«Να φεύγεις και να παρατάς τη μάχη είναι εύκολο. Δύσκολο και ενδιαφέρον είναι να προσπαθείς να φτιάξεις τη συνθήκη της ζωής σου με συστατικά όλα όσα θα έπρεπε να σου ανήκουν. Να διεκδικείς και να αγωνίζεσαι για όσα κάποιοι προσπαθούν να σου στερήσουν»...
Ο Γιάννης Κωνσταντακόπουλος δεν μιλά για μια επανάσταση σε κάποια μακρινή χώρα, αλλά για την παράσταση – παιδική μάλιστα – που σκηνοθετεί φέτος στο ανανεωμένο θέατρο «Χώρα».
Από την Κυριακή 2 Οκτωβρίου ανεβάζει στη σκηνή του κεντρικού αθηναικού θεάτρου το καλοκουρδισμένο «Μαγικό Βιολί» της Μαριβίτας Γραμματικάκη και του Νίκου Ξανθούλη. «Το μαγικό βιολί μας μιλάει για το ελεύθερο πνεύμα», εξηγεί ο νεαρός σκηνοθέτης.
«Οι πολίτες της Γκριζούπολης ζουν υπό τον φόβο του βασιλιά, που έχει επιβάλει την ομοιομορφία, απαγορεύοντας το χρώμα, τη μουσική και τη χαρά. Είναι εγκλωβισμένοι σε μία ασχήμια αλλά δεν επιλέγουν την εύκολη λύση, να φύγουν. Ψάχνουν τον τρόπο να αλλάξουν αυτή την κατάσταση. Ονειρεύονται και προσπαθούν με αισιοδοξία να φτιάξουν ένα καλύτερο μέλλον. Και καταφέρνουν τελικά να βρουν διέξοδο στη μουσική και το τραγούδι που φέρνει στην πολιτεία τους ένας τολμηρός, περιπλανώμενος μουσικός. Μαγεύονται από τη μουσική του, διώχνουν το φόβο και αποφασίζουν, όσο δύσκολο και αν είναι, να σταθούν απέναντι στην εξουσία του βασιλιά και να διεκδικήσουν αυτό που θα έπρεπε να έχει κάθε άνθρωπος».
«Το μαγικό βιολί» είχε ανέβει ως παιδική όπερα στην Εθνική Λυρική Σκηνή και τώρα... μεταμφιέζεται σε μουσική παράσταση για παιδιά, με την φρέσκια και σύγχρονη ματιά μιας νέας γενιάς δημιουργών. Ο Γιάννης Κωνσταντακόπουλος με τους συνεργάτες του (βοηθός σκηνοθέτη Ελένη Κάκκαλου, σχεδιασμός και εικαστική επιμέλεια σκηνικού χώρου Μυρτώ Λάμπρου, κοστούμια Ηλένια Δουλαδίρη, φωτισμοί Κατερίνα Μαραγκουδάκη, επιμέλεια Κίνησης Έλενα Γεροδήμου, Video Art, 3D animation Σπύρος Κουδουνάς, εικονογράφηση Μαρίνα Δημοπούλου, μουσική διδασκαλία Τζένη Σουλκούκη, βοηθός ενδυματολόγου Μαίρη Μαρμαρινού, βοηθός χορογράφου Μαρία Γεροδήμου) αναζήτησαν τρόπους για να ανασύρουν από το παραμύθι τις «αλήθειες που μας αφορούν και μας επηρεάζουν».
Τοποθέτησαν έτσι τη δράση της παράστασης σε ένα 3D σκηνικό που συνδυάζει τη φωτογραφία με την εικονογράφηση και μας μεταφέρει σε παραμυθένια τοπία, κρύβοντας μέσα του εικόνες από την καθημερινότητα μας. «Η μεγαλύτερη έκπληξη που περιμένει τον μικρό και τον μεγάλο θεατή είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδιαλέγεται το παραμύθι με την πραγματικότητα και το αντίθετο. Στόχος είναι να πούμε την αλήθεια στα παιδιά. Το ψέμα το καταλαβαίνουν εύκολα»...
Αυτή η ισορροπία αλήθειας και παραμυθιού έχει περάσει στις τρισδιάστατες προβολές του σκηνικού, στα θεατρικά κοστούμια, στη χορογραφία που ενώνει το παραμύθι της σκηνής με την αλήθεια της πλατείας και στην προσέγγιση των ηρώων από τους ηθοποιούς.
«Αφηγούμαστε την ιστορία των πολιτών της Γκρίζουπολης, που μπορεί να μην διαφέρει και από την προσωπική ιστορία του καθενός μας», παρατηρεί ο 34χρονος σκηνοθέτης.
Γεννήθηκε στην Ξάνθη, σπούδασε θέατρο στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και μουσική στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Έχει σκηνοθετήσει και φωτίσει δεκάδες παραστάσεις, ενώ από το 2007 εργάζεται ως Υπεύθυνος Σκηνής στο Εθνικό Θέατρο. «Εμείς θέλουμε ο μικρός θεατής να έρθει ανοιχτός κι ελεύθερος για να προσλάβει όλα τα ερεθίσματα από εμάς και να νοιώσει συνένοχος στη θεατρική διαδικασία». Παραδέχεται πως το παιδικό θέατρο είναι από τα πιο δύσκολα είδη . «Η φαντασία, ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια των παιδιών, επειδή δεν έχουν εμποτιστεί με την καθημερινότητα της ενήλικης ζωής τρέχουν παντού και είναι πάντα πιο μπροστά από την έμπνευση κάθε σκηνοθέτη»...
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου