Όταν άρχισα να διδάσκω, ένιωσα πραγματικά να πνίγομαι από τις απαιτήσεις και την πολυπλοκότητα της δουλειάς μου. Για να επιβιώσω, άκουγα τις συμβουλές που μου έδιναν και τις εφάρμοζα. Έτσι, όταν ο μέντοράς μου μου πρότεινε μετά το τέλος της πρώτης μέρας της σχολικής χρονιάς να πάρω τηλέφωνο τους γονείς όλων των μαθητών μου, το έκανα.
Παρά τη μεγάλη μου κούραση, πήρα κάθε οικογένεια και συστήθηκα. Ρώτησα μερικά πράγματα για το παιδί τους. Τους είπα ότι τα πήγε πολύ καλά την πρώτη μέρα και ότι ανυπομονώ να δουλέψουμε όλοι μαζί.
Κάθε χρόνο από τότε εφάρμοζα ακριβώς την ίδια τακτική. Είχα ένα προαίσθημα ότι αυτό είναι το κλειδί: Ένα θετικό τηλεφώνημα στο σπίτι. Μετά τις πρώτες μέρες, μόλις έμαθα τα παιδιά και εντόπισα ποια από αυτά θα αποτελούσαν πρόκληση (θα μου δημιουργούσαν δυσκολίες), αποφάσισα μια φορά την εβδομάδα να τηλεφωνώ στο σπίτι τους για να λέω θετικά νέα στους γονείς τους. Αυτόν τον στόχο μου τον μοιραζόμουν πάντα με τους μαθητές μου . Τους περίμενα στην πόρτα και έλεγα “Είμαι πολύ χαρούμενος που σε βλέπω σήμερα Oscar. Θα σε προσέχω πολύ σήμερα για να δω τι κάνεις και να μοιραστώ τα καλά νέα με τη μαμά σου το απόγευμα. Ανυπομονώ να την πάρω τηλέφωνο για να της πω πόσο καλή μέρα είχες!»
Όταν δίδαξα σε μεγαλύτερα παιδιά (σημείωση: στο δικό μας Γυμνάσιο) διαπίστωσα ότι αυτή η στρατηγική έκανε τη διαφορά ανάμεσα σε ένα ανεξέλεγκτο πλήθος μαθητών και σε μια εύκολη τάξη. Θα εκπλαγείτε από το πόσο απεγνωσμένα ένα παιδί 12-14 ετών θέλει οι δικοί του να λάβουν ένα τηλεφώνημα με θετικά νέα για αυτό. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, μοιράζω στα παιδιά ένα χαρτί με ερωτήσεις, που μεταξύ των άλλων γράφει και «Σε ποιον θα ήθελες να πάρω τηλέφωνο όταν έχω θετικά νέα για την συμπεριφορά και την επίδοσή σου στην τάξη; Γράψε μέχρι 5 ανθρώπους. Ενημέρωσέ τους ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να τους πάρω τηλέφωνο. Ακόμα και σήμερα ή αύριο».
Πρώτους παίρνω τηλέφωνο τους γονείς των «δύσκολων» παιδιών, αυτούς που μάλλον σπανίως (ή και ποτέ) τους παίρνουν από το σχολείο με καλά νέα. Όταν ο ενήλικας σηκώνει το τηλεφωνο του λέω: «Γειά σας. Σας τηλεφωνώ από το σχολείο του παιδιού σας. Έχω πολύ σπουδαία νέα για το γιο σας. Να σας τα πω;» Αν δεν πω γρήγορα- γρήγορα ότι έχω θετικά νέα, οι γονείς, ακούγοντας ότι παίρνω τηλέφωνο από το σχολείο, φαίνεται να αγχώνονται για το τι πρόκειται να ακούσουν.
Κάποια από αυτά τα παιδιά ήταν δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Ωστόσο, έβρισκα πάντα κάτι θετικό που είχαν κάει για να πω στους δικούς τους. Όσο οι μέρες περνούσαν, συνέχιζα να παίρνω τηλέφωνα. «Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ότι σήμερα μπήκε ήσυχα μέσα στην τάξη, μου είπε καλημέρα και άνοιξε το τετράδιό του αμέσως. Το ήξερα ότι θα είχαμε μια καλή μέρα!» Κάποιες φορές σταματώ το μάθημα, στέκομαι στη μέση της τάξης και κάνω αυτό το τηλεφώνημα στους γονείς. Τα παιδιά το λατρεύουν αυτό. Άρχισαν να με παρακαλούν να παίρνω τους δικούς τους τηλέφωνο. Ήταν η μεγαλύτερη επιβράβευση για την καλή συμπεριφορά τους: «Πάρε τη μαμά μου να της πείτε ότι σήμερα τα πήγα πολύ καλά».
Με σόκαρε και με στεναχωρούσε πολύ όταν άκουγα από γονείς ότι κανείς δεν τους είχε πάρει στο παρελθόν τηλέφωνο από το σχολείο για να τους πει κάτι θετικό για τα παιδιά τους. Πολλές φορές μάλιστα άκουγα και σιγανούς λυγμούς όσο μιλούσαμε.
Αρχικά χρησιμοποιούσα τα θετικά τηλεφωνήματα προκειμένου να μπορέσω να διαχειριστώ τη συμπεριφορά των παιδιών στην τάξη και να δημιουργήσω δυνατές σχέσεις με τα παιδιά και τους γονείς. Μετά όμως από πολλά χρόνια διδασκαλίας, έγινα και εγώ γονιός και άρχισα πλέον να τα βλέπω όλα διαφορετικά. Σαν γονιός, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που θέλω περισσότερο από το δάσκαλο του παιδιού μου από το να αναγνωρίζει ότι πάει καλά, ότι προσπαθεί, ότι μαθαίνει, ότι βελτιώνεται η συμπεριφορά του και να μοιράζεται αυτές τις παρατηρήσεις του μαζί μου.
Ξέρω πόσες ώρες δουλεύουν οι εκπαιδευτικοί. Όπως επίσης ξέρω ότι κάθε τηλεφώνημα διαρκεί 3 λεπτά. Αν κάθε δάσκαλος αφιέρωνε 15 λεπτά κάθε μέρα σε τέτοια τηλεφωνήματα, η αλλαγή θα ήταν τρομερή. Η κοινοποίηση καλών νέων δεν είναι συνήθως στις προτεραιότητες των εκπαιδευτικών. Δοκιμάστε το μια εβδομάδα, παίρνοντας τηλέφωνο τους γονείς όλων των μαθητών σας (όχι μόνο των δύσκολων) και δείτε τα αποτελέσματα. Πραγματικά τα καλά νέα μπορούν να μεταμορφώσουν το παιδί, την τάξη, τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου