμα του πεζοδρομίου που μπορεί να κινηθεί άνετα το αμαξίδιο, δεν υπάρχει ράμπα για να ανέβει κανείς σε αυτό. Στον προαύλειο χώρο του σχολείου υπάρχουν πολλές σκάλες ή σκαλοπάτια και όπου υπάρχουν ράμπες είναι ακατάλληλες γιατί είναι κατεστραμμένες, ή έχουν λάθος κλίση. Τέλος, δεν έχει γίνει μελέτη για την πρόσβαση των μαθητών στο χώρο του κυλικείου με αποτέλεσμα ο πάγκος να είναι σε ύψος που δεν προσεγγίζεται.
Πέρα από το φωτογραφικό υλικό για τις ανάγκες της χαρτογράφησης, μαθητές που ακολούθησαν τις διαδρομές πάνω στο αμαξίδιο περιέγραψαν τα συναισθήματά τους, τις δυσκολίες και τους προβληματισμούς τους από αυτήν την πρωτόγνωρη εμπειρία. Οι καταγραφές αυτές αποτέλεσαν αφορμή για να ερευνηθούν λύσεις για όσα προβλήματα προσβασιμότητας προέκυψαν.
Μετά την επιτόπια περιήγηση και τη χαρτογράφηση των σημείων, οι ομάδες ανέλαβαν να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τις προδιαγραφές που απαιτούνται για την απρόσκοπτη κίνηση ενός μαθητή με αμαξίδιο. Η έρευνα έγινε σε θέματα υλικών δαπέδων, ειδών και κλίσεων ραμπών – μεταβάσεων και αλλαγής επιπέδων, σωστής σήμανσης χώρων κ.λπ.
Με βάση όλα τα στοιχεία που συλλέχτηκαν (συνεντεύξεις, βιωματική προσέγγιση, έρευνα) οι ομάδες εργασίας πρότειναν λύσεις για τη διαδρομή μέχρι το σχολείο αλλά και την πρόσβαση στους εξωτερικούς χώρους του.
Οι προτάσεις
Μετά τη μελέτη των αρνητικών σημείων παρατηρήθηκε πως η πρόσβαση ενός μαθητή σε αμαξίδιο από τη στάση του λεωφορείου μέχρι την είσοδο του σχολείου είναι πολύ δύσκολη. Από την ομάδα μαθητών των ειδικοτήτων Δομικών Εργων και Γεωπληροφορικής προτάθηκε η κατασκευή πεζοδρομίου με αντιολισθητική επίστρωση και ράμπες στη δεξιά μεριά του δρόμου, γεγονός που θα διευκολύνει όλους τους μαθητές.
Σε ό,τι αφορά τους προαύλιους χώρους του σχολείου, παρότι είναι μεγάλοι και άπλετοι, υπάρχουν αρκετά σημεία που αποκλείουν την πρόσβαση με αμαξίδιο. Γι’ αυτό προτάθηκε:
– Στην κεντρική είσοδο του σχολείου να προστεθεί ράμπα ώστε να γίνεται ισότιμα η πρόσβαση των μαθητών από την ίδια πόρτα.
– προαυλείου που υπάρχει υψομετρική διαφορά (στην είσοδο για τη βιβλιοθήκη, το κυλικείο, των γραφείων, κλπ)
– Να μελετηθούν το ύψος των χερουλιών στις πόρτες όπως και ο πάγκος του κυλικείου.
– Να σχεδιαστεί ο διάδρομος (πλάτος, κλίση, υλικά επίστρωσης) στον κήπο-αίθριο του σχολείου ώστε να είναι προσβάσιμος από όλους.
Για τη γρήγορη πρόσβαση στις ράμπες η σήμανση παίζει μεγάλο ρόλο καθώς επιτρέπει την γρήγορη και απρόσκοπτη μετακίνηση.
Γι΄ αυτό προτάθηκε από την ομάδα μαθητών των Γραφικών Τεχνών όπου υπάρχουν ράμπες πεζοδρομίων να γίνει η κατάλληλη χρωματική σήμανση, όπως και στους προαύλιου χώρους του σχολείου.
Επίσης στην πλαϊνή είσοδο χωρίς σκάλες, να τοποθετηθεί σήμανση ώστε να δίνεται και μία εναλλακτική λύση για πρόσβαση χωρίς σκάλες. Τέλος να γίνει η σήμανση για μια θέση στάθμευσης ΑΜΕΑ.
Οι συντελεστές
Υπεύθυνοι καθηγητές του έργου ήταν οι κ.κ. Δήμητρα Κλένδρου, Ελευθέριος Πλαβός, Ζωή Αγγελουσοπούλου και οι μαθητές Αμαλία Γκάγκα, Αλεξάνδρα Kόλα, Μάριος Πάτρας, Παναγιώτης Μάρκος, Αθηνά Ιορδανίδη, Άρης Μητρολιός.
Ελένη Χάνου
Πηγή: Ταχυδρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου