Στο δύσκολο κόσμο της συγκατοίκησης, η Melinda Ross ήταν δύο φορές τυχερή. Την πρώτη φορά ήρθε τόσο κοντά στη συγκάτοικό της που έγινε παράνυφος στο γάμο της στις Φιλιππίνες. Και τη δεύτερη φορά, με την τωρινή της συγκάτοικο, ζουν μαζί ενάμιση χρόνο χωρίς κανένα πρόβλημα.
Πρόκειται για μια πολύ ευχάριστη εξέλιξη για την 60χρονη που δεν μπορούσε να ζήσει μόνη της στο σπίτι της στο Βόρειο Lyneham, στην Canberrra, καθώς έχει νοητική αναπηρία. Πριν από τη συγκατοίκηση, ζούσε σε έναν ξενώνα μαζί με άλλα άτομα με αναπηρία. Η Melinda δεν θέλει να μιλάει για αυτό που ονομάζει «έλλειψη ανεξαρτησίας», όπου «πρέπει να τρως τα ίδια φαγητά και να κάνεις τα ίδια πράγματα με τους άλλους». Τώρα πια ζει μόνο με όσους επιλέγει η ίδια. Και εδώ είναι που εμπλέκεται η οργάνωση Community Connections. Η συγκεκριμένη οργάνωση συνδέει άτομα με αναπηρία που διαθέτουν σπίτια με άτομα χωρίς αναπηρία που ψάχνουν κάπου για να ζήσουν.
Η Mary Mallett, 55 ετών, μετακόμισε στην Canberra μετά από 30 χρόνια στην Tasmania. Γεννημένη σε μια μεγάλη ιρλανδική οικογένεια, έφτασε στην πρωτεύουσα, συνειδητοποιώντας ότι δεν είχε ζήσει μέχρι τότε ποτέ μόνη. Και ούτε ήθελε. Συμφώνησε να βοηθά την κυρία Ross 10 ώρες την εβδομάδα και να τρώνε μαζί σε αντάλλαγμα με την δωρεάν παραμονή της σε ένα δωμάτιο του σπιτιού. Θα μπορούσε η αρχική συμφωνία να ήταν διαφορετική, ανάλογα με τις αρμοδιότητες/ευθύνες που θα αναλάμβανε. «Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα είναι η δύναμη στη σχέση μου με την Mel» εξηγεί η κυρία Mallett.
«Πολλοί άνθρωποι με αναπηρία ζουν όλη τους τη ζωή με άλλα άτομα που τους υπαγορεύουν τι να κάνουν. Για αυτό είναι πολύ όμορφη η δύναμη που τους δίνει η συγκατοίκηση». Μέχρι τώρα η οργάνωση έχει αναλάβει με επιτυχία 41 περιπτώσεις από το 2013 και αναμένεται αυτή η τάση για συγκατοίκηση να λάβει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις.
Μολονότι η ασφάλεια της κυρίας Ross τής εξασφαλίζει φροντιστές που τη βοηθούν στο μαγείρεμα και στα ψώνια, η κυρία Mallett είναι που της κρατά συντροφιά και αναιρεί την ανάγκη της για φροντιστές κατά τη διάρκεια της νύχτα. «Απλά συγκατοικούμε» λέει η κυρία Ross. «Με υποστηρίζει, αλλά όχι σε όλα. Μοιραζόμαστε το σπίτι». O Lee Harrison, διευθυντής της οργάνωσης, τονίζει ότι η συμφωνία γίνεται «μεταξύ ίσων».
Απόδοση του άρθρου Homesharing links up people with a disability to people looking for a room
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου