Θεωρείται ο προγραμματισμός το νέο αλφάβητο για τον 21ο αιώνα;Σε ποια ηλικία θα πρέπει κανείς να εισάγεται στον προγραμματισμό; Πώς θα γεφυρωθεί το χάσμα της πληροφορικής μεταξύ των δύο φύλων;Οι υπολογιστές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σχεδόν σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Στην Ευρώπη, όλο και περισσότερα σχολεία εισάγουν τον προγραμματισμό στο πρόγραμμα σπουδών. Έχει γίνει ο προγραμματισμός απαραίτητη δεξιότητα του 21ου αιώνα;
Γαλλία: Προγραμματισμός από το νηπιαγωγείο!
Πόσο νωρίς μπορούν να ξεκινήσουν τα παιδιά να μάθουν προγραμματισμό; Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, οι μαθητές εισάγονται στις βασικές έννοιες στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.Στη Γαλλία υπάρχει ένα πρόγραμμα που πιστεύει ότι θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ακόμα και στα νήπια.
Τα ρομπότ απευθύνονται σε παιδιά.Εμφανιζονται στην τηλεόραση και πολλά από τα δωμάτια των παιδιών είναι γεμάτα με αυτά.Ας γνωρίσουμε το ρομπότ Primo Eίναι κατασκευασμένο από ξύλο, τετράγωνο και με ένα φωτεινό χαμόγελο στο πρόσωπό του. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο Tardy στο St-Etienne το λατρεύουν.Για τη νηπιαγωγό Λέιλά Τζελάς:«Νομίζω ότι είναι ελκυστικό (για τα παιδιά) επειδή το βλέπουν στις ταινίες κινουμένων σχεδίων, στην τηλεόραση. Είναι ένα παιχνίδι. Είναι κάτι που δεν έχουν συνηθίσει να το παίζουν.Γι αυτό και είναι ελκυστικό.»
Αν η Ελίζα βάλει το κόκκινο τσιπ στο τηλεχειριστήριο, το ρομπότ κινείται ευθεία ένα βήμα.Με το μπλε: κινείται προς τα αριστερά, με το κίτρινο: προς τα δεξιά. Με τον τρόπο αυτό αυτή δίνει τη διαταγή αυτή το προγραμματίζει.
Μέχρι στιγμής, το παχνίδι Primo δοκιμάζεται σε ένα γαλλικό νηπιαγωγείο υπό την αιγίδα του Συλλόγου Frequence écoles της Λυών. Μετά από αυτή τη δοκιμαστική περίοδο οι γαλλικές αρχές θα αποφασίσουν εάν πρέπει ή όχι να εισάγουν το παιχνίδι προγραμματισμού σε μεγαλύτερη κλίμακα με χρηματοδότηση του Δημοσίου.
Ο προγραμματισμός είναι στην κορυφή της ατζέντας αρκετών κυβερνήσεων και θα ενισχυθεί σε πολλά πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σχολεία στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
«Ο προγραμματισμός αποτελεί θέμα γενικής εκπαίδευσης για όλους. Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν υπολογιστές που μας περιβάλλουν είτε πρόκειται για τηλέφωνα, πλυντήρια ρούχων ή συνδεδεμένα αντικείμενα τα οποία γίνονται όλο και πιο δημοφιλή. Εάν μάθουμε τι είναι ένα πρόγραμμα και το πώς είναι προγραμματισμένη μια μηχανή κατανοούμε τον κόσμο που μας περιβάλλει»,τονίζει η Τζουλί Μπορζό μηχανικός της Fréquence écoles
GPS,κινητά, ηλεκτρικές σκούπες,αυτόματα παντζούρια… Οι υπολογιστές αποτελούν σημαντικό μέρος της καθημερινότητάς μας.Τα παιδιά στη σημερινή εποχή μεγαλώνουν μέσα σε αυτό το περιβάλλον.
Στόχος του παιχνιδιού είναι πρόβλεψη και η οπτική σκέψη, αλλά πάνω απ ‘όλα τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι είναι ο άνθρωπος που προγραμματίζει τα μηχανήματα. Ακόμη και όταν πρόκειται για πολύπλοκα ρομπότ όπως στην έκθεση Innorobo στη Λυών.Το ρομπότ Poppy μαθαίνει να περπατά χάρη στη βοήθεια των μαθητών και των φοιτητών.
Για τον Γιασίν Σερχρουσνί διευθυντής προγράμματος Génération Robots:«Όταν παρουσιάζουμε ένα ρομπότ στους μαθητές, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να τους διωχνουν στο τέλος της ημέρας λέγοντας ότι αυτό είναι το τέλος του μαθήματος.Αυτοί θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται με αυτό για τη δημιουργία νέων προγραμμάτων.Με αυτό τον τρόπο αποκτούν γνώση στην πληροφορική και στα μαθηματικά.Τα ρομπότ είναι ένα χρήσιμο παιδαγωγικό εργαλείο.»
Είναι ένας σημαντικός τρόπος για να εκπαιδευτεί η επόμενη γενιά, γιατί σε έναν κόσμο αυξανόμενων απαιτήσεων πληροφορικής, οι επιστήμονες πληροφορικής θα γίνονται όλο και πιο σημαντικοί. Τι γίνεται όμως αν η γλώσσα προγραμματισμού του σήμερα είναι εντελώς παρωχημένη αύριο;
«Οι τεχνολογίες αλλάζουν αλλά το πνεύμα και η λογική παραμένουν τα ίδια. Σήμερα δεν είναι σημαντικό να μάθουν μια συγκεκριμένη γλώσσα υπολογιστή ή τεχνολογίας σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά να μάθουν την προσέγγιση και την επίλυση ενός προβλήματος με τη χρήση του προγραμματισμού.»
Ουγγαρία:Προγραμματισμός για όλους
Ο προγραμματισμός αφορά μόνο στους άνδρες; Σήμερα η πλειοψηφία των προγραμματιστών είναι άνδρες, αλλά υπάρχουν προγράμματα που προσπαθούν να αντιστρέψουν αυτή την τάση και να κλείσουν το χάσμα της πληροφορικής μεταξύ των δύο φύλων.Στην Ουγγαρία υπάρχει ανάλογο τμήμα εκμάθησης προγραμματισμού για τα κορίτσια.
H Szeghalom της Ουγγαρίας, 200 χιλιόμετρα από τη Βουδαπέστηείναι μια αγροτική περιοχή με πολύ μικρή πρόσβαση στην κοινωνία της πληροφορικής.Η Σόνια είναι 13.Της αρέσουν τα κοριτσίστικα ρούχα και κοσμήματα.Απολαμβάνει τις θερινές διακοπές της.Η Σόνια έχει επίσης ένα πάθος που είναι αρκετά ασυνήθιστο για έναν έφηβο κορίτσι:τους υπολογιστές και τον προγραμματισμό.
«Τα αγόρια είπαν ότι ήταν παράξενο να ξεκινήσω αυτό το τμήμα. Στην πραγματικότητα, όλοι λένε ότι είμαι έξυπνη. Στην αρχή τα αγόρια δεν ήταν εύκολο να αποδεχθούν ότι εγώ έγραφα κώδικες…»
Για να ικανοποιήσει τοπάθος της για τον προγραμματισμό η Σόνια
κάνει ολόκληρο ταξίδι για να φτάσει στην πρωτεύουσα.Τη μητέρα της δεν την πειράζει να την πηγαίνει με το αυτοκίνητο δύο φορές την εβδομάδα. Πιστεύει ότι είναι σημαντικό για το μέλλον της Σόνια.
«Νομίζω ότι αυτή θα είναι σε θέση να ζει από τον προγραμματισμό. Αυτό θα της δώσει ελευθερία:η Σόνια είπε οτι δεν θα ζει ούτε από τη μουσική ούτε από τον αθλητισμό.Ενω θα εργάζεται στον τομέα της πληροφορικής, θα είναι σε θέση να ασχολείται με τα υπόλοιπα ως χόμπυ»,λέει η μητέρα της.
Αλλά τι είναι αυτό που κάνει τον προγραμματισμό τόσο ενδιαφέρον για μία έφηβο;
«Είναι σπουδαίο να δημιουργώ πράγματα, πληκτρολογώντας κώδικες που είναι σχεδόν ακατανόητοι για τους άλλους. Απλά πληκτρολογείς όλο αυτό το χάος και κάτι βγαίνει από αυτό.»
Η Σόνια σπουδάζει προγραμματισμό σε μια ομάδα, ως μέρος της πρωτοβουλίας Coding Girls
που ξεκίνησε από την εταιρεία τεχνολογίας Prezi. Το πρόγραμμα απευθύνεται αποκλειστικά σε έφηβες.Αφορά σε μεγαλύτερη κλίμακα και αυτός είναι ο λόγος που ενεπλάκη και η ΜΚΟ Skool.
Για την εμπνεύστρια Zsófia Major της Skool «Ο τομέας της πληροφορικής σε μεγάλο βαθμό κυριαρχείται από άνδρες, ενώ ο αριθμός των γυναικών είναι πολύ μικρός. Αυτό είναι ένα πρόβλημα για πολλούς λόγους: αφενός, θα ήταν σπουδαίο να εργάζονται περισσότερες γυναίκες στον τομέα της τεχνολογίας, δεδομένου ότι όσο πιο ποικιλόμορφος είναι ο χώρος εργασίας τόσο το καλύτερο».
Στην αίθουσα υπολογιστών τα κορίτσια μελετούν μια γλώσσα προγραμματισμού που ονομάζεται Processing.Φαίνεται να το απολαμβάνουν.Η δημιουργία κωδικών υποτίθεται ότι είναι πραγματικά δύσκολη. Ή μήπως πρόκειται για μια ακόμη ηλίθια προκατάληψη όπως είναι και το οτι τα κορίτσια δεν μπορούν να γράψουν κώδικα;
«Ο καθένας μπορεί να μάθει να γράφει κώδικες,αυτό πιστεύουμε Ο καθένας μπορεί να το κάνει.”
Ολλανδία:«Χακάρισμα» εγκεφάλου
Θα μπορέσουμε άραγε ποτέ να ενεργοποιήσουμε τη συγκέντρωσή μας με το πάτημα ενός κουμπιού; Ή να συνδέσουμε δύο σώματα σε διαφορετικές ηπείρους; Για μερικούς επιστήμονες,το χακάρισμα του εγκέφαλου δεν είναι πλέον στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, όπως θα δούμε σε μια παρουσίαση στην Ολλανδία και τον Καναδά.
Το «χακάρισμα» του εγκεφάλου ήταν το ζητούμενο στην εκδήλωση που διήρκεσε τρεις ημέρες και πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα στο Αμστερνταμ και το Μοντρεάλ του Καναδά φέρνοντας σε επαφή καλλιτέχνες, σχεδιαστές, φιλοσόφους, προγραμματιστές, επιστήμονες.Χρησιμοποιώντας λογισμικό και υλικό ανοιχτού κώδικα προσπάθησαν να φανταστούν νέους τρόπους χρήσης των τεχνολογιών αυτών και να εξερευνήσουν το μυαλό. Για παράδειγμα, αυτή η ομάδα προσπαθεί να ανιχνεύσει την κατάσταση του μυαλού ενός ατόμου και να το μεταφράσει στο φωτισμό.
Ο σχεδιαστής Σιλβάν Λάαν αναλύει:«Μπορείτε να ξαπλώσετε στο κρεβάτι, να ξεκινήσετε αναπνέοντας πιο αργά, πιο συνειδητά και το φως στο δωμάτιο θα αλλάξει από πορτοκαλί σε πράσινο, μπλε, με βαθύ πορφυρό. Και τότε θα είσθε σε θέση να κοιμηθείτε γιατί θα είσθε σε θέση να ελέγξετε τα κύματα του εγκεφάλου σας και να τα φέρετε σε μια πολύ πιο χαλαρή κατάσταση.»
Αισθητήρες τοποθετούνται στον εγκέφαλο για να τον συνδέσουν με έναν υπολογιστή, προκειμένου να υπολογίσουν τα κύματα που παράγονται από το μυαλό.
Ο διοργανωτής Martijn Arts του Hack the Brain περιγράφει:«Στις ημέρες του Ρέμπραντ, εξερευνήσαμε το σώμα, τις μηχανικές λειτουργίες των άκρων μας και τώρα μπορούμε να εξερευνήσουμε το μυαλό. Φυσικά, το ανθρώπινο μυαλό είναι διαφορετικό από έναν υπολογιστή, αλλά τώρα χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και όλα τα είδη των τεχνολογικών επιτευγμάτων για να μάθουμε τι υπάρχει εκεί.»
Η πρόκληση για την άλλη ομάδα είναι να διαβάσει τα συναισθήματα που φαίνεται να είναι πολύ δύσκολο , σύμφωνα με τους νευροεπιστήμονες που ήταν παρόντες στο hackathon.
Για την καλλιτέχνη Γιασμίν Μίλερ:«Μπορείτε να αφήσετε ένα μικρό κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξής σας έξω, επειδή πραγματικά θελετε να πάτε εκεί. Γι ‘αυτό είναι περισσότερο μια ποιητική προσέγγιση.Θέλαμε περισσότερο να κινητοποιησουμε τον εγκέφαλο και να ταρακουνήσουμε το άτομο στο οποίο κάνουμε το πείραμα ούτως ώστε να το βγάλουμε από την φυσιολογική κατάσταση του νου.»
Παράλληλα στο Μοντρεάλο Γιανίκ Ρόυ και η ομάδα του προσπαθούν να συνδέσουν τον εγκέφαλο με ένα βραχίονα.«Οταν κλείνω τα μάτια μου και χαλαρώνω, το μυαλό μου παράγει δραστηριότητα που προκαλεί διέγερση των μυών και το χέρι μου σηκώνεται μόνο του.»
Είναι πλέον έτοιμοι για μια διηπειρωτική σύνδεση μεταξύ του Μόντρεαλ και του Άμστερνταμ. Οι δύο ομάδες προετοιμάστηκαν χωρίς να γνωρίζει ο ένας τον άλλον. Ο στόχος είναι να κινήσουμε έναν βραχίονα στην άλλη πλευρά του ωκεανού με την αποστολή σημάτων από έναν εγκέφαλο που συνδέεται με έναν υπολογιστή και μέσω αισθητήρων που έχουν τοποθετηθεί στους μυς.
Ο Πίτερ Βαν Μποχέμεν ειδικός βιοτεχνολογίας αναφέρει χαρακτηριστικά:«Στον αθλητισμό ή ως χειρουργός μπορείτε να μάθετε πώς να κινείσθε βάζοντας σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα στο σώμα σας από το μυαλό κάποιου άλλου. Για παράδειγμα, έχετε κάποιον που είναι πραγματικά καλός στη ζωγραφική.Αν θέλετε να μάθετε κι εσείς ζωγραφική από αυτόν, μπορείτε να συνδέσετε το μυαλό του με το σώμα σας και να μάθετε ζωγραφική από τις πραγματικές κινήσεις.»
Επιμέλεια Andrea Buring
Πηγή: euronews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου