Τα παιδιά που μαθαίνουν δύο γλώσσες από την πρώιμη ηλικία θεωρείται ότι μπορούν να αλλάξουν σημαντικά τις αντιλήψεις που έχουν για τον κόσμο, την προσωπικότητα του ανθρώπου, και τα ψυχολογικά του γνωρίσματα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Τα περισσότερα παιδιά πιστεύουν ότι τα ανθρώπινα και ζωικά χαρακτηριστικά είναι έμφυτα. Αυτή η σκέψη μπορεί να τα κάνει να πιστέψουν ότι η μητρική γλώσσα και τα ρούχα που επιλέγουμε για να φορέσουμε είναι εγγενή και όχι επίκτητα. Μια νέα μελέτη ωστόσο, αποδεικνύει πως τα παιδιά που μαθαίνουν δύο γλώσσες, είναι πιο πιθανό να καταλάβουν ότι η προσωπικότητα του ατόμου διαμορφώνεται και εξελίσσεται μέσα από τη μάθηση.
Οι μελετητές από το Concordia University, προχώρησαν στο παραπάνω συμπέρασμα, καταλήγοντας στη θέση ότι η διγλωσσία στην προσχολική ηλικία μπορεί να αλλάξει σημαντικά το τι πιστεύει ένα παιδί για τον κόσμο. Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Developmental Science εξηγεί πως τα παιδιά που μαθαίνουν περισσότερες από μία γλώσσες μετά την ηλικία των τριών χρονών, πιστεύουν σε αντίθεση με εκείνα που μιλούν μόνο μία, ότι η προσωπικότητά μας σχετίζεται με εμπειρίες και δεν είναι ίδια από τότε που γεννηθήκαμε.
Οι ερευνητές για την ακρίβεια, προχώρησαν στην εξέταση 48 παιδιών, ηλικίας πέντε και έξι ετών, τα οποία ήταν μονόγλωσσα, μάθαιναν συγχρόνως δύο γλώσσες αλλά και κάποια εξοικειώνονταν πρώτα με τη μία γλώσσα και μετά με τη δεύτερη. Τα παιδιά άκουγαν ιστορίες για μωρά που γεννήθηκαν από Αγγλόφωνους γονείς και υιοθετήθηκαν από Ιταλούς και για πάπιες που μεγάλωσαν με σκύλους. Εκείνο στο οποίο έπρεπε να απαντήσουν στη συνέχεια, ήταν εάν τα μωρά που γεννήθηκαν από Άγγλους γονείς, θα μιλούσαν αγγλικά ή ιταλικά και εάν τα μικρά παπάκια θα έβγαζαν ήχους πάπιας ή θα γάβγιζαν. Ρωτήθηκαν επίσης, εάν τα μικρά που γεννήθηκαν από πάπιες, θα είχαν φτερά ή γούνα.
“Εκείνο που προβλέπαμε για τα παιδιά που μάθαιναν δύο γλώσσες ήταν ότι θα μπορούσαν να κατανοήσουν περισσότερο ότι η ανθρώπινη γλώσσα στην ουσία μαθαίνεται, αλλά πιστεύαμε ότι όλα τα παιδιά θα περίμεναν ότι χαρακτηριστικά, όπως τα φυσικά, ή οι ήχοι ζώων, θα ήταν έμφυτα”, αναφέρει χαρακτηριστικά η ψυχολόγος και μέλος του Κέντρου Έρευνας Ανθρώπινης Ανάπτυξης, Dr. Krista Byers- Heinlein.
Οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι από τα αποτελέσματα. Όσα μάθαιναν δύο γλώσσες, πράγματι ήξεραν ότι ένα μωρό που μεγάλωνε με Ιταλούς θα μιλούσε ιταλικά, αλλά ήταν επίσης πιθανότερο να πιστεύουν ότι οι ήχοι ενός ζώου και τα φυσικά χαρακτηριστικά μαθαίνονται μέσα από την εμπειρία και δεν είναι αποκλειστικά θέμα φύσης. Παρατηρήθηκε δηλαδή πως πολλά παιδιά πίστευαν ότι μια πάπια που τη μεγάλωναν σκυλιά, θα γάβγιζε και θα έτρεχε αντί να πετάει.
“Όλες οι ομάδες προχώρησαν σε κάποια λάθη κατά τον τρόπο της σκέψης τους, αλλά οι τοποθετήσεις που περιείχαν μέσα τους λάθη ήταν μεταξύ τους πολύ διαφορετικές. Στα μονόγλωσσα παιδιά παρατηρήθηκε πως η σκέψη τους επικεντρώνεται γύρω από το ότι όλα είναι έμφυτα ενώ τα παιδιά με δύο γλώσσες ήταν περισσότερο πιθανό να πιστεύουν ότι όλα στηρίζονται σε μια διαδικασία μάθησης, τόνισε η Byers- Heinlein Τα συστηματικά λάθη των παιδιών έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ψυχολόγους γιατί θεωρείται ότι τους βοηθούν να κατανοήσουν τα στάδια ανάπτυξης.
“Τα αποτελέσματά αυτά μάς οδηγούν να καταλάβουμε ότι η καθημερινή ενασχόληση με έναν τομέα, όπως είναι η εκμάθηση μιας γλώσσας, μπορεί να αλλάξει τις αντιλήψεις των παιδιών γύρω από κάποια θέματα, για τα οποία συνήθως αναπτύσσονται προκατειλημμένες συμπεριφορές. Με βάση αυτό το εύρημα, οι ειδικοί καταλήγουν στο ότι "η διγλωσσία των παιδιών μπορεί να μειώσει τέτοιες πεποιθήσεις, αυξάνοντας την πιθανότητα η πρώιμη εκμάθηση μιας δεύτερης γλώσσας να χρησιμοποιηθεί για την προώθηση της αποδοχής της ανθρώπινης κοινωνικής και φυσικής ποικιλομορφίας”, καταλήγουν οι ερευνητές.
Πηγή: Pathfinder
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου