Πίσω από ένα μοναδικό στυλ μπορεί να κρύβεται μια μοναδική ιστορία!

Όταν παίζει ποδόσφαιρο η τάξη του, τον ξεχωρίζεις από μακριά. Αδύνατος, αχτένιστος, με τα χέρια μονίμως στις τσέπες. Να τρέχει σαν παλαβός πάνω –κάτω και να φωνάζει για πάσα. Με τα χέρια στις τσέπες. Να πανηγυρίζει, να θυμώνει, να παθιάζεται. Με τα χέρια στις τσέπες. Να παίζει σε όλες τις θέσεις δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό. Με τα χέρια στις τσέπες πάντα. Μα πάντα! Από το πρώτο, μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα. Και ενώ με την πρώτη ματιά μπορεί να τον θεωρήσεις «μάγκα» που το παίζει άνετος και κάνει φιγούρα στο γήπεδο, γρήγορα καταλαβαίνεις ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Ο Τ. από μικρός λάτρευε το ποδόσφαιρο και προσπαθούσε να παίξει με τα μεγαλύτερα αδέρφια του. Αλλά δεν μπορούσε, γιατί ξεχνιόταν και έπιανε την μπάλα με τα χέρια. Μονίμως έξω από το παιχνίδι, μονίμως στενοχωρημένος. Ακόμα και όταν γράφτηκε σε ομάδα, οι προπονητές του δεν μπορούσαν να βρουν λύση στο πρόβλημα. Όταν ο Τ. πλησίαζε την μπάλα ή η μπάλα πλησίαζε τον Τ. το παιχνίδι σταματούσε. Νεύρα από τους παίκτες, δάκρυα από τον Τ. Μέχρι που η μαμά του, μετά από πολλή στενοχώρια και πολύ ψάξιμο, σκέφτηκε κάτι πολύ απλό : «παίζε με τα χέρια στις τσέπες» του είπε. Και το κόλπο έπιασε. Αρχικά με «στενές» τσέπες που κρατούσαν το χέρι του «εγκλωβισμένο» και δεν τον άφηναν να το βγάζει ασυναίσθητα και στη συνέχεια με άνετες και μαλακές τσέπες , ο Τ. κατάφερε να παίξει ποδόσφαιρο και να καθιερώσει το δικό του μοναδικό στυλ μέσα στο γήπεδο.

Ιωάννα Αγγέλου

Ειδική Παιδαγωγός (Παν. Θεσσαλίας)

Νηπιαγωγός (Α.Π.Θ.)

MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση