Τι να κάνουμε όταν τσακώνονται τα αδέρφια;

Η έννοια της σύγκρουσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με κάθε είδος σχέσης και ειδικά το οικογενειακό έδαφος αποτελεί ένα αρκετά γόνιμο πεδίο συγκρούσεων. Μέσα από τους τσακωμούς τους, τα αδέρφια μαθαίνουν να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις, να ελέγχουν τα συναισθήματά τους, να υπερασπίζονται τον εαυτό τους και να οριοθετούν τον εαυτό τους αλλά και τις σχέσεις τους. Όσο κουραστικοί κι αν μας φαίνονται λοιπόν οι τσακωμοί των παιδιών μας, προσφέρουν πολύτιμα μαθήματα στα μικρά μας.

Από εκεί και πέρα, η διατήρηση μιας υγιούς και λειτουργικής κατάστασης στην οικογένεια σχετίζεται με την προσέγγιση που θα υιοθετήσουμε εμείς ως γονείς.

Τι να κάνουμε όταν τσακώνονται τα αδέρφια;

-Τα αφήνουμε να βρουν μόνα τους τη λύση

Συχνά στους τσακωμούς τα παιδιά μας ζητούν την εμπλοκή μας, ωστόσο δεν πρέπει να αναλάβουμε αυτοόν τον ρόλο, αφού αυτή η προσέγγιση δεν εστιάζει στη λύση του προβλήματος, παρά μόνον ενδυναμώνει τη σύγκρουση. Άλλωστε, στόχος δεν είναι να βρεθεί «ποιος φταίει», αλλά η λύση στο πρόβλημα. Ενθαρρύνουμε λοιπόν τα παιδιά να υποχωρήσουν από τον τσακωμό και να προσπαθήσουν να βρουν από κοινού μια λύση.

Στην περίπτωση που απειλείται η σωματική ακεραιότητα των παιδιών, επεμβαίνουμε άμεσα, χωρίς πάλι να πάρουμε κανενός το μέρος, αλλά χωρίζοντας τα δύο αδέρφια και υπενθυμίζοντας τον βασικό κανόνα του σπιτιού (λύνουμε τις διαφορές μας ήρεμα).

Τα αφήνουμε να μαλώσουν

Αν απαγορεύουμε συστηματικά την εκδήλωση των συγκρούσεων μεταξύ των αδελφών, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσουμε τα παιδιά μας στην εσωστρέφεια αλλά και σε μια «ενοχική» στάση για τα ίδια τους τα συναισθήματα, καθώς και στη διαιώνιση των συγκρούσεων και έξω από την οικογένεια.

Βάζουμε όρια

Οι οικογενειακοί κανόνες πρέπει να είναι ξεκάθαροι και να ορίζονται με τη βοήθεια όλων των μελών της οικογένειας. Τα όρια προσφέρουν στα παιδιά μας μια αίσθηση ασφάλειας, η οποία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη υγιών προσωπικοτήτων.

Θέτουμε λοιπόν ως βασικό κανόνα ότι ακόμη κι όταν διαφωνούμε με κάποιον ποτέ δεν ασκούμε σωματική βία. Εξηγούμε στα παιδιά ότι ο μόνος υγιής τρόπος για να διαχειριστούμε μια σύγκρουση είναι να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τον κάθετο, διεκδικητικό και γεμάτο αυτοπεποίθηση λόγο μας και όχι τα χέρια μας.

Αφιερώνουμε χρόνο στο κάθε παιδί ξεχωριστά

Σίγουρα είναι σημαντικό να περνάμε όλοι μαζί χρόνο ως οικογένεια, ώστε να συσφίξουμε τις μεταξύ μας σχέσεις, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε να αφιερώνουμε χρόνο και στο κάθε παιδί ξεχωριστά.

Αποφεύγουμε τις συγκρίσεις

Οι συγκρίσεις δημιουργούν άγχος στο παιδί που αποτελεί παράδειγμα αλλά και μια αίσθηση αποτυχίας στο άλλο. Αποφεύγουμε λοιπόν να συγκρίνουμε τα παιδιά μας καθώς ακόμη και οι ανώδυνες συγκρίσεις μπορεί να εκληφθούν ως επικριτικές από εκείνα, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα εντάσεων μεταξύ τους.

Αποτελούμε καλά πρότυπα

Για τα παιδιά μας αποτελούμε τα πρώτα και πιο καθοριστικά πρότυπα, γι’ αυτό είναι σημαντικό να δίνουμε το καλό παράδειγμα. Φροντίζουμε να λύνουμε τις όποιες διαφορές μας με σεβασμό απέναντι στον συνομιλητή μας, χωρίς να χάνουμε την ψυχραιμία μας και βάζοντας όρια στη συμπεριφορά που δεχόμαστε από τους άλλους.

Ενθαρρύνουμε την καλή συμπεριφορά

Ο έπαινος είναι απαραίτητος όταν τα παιδιά μας συνεργάζονται αποτελεσματικά χωρίς συγκρούσεις. Άλλωστε, η συμπεριφορά αυτή δεν θεωρείται δεδομένη, οπότε η επιβράβευση με ένα θετικό σχόλιο ή ένα απλό χάδι θα φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη. Επίσης, φροντίζουμε να επιβραβεύουμε ακόμη και τη λιγότερο… τέλεια συμπεριφορά όταν αυτή φτάνει σχεδόν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, το οποίο είναι η απουσία επιθετικότητας μεταξύ των παιδιών.

Πηγή: imommy