Βιβλίο: Ο Τζικιτζίκ, ο Κρικικρίκ... και η παράξενη χορωδία του δάσους

της Ανθούλας Δανιήλ στο diastixo

Ο Κώστας Μάγος με μακρόχρονη πείρα διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο με ειδίκευση την παιδική λογοτεχνία και όχι μόνο, είναι παράλληλα και συγγραφέας βιβλίων που στοχεύουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων των παιδιών αλλά και στην κοινωνικοποίησή τους. Ειδικότερα με το παρόν βιβλίο η πρόθεσή του εξακτινώνεται σε πολλά πεδία με κεντρικό την αλληλεγγύη, τη συνεργασία, την αποδοχή του διαφορετικού, την ανεκτικότητα και την αγάπη.

Σαν τον Αίσωπο δανείζεται το μύθο του από την κοινωνία των ζώων, και συγκεκριμένα από τον κόσμο των εντόμων, πτηνών και διαφόρων άλλων ζουζουνιών, για να κάνει με το παράδειγμά τους, μάθημα παιδαγωγικής, εστιάζοντας στην αξία της συνεργατικότητας. Από τον κόσμο των ζώων, στον κόσμο των παιδιών και από εκεί στον κόσμο των μεγάλων ο στόχος είναι ιερός. Ειδικά σήμερα που οι κοινωνίες είναι ανοιχτές και τα σχολεία μας κυψέλες από όλων των ειδών τα τζιτζικάκια και γρυλάκια.

Δύο είναι οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου, ο ΤζιΚιΤζίκ και ΚριΚιΚρίκ και πίσω τους ακολουθεί χορός παντοίων φτερωτών και ιπτάμενων και σερνάμενων φίλων.

Ο πρώτος, όπως ευφυώς υποδηλώνει το όνομά του, είναι ο τζίτζικας, γνωστός καλοκαιρινός τραγουδιστής, και ο άλλος είναι ο ο γρύλος, κι αυτός γνωστός που παρουσιάζει το πρόγραμμά του τις νυχτερινές ώρες. Ο τζίτζικας πρέπει να ένοιωθε μεγάλη μοναξιά που τόσα χρόνια τραγουδούσε μόνος όλη μέρα, χωρίς παρέα και άρχισε να απομονώνεται. Αυτό όμως δεν είναι υγιές στοιχείο για ένα καλλιτεχνικό πλάσμα όπως είναι ο τζίτζικας. Και το σπουδαιότερο, τι καλοκαίρι θα κάνουμε χωρίς τραγούδια τζιτζικιών; Οι προτάσεις του να βρει παρτενέρ δεν βρήκαν ανταπόκριση. Με διάφορες δικαιολογίες όλοι τον απέφευγαν. Άλλος δεν μπορώ, άλλος δεν ξέρω, άλλος δεν ταιριάζουμε. Και τότε, όπως όλοι οι μοναχικοί, άνθρωποι και ζώα, έβαλε αγγελία. Και να που πρώτος ανταποκρίθηκε ο γρύλος. Κι ενώ το πρώτο και σοβαρότερο πρόβλημα λύθηκε και συμφωνήθηκαν οι όροι της συνεργασίας, ένα άλλο πρόβλημα με τα ωράρια των παραστάσεών τους αναφάνηκε. Ο ένας τραγουδούσε τη μέρα και ο άλλος τη νύχτα, οπότε ήταν δύσκολο να συγχρονιστούνε. Όμως, όταν υπάρχει καλή θέληση όλα γίνονται και με αμοιβαίες υποχωρήσεις ξεπεράστηκε και αυτή η δυσκολία. Κι όταν άρχισαν να τραγουδούν οι άλλοι στο δάσος άκουσαν το ντουέτο τους, σιγά σιγά μαζεύτηκαν γύρω τους και, όπως στο Μπολερό του Ραβέλ, στην αρχή είναι μόνο ένα φλάουτο, αλλά σε κάθε γύρο προστίθεται κι ένα νέο όργανο, κι έπειτα κι άλλο κι άλλο μέχρι που ακούγονται όλα μαζί δυνατά, γεμάτα ενθουσιασμό, έτσι και το δάσος έγινε ένας παράδεισος με την ορχήστρα των τζιτζικιών, γρύλων, κοτσυφιών, καρδερινών, βατράχων και άλλων κατοίκων του δάσους, ιπτάμενων, σερνάμενων, μαζί κι ο κυρ Σταύρος ο τσουτσουλομύτης που λέει κι ο Σαββόπουλος. Και το δάσος έγινε ένας μουσικός παράδεισος.

Το παραμύθι τελειώνει πολύ ωραία. Και τα ζουζούνια που πριν άλλο ήταν ακατάδεχτο, άλλο διστακτικό, άλλο δεν έβρισκε κοινό στοιχείο με τον τζίτζικα, αποδείχτηκε πως είχαν το καθένα τη δική του διαφορετική φωνή που έκανε το τραγούδι της ορχήστρας τους πιο ενδιαφέρον. Τούτο βέβαια σημαίνει πως τα μεγάλα έργα γίνονται με τη συνεργασία πολλών ανθρώπων, πως δεν μπορεί κάποιος να ζει μόνος και να τραγουδά μόνος. Όπως οι άνθρωποι έτσι και τα ζώα και τα πτηνά και όλα τα ζωντανά πλάσματα θέλουν την παρέα τους και έχουν την κοινωνία τους. Δεν πειράζει αν κάποιος τραγουδάει καλύτερα από κάποιον άλλο. Δεν πρέπει να είμαστε αλαζονικοί ή ακατάδεχτοι. Όλες οι φωνές πρέπει να ακούγονται, η ποικιλία είναι ομορφιά στη ζωή και κανόνας για την απόλαυση. Ο καθένας, όπως μπορεί, προσφέρει, ο «καθείς και τα όπλα του» που λέει και ο ποιητής, και όπως σε μια ορχήστρα όλα τα όργανα έχουν την αξία τους έτσι και στην κοινωνία όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δική τους.

Το βιβλίο έχει ένα ωραίο σκληρό εξώφυλλο και επίσης ωραίες ζωγραφιές και ωραία χρώματα. Έχει κι ένα σι ντι, για να ακούσετε κι εσείς με τα αφτιά σας και το παραμύθι και το τραγούδι των ημερήσιων και νυχτερινών τραγουδιστών του δάσους. Και για τα παιδάκια που είναι πολύ πιθανό να παίζουν κάποιο όργανο υπάρχει και η παρτιτούρα με τις νότες.

Ο Κώστας Μάγος που το έγραψε μαγικά, η Κατερίνα Χαδουλού που το ζωγράφισε σαν να το χάιδευε και η Τατιάνα Ζωγράφου που το αφηγήθηκε και το μελοποίησε εξαιρετικά και οι τρεις τους με το παράδειγμά της δικής τους συνεργασίας απόδειξαν ότι αγαπάνε τα παιδιά και οι προσπάθειές τους όλες είναι να τα κάνουν καλούς συμμαθητές στο σχολείο και καλούς αυριανούς πολίτες. Λοιπόν, παιδιά, Avanti…

Βρεκεκέξ κουάξ κουάξ 

κράκα κρου και κράκα κρα

κούκου βου και κούκου βα

τζίκι τζικ και τζίκι τζακ 

τσίρι τρι και τσίρι τρο 

κρίκι κρι και κρίκι κρακ.

Ο Τζικιτζίκ, ο Κρικικρίκ... και η παράξενη χορωδία του δάσους

Κώστας Μάγος

μουσική, στίχοι, αφήγηση: Τατιάνα Ζωγράφου

εικονογράφηση: Κατερίνα Χαδουλού

Καλειδοσκόπιο

44 σελ.

Τιμή € 15,0