Με τον χειρότερο τρόπο αντιμετωπίζονται τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ), σύμφωνα με επιστολή που έστειλαν 48 διευθυντές των ΣΔΕ στον υπουργό Παιδείας, Κώστα Γαβρόγλου, στον πρόεδρο Δ.Σ. του ΙΝΕΔΙΒΙΜ, Δημήτριο Ζέρβα, και στον γενικό γραμματέα Διά Βίου Μάθησης, Παυσανία Παπαγεωργίου.
Οπως είναι γνωστό, τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) θεσμοθετήθηκαν στην Ελλάδα με νόμο το 1997 (N. 2525/1997, άρθρο 5) και, από το 2000, ξεκίνησε η λειτουργία με το πρώτο πιλοτικό ΣΔΕ Περιστερίου.
Την περίοδο εκείνη, είδαν το φως της δημοσιότητας και τα στοιχεία της απογραφής πληθυσμού του 2001, όπου υπήρχε επισήμανση ότι ανάμεσα στις δύο απογραφές (1991-2001) το 11,70% των νέων, που ήταν στη διάρκεια της απογραφής (το 2001) 20-24 ετών, δεν είχαν ολοκληρώσει την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
Αυτό σημαίνει ότι περίπου 120.000 παιδιά στη δεκαετία 1991-2001 δεν ολοκλήρωσαν τη 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, παρόλο που βρίσκονταν σε σχολική ηλικία, όταν αυτή θεσμοθετήθηκε ως υποχρεωτική.
Τη σχολική χρονιά 2017/18, λειτούργησαν 8 ΣΔΕ στην Αττική και 64 σε ολόκληρη την Ελλάδα. Κάποια από αυτά λειτουργούν σε φυλακές (Κορυδαλλού, Ελαιώνα, Τρικάλων). Τη νέα σχολική χρονιά, ιδρύθηκαν επιπλέον 8 ΣΔΕ.
Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας παρέχουν τη δυνατότητα σε ενήλικες 18 ετών και άνω, που δεν έχουν ολοκληρώσει την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, να συνεχίσουν τις σπουδές τους και να αποκτήσουν τίτλο ισότιμο με το απολυτήριο του Γυμνασίου.
Στα χρόνια της λειτουργίας τους, εκατοντάδες εκπαιδευόμενοι επανεντάχθηκαν κοινωνικά, επαγγελματικά και αποκόμισαν γνώσεις και πτυχία που τους βοήθησαν να αλλάξουν τη ζωή τους.
Ενα μεγάλο ποσοστό των αποφοίτων των ΣΔΕ συνέχισε στην επόμενη βαθμίδα εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ, Γενικό Λύκειο) και μερικοί προχώρησαν στο Πανεπιστήμιο κι έλαβαν τίτλους ανώτατων ιδρυμάτων.
Αυτόν τον καιρό, όχι μόνο οι διευθυντές και οι εκπαιδευτές, αλλά και οι εκπαιδευόμενοι βρίσκονται σε αναβρασμό. Η αλήθεια είναι ότι, τα τελευταία δέκα χρόνια, υπήρχαν αρκετά προβλήματα. Τα ΣΔΕ αντιμετωπίστηκαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις ως «δεύτερης κατηγορίας» σχολεία. Αργούν να στελεχωθούν, οι προμηθευτές αργούν να πληρωθούν, δεν έχουν χρήματα συχνά ούτε για τα στοιχειώδη.
«Παζάρια»
Στα περισσότερα ΣΔΕ έχει γίνει «συνήθεια» να διοργανώνονται «παζάρια», όπου πωλούνται σε συμβολικές τιμές έργα των μαθητών του σχολείου και τα χρήματα χρησιμοποιούνται για την κάλυψη τρεχουσών αναγκών, όπως π.χ. μια λάμπα που κάηκε, μια κλειδαριά που πρέπει να αλλαχθεί. Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει φέτος φανερώνει ότι ο κατήφορος της εγκατάλειψης από την πολιτεία δεν έχει τέλος.
Δεν υπάρχει κανένα κονδύλι για τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Δεν υπάρχουν συνεργεία καθαρισμού και οι καθηγητές σε συνεργασία με τους μαθητές καθαρίζουν μόνοι τους. Δεν υπάρχουν χαρτιά τουαλέτας και φέρνουν καθηγητές και μαθητές από το σπίτι τους. Δεν υπάρχουν μελάνια εκτυπωτών, τόνερ για φωτοτυπικό, χαρτιά εκτύπωσης. Δεν υπάρχει τίποτα!
Αυτή τη στιγμή, τα μαθήματα γίνονται με τον διευθυντή, τον υποδιευθυντή και κάποιους εκπαιδευτικούς που αποσπάστηκαν από τη μέση εκπαίδευση στην αρχή της σχολικής χρονιάς. Φυσικά, 2, 3 ή 4 εκπαιδευτικοί σε κάθε σχολείο δεν καλύπτουν όλες τις ειδικότητες.
Για τις ειδικότητες που λείπουν, γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν οι ώρες με εθελοντική υπέρβαση του ωραρίου των καθηγητών, με διδασκαλία και άλλων αντικειμένων εκτός της ειδικότητάς τους και με εθελοντές καθηγητές.
Επιστολή στο υπουργείο
Στην επιστολή τους προς την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, οι διευθυντές των ΣΔΕ επισημαίνουν ότι, ύστερα από δυο μήνες υπολειτουργίας των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, δεν υπάρχουν πια περιθώρια για μια στάση αναμονής.
Χαρακτηριστικά αναφέρουν:
«Μοιραζόμενοι την κοινή μας ανησυχία και ορμώμενοι από αγάπη για το λειτούργημά μας, αποφασίσαμε, μέσω της επιστολής αυτής, να σας υπενθυμίσουμε άλλη μια φορά το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει τα σχολεία μας και να σας ζητήσουμε να παρέμβετε άμεσα και δραστικά για την εξομάλυνση της κατάστασης. Ισως θεωρήσετε ότι παραβιάζουμε ανοιχτές πόρτες αναφερόμενοι σε καταγεγραμμένα προβλήματα, αλλά η εκπαιδευτική μας συνείδηση και η ευαισθησία μας για τους εκπαιδευόμενους και το έργο μας, μας αναγκάζει να αποταθούμε σε σας. Βρισκόμαστε στα τέλη του Νοέμβρη και, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, η απαραίτητη χρηματοδότηση του καινοτόμου αυτού θεσμού είναι απόλυτα μηδενική! Στα ήδη οξυμένα οικονομικά προβλήματα με τις ελλείψεις κονδυλίων των προηγούμενων δύο χρόνων, έρχεται να προστεθεί η ανύπαρκτη χρηματοδότηση της τρέχουσας, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, χρονιάς. Εν κατακλείδι, μέσω αυτής της επιστολής, επιθυμούμε να ευαισθητοποιήσουμε όλους τους αρμόδιους που είναι υπεύθυνοι για τη χρηματοδότηση των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες και να αναλάβουν την πολιτική και ουσιαστική ευθύνη που έχουν απέναντι στους ενήλικες πολίτες αυτής της χώρας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου