Είναι μόλις 15 χρονών, πιανίστας και τσεμπαλίστας και πλέον ένας από τους τέσσερις Έλληνες που απέκτησαν φέτος δίπλωμα τσέμπαλου με ειδίκευση στο γαλλικό μπαρόκ, από την Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου. Μπορεί να είναι έννοιες άγνωστες για έναν 15χρονο στην εποχή μας, όχι όμως για τον 15χρονο Βεροιώτη ταλαντούχο και πολλά υποσχόμενο μουσικό. Ο λόγος για τον Ιωάννη Στεργιόπουλο, μαθητή σε λίγες ημέρες της Α' Λυκείου του 3ου ΓΕΛ Βέροιας, που τα τελευταία 9 χρόνια της ζωής του, κατά δήλωσή του, δεν έχει περάσει ούτε μια ημέρα χωρίς να ασχοληθεί ή να ακούσει μουσική.
Όλα ξεκίνησαν πριν ακόμα κλείσει τα 5, όταν βρέθηκε με τους γονείς του σε μια παράσταση και έτυχε στη σκηνή να υπάρχει ένα πιάνο με ουρά. Από τότε, αν και δεν είχε κανένα ιδιαίτερο μουσικό ερέθισμα από την οικογένειά του, η μουσική μπήκε στη ζωή του, ξεκινώντας το πιάνο μπήκε στη ζωή του, ξεκινώντας μουσική προπαιδεία και πιάνο και μετέπειτα κλασικό βιολί, φλάουτο και τσέμπαλο, το οποίο και του χάρισε το δίπλωμα από την Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, μαζί με ένα «golden pass» για σπουδές στην υψηλού κύρους Μουσική Ακαδημία.
Ο Ιωάννης είναι ένα ξεχωριστό παιδί, προσηλωμένο στους στόχους του και πιστός στην μεγάλη του αγάπη, την μουσική και ιδιαίτερα το γαλλικό μπαρόκ. Μαθητής λυκείου πλέον, αν και ο χρόνος του είναι πολύ περιορισμένος με τα μαθήματα, τα φροντιστήρια, τα ωδεία και τις δραστηριότητες, προσπαθεί πάντα να βρίσκει χρόνο να βγαίνει με τους φίλους του για να διασκεδάσουν.
Ο Ιωάννης Στεργιόπουλος μίλησε στο veriotis.gr για την πρώτη του επαφή με το πιάνο, τα χόμπι και ενδιαφέροντά του και κατά πόσο αυτά διαφέρουν από των συνομιλήκων του, τους στόχους του αλλά και την μεγάλη του στιγμή, την απόκτηση τους διπλώματος από την Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου.
V: Πότε ξεκίνησες να παίζεις πιάνο; Ήταν το πρώτο μουσικό όργανο που έπιασες στα χέρια σου;
Ι.Σ.: Η πρώτη εμπειρία μου με μουσικό όργανο ήταν πριν από τα 5. Ήταν ένα πιάνο με ουρά και έτυχε να είμαι σε μια παράσταση με τους γονείς μου.
V: Είχες κάποια μουσικά ερεθίσματα από την οικογένειά σου; π.χ. κάποιον μουσικό στην οικογένεια;
Ι.Σ.: Ερεθίσματα από την οικογένεια η αλήθεια είναι ότι δεν είχα, ούτε στην οικογένειά μας υπήρξε κάποιος μουσικός.
Αλλά είχα πάρα πολλή ενθάρρυνση από τους γονείς μου για το θέμα να ασχοληθώ με την μουσική, μιας και έδειξα το ενδιαφέρον μου μόλις από τα 5 μου χρόνια.
V: Ποια ήταν η έμπνευσή σου ώστε να ξεκινήσεις να παίζεις γαλλικό μπαρόκ σε τσέμπαλο;
Ι.Σ.: Όταν ήμουν μικρός άκουσα για πρώτη φορά την όπερα Αγριππίνα του Χαίντελ και μου άρεσε τόσο πολύ, που μετέπειτα έψαχνα και άλλες μπαρόκ όπερες σόλο κομμάτια για τσέμπαλο ορατόρια καντάτες κλπ. Η αλήθεια είναι αυτή η περίοδος με έχει συγκλονίσει από την παιδική μου ηλικία (πάρα πολύ σπάνιο ένα παιδί να ακούει μπαρόκ μουσική και ειδικότερα Χαίντελ και Μπαχ, μουσική τους είναι πολύ βαριά και περίπλοκη).
V: Παίζεις και άλλα μουσικά όργανα πέρα από πιάνο και τσέμπαλο;
Ι.Σ.: Σπουδάζω πιάνο με την Νατέλα Ιντσουαϊντσε και βιολί με την Αλεξάνδρα Τσιάρα, ενώ οι σπουδές μου δεν τελειώνουν εδώ! Πριν λίγες ημέρες πήρα το δίπλωμά μου από την Μουσική Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου με δάσκαλο τον κορυφαίο τσεμπαλίστα Pawel Siwczak, καθώς και 7 σεμινάρια τσέμπαλου με τον Siebe Henstra στην Ολλανδία και 20 σεμινάρια εκκλησιαστικού οργάνου με τον κορυφαίο οργανίστα Ton Koopman και Lieve Strobe στην Αμβέρσα. Επίσης συμμετέχω και σαν χορωδός στην χορωδία «Ηχώ Βερόης».
Επίσης, από τα 5 μου άρχισα να ψάχνω το μπαρόκ ρεπερτόριο πάνω στο τσέμπαλο καθώς και την κατασκευή του και την ιστορία του. Εκεί γνώρισα την μουσική του Μπαχ, του Κορέλλι, του Τέλεμαν, του Βιβάλντι και του Πέρσελ. Στην ηλικία των 7-8 χρόνων άρχισα να καταπιάνομαι με την μουσική του Μοντεβέρντι, του Πόρπορα, του Φρεσκομπάλντι και του Παλεστρίνα, με αποτέλεσμα από την ηλικία 7-8 χρόνων να κάνω συλλογή από ιερά μοτέτα, ακολουθίες από όπερες, μαντριγάλια, καθώς και από εγχειρίδια του παλεστρίνα για την αντίστιξη!
Στα 12 με 14 χρόνια μελέτησα μπάσο κοντίνουο ερμηνεία σε ιστορικά πληκτροφόρα καθώς και πολύ φορτεπιάνο και κλαβίχορδο!!
Έως τώρα δεν υπάρξει μέρα που να μην έχω ασχοληθεί με την μουσική η να μην ακούσω μουσική!
V: Πριν από λίγες ημέρες απέκτησες το δίπλωμα τσέμπαλου με ειδίκευση στο γαλλικό μπαρόκ, από την Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου. Πόσο δύσκολο ήταν το κομμάτι της προετοιμασίας και της εξέτασης;
Η απόκτηση του διπλώματος της παλαιάς μουσικής (του τσέμπαλου) ήταν αρκετά κουραστική και χρονοβόρα. Έδωσα εξετάσεις μέσο ενός εκπροσώπου που έρχεται κάθε χρόνο στην Ελλάδα από την Βασιλική Ακαδημία και όσοι θέλουν να αποκτήσουν δίπλωμα μουσικής, μπαίνουν σε εξετάσεις, θεωρητικές και πρακτικές. Εγώ έκανα εξάσκηση σε τσέμπαλο ενός φίλου μου από την Βέροια.
Και φυσικά μαζί με το δίπλωμα, που είναι πάρα πολύ σπάνιο να το αποκτήσεις, σου δίνεται και μια καρτέλα μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας έτσι ώστε αν θελήσεις να πας στο Λονδίνο για σπουδές ή μεταπτυχιακό, να είσαι ευπρόσδεκτος.
V: Ενώ τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας σου ασχολούνται με πιο σύγχρονα όργανα, προσπαθώντας να εξελίξουν την μουσική τους μέσω της τεχνολογίας, εσύ επέλεξες ένα όργανο του παρελθόντος, όπως το τσέμπαλο και μάλιστα με ειδικότητα στο γαλλικό μπαρόκ. Πώς έκανες αυτή την επιλογή;
Ι.Σ.: Τα παιδιά της ηλικίας μου, τα μισά ακούνε μια εντελώς διαφορετική μουσική από την μπαρόκ/κλασική, που φτάνει στο άλλο άκρο, όπως η ραπ/τραπ μουσική. Σε αυτό το κομμάτι τουλάχιστον, απέχουμε πολύ. Η αλήθεια είναι όμως ότι με ευχαριστεί έστω και λίγο που βλέπω κάποια παιδιά να ασχολούνται με την μουσική, όχι απαραίτητα κλασική, ας πούμε με την ροκ, τζάζ, έντεχνη, παραδοσιακή. Έστω και λίγο να έρχονται σε επαφή με μουσικά όργανα και γενικά όλη την μαγεία της μουσικής, αρκεί.
Επέλεξα ειδικότητα στο τσέμπαλο και ειδικότερα στο γαλλικό μπαρόκ και στα ιστορικά πληκτροφόρα, διότι το γαλλικό μπαρόκ ανέκαθεν μου άρεσε σαν ένας μικρός κλάδος του μπαρόκ. Το γαλλικό μπαρόκ διαφέρει λίγο σε σχέση με το υπόλοιπο μπαρόκ διότι το ονομάζουν στολισμένο μπαρόκ, φαντασιώδες και παράλληλα με πολλές φανφάρες. Η μουσική του μου κίνησε το ενδιαφέρον, όλοι οι στολισμοί που έχει μέσα και παράλληλα ο δυναμισμός του.
V: Έχεις κάποια άλλα χόμπι ή ενδιαφέροντα; Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου, πέρα από μουσική; Πώς διασκεδάζεις με τις παρέες σου;
Ι.Σ.: Έχω και μερικά κατά την γνώμη μου πολύ ενδιαφέροντα χόμπυ, όπως να κάνω συλλογή από σπάνια μπαρόκ φλάουτα με ράμφος. Ήδη στην κατοχή μου βρίσκονται 15 φλάουτα με ράμφος, μεταξύ αυτών και ένα chalameau. Επίσης ένα χόμπυ μου είναι η συλλογή μουσικών βιβλίων από τον μεσαίωνα την αναγέννηση και το μπαρόκ και ειδικότερα φωνητικά βιβλία με καντάτες, μανδριγαλια και πολλά μοτέτα του Μοντεβέρντι και του Πόρπορα!
Επίσης ένα άλλο χόμπυ μου είναι η ιππασία. Θεωρώ ότι με κάνει να ξεφεύγω από την καθημερινότητα. Επίσης στον ελεύθερο μου χρόνο βγαίνω με τους φίλους μου έξω. Άλλοτε πάμε για φαγητό, άλλοτε για ποτό, άλλοτε για θέατρο ή για μουσικές παραστάσεις. Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ πιεσμένος, ειδικά φέτος που είμαι Α' Λυκείου, με τα φροντιστήρια, τα ωδεία και τις δραστηριότητες αλλά πάντα βρίσκω χρόνο για τους φίλους μου να βγαίνουμε και να διασκεδάζουμε!
Τέλος, πάω και γυμναστήριο στον ελεύθερο χρόνο μου. Προσπαθώ να κρατάω το σώμα μου υγειές αποφεύγοντας τα fast food και τα ανθυγιεινά φαγητά. Άλλωστε ένα υγειές σώμα βοηθάει και στην μουσική, καθώς έχει παρατηρηθεί πολλές φορές κόπωση και αδυναμία στα δάχτυλα ενός μουσικού, που οφείλεται κει στην σωματική του υγεία.
V: Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον στο κομμάτι σπουδών και μουσικής; Σκοπεύεις να ασχοληθείς επαγγελματικά με την μουσική;
Ι.Σ.: Οι στόχοι μου για το μέλλον είναι, πρώτα ο Θεός, να το δω επαγγελματικά και να σπουδάσω στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα Αγγλία ή Ολλανδία. Άλλωστε με περιμένει μια θέση στην Βασιλικη Ακαδημία του Λονδίνου αν το θελήσω. Το μόνο που με εμποδίζει να φύγω Αγγλία είναι ξεκάθαρα οι γονείς μου και οι φίλοι μου. Ναι μεν θα βρίσκομαι σε ένα κορυφαίο κολλέγιο μουσικής με όλες τις ανέσεις, τα όργανα και τον χρόνο, παράλληλα όμως θα είμαι πολύ μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους..
V: Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ευκαιρίες για παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με την μουσική τέτοιου είδους; Να δημιουργήσουν;
Ι.Σ.: Πιστεύω ότι στην Ελλάδα οι γνώσεις είναι περιορισμένες σε σχέση με το κομμάτι της μουσικής. Για τα παιδιά που θέλουν να το κοιτάξουν επαγγελματικά, η γνώση είναι έξω. Τα παιδιά είμαστε το μέλλον αυτής της χώρας και εμείς πρέπει να διαδώσουμε την τέχνη τον πολιτισμό. Κάθε είδους μουσική, θέατρο, ποίηση κτλ. γιατί αυτά μας κάνουν να ξεχωρίζουμε σαν χώρα. Αυτά κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές και αυτά πρέπει να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας.
Πραγματικά το λέω στα παιδιά που ασχολούνται με την μουσική, ένα πολύ μεγάλο μπράβο! Και να δώσω στους γονείς ένα μύνημα, να προτρέψουν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με την μουσική, όποιο είδος και αν είναι αυτή!
Ευχαριστούμε τον Ιωάννη για την συνέντευξη και του ευχόμαστε να συνεχίσει με πίστη να πετυχαίνει τους στόχους του.
Πηγή: veriotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου