«(...) Παντού υπάρχουν πλάσματα που ζητούν την αγάπη μας. Πλάσματα που μπορούν να γίνουν υπέροχοι φίλοι μας. Θα τα συναντήσεις στο σχολείο, στις διακοπές, στο λούνα παρκ, στο πάρκο. Με κάποια από αυτά θα γίνεις φίλος και θα μάθεις να μοιράζεσαι τη λύπη και τη χαρά σου, τ’ αστεία σου, το θυμό σου. Με κάποια άλλα θα δεθείς ακόμα περισσότερο, θα μπορείς να τα εμπιστευτείς και να στηριχτείς πάνω τους. Ετσι έγινε και μ’ εμένα εκείνο το Σάββατο. Εκείνο το Σάββατο που άλλαξε η ζωή μου...».
Μήπως σας θυμίζει κάτι η ιστορία της Μάρως Θεοδωράκη; Οχι; Γιά διαβάστε λίγο περισσότερο... «Είχαν έρθει οι πρώτες βροχούλες του φθινοπώρου. Η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα με ζάλιζε και το βοριαδάκι καθάριζε τον ουρανό. (...) Χάζευα τα παιδιά που έπαιζαν κυνηγητό, όταν ένα μικρό σκυλάκι ήρθε και κούρνιασε δίπλα στα πόδια μου. (...) Είχε κατεβασμένα τ’ αυτιά του και το μουτράκι του έδειχνε λυπημένο. Το βλέμμα του ήταν πιο συννεφιασμένο κι απ'αυτό του ουρανού. Ετρεμε ολόκληρο από το φόβο του και έδειχνε παραμελημένο. “Θα έχει χάσει το αφεντικό του”, σκέφτηκε κι έκανα να το χαϊδέψω. Εκείνο τρόμαξε και βιάστηκε να χωθεί κάτω από το παγκάκι. “Δεν ήθελα να σε τρομάξω, παρά μόνο να σε χαϊδέψω”, είπα και έσκυψα να δω πως τα κατάφερνε εκεί κάτω. Μα εκείνο τίποτα (...)».
Τα παραμύθια της Πιπίτσας (Νο 2), σε εικονογράφηση Νίκου Μαρουλάκη, είναι μια εξαιρετική ιστορία αγάπης και φιλίας σαν αυτές που γεννιούνται καθημερινά στους δρόμους. Πρωταγωνίστρια, ποια άλλη; Η Πιπίτσα, η οποία αναστατώνεται όταν μαθαίνει από τον καινούργιο τετράποδο φίλο της ότι είναι αδέσποτος.
Και κάπως έτσι η Πιπίτσα, «μαζί με όλη την Πιπιτσοπαρέα ξεσηκώνει τη γειτονιά και τους μαθαίνει τα δικαιώματα των ζώων. Ο σεβασμός κερδίζεται περισσότερο όταν κάποιοι αποφασίζουν να υιοθετήσουν τα μικρά ζωάκια…»
Το παραμύθι της Πιπίτσας –στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και το cd με την αφήγηση του– είναι ένα εξαιρετικό δώρο για παιδιά! Διότι αν αυτά μάθουν, αυτό που λέει και η Πιπίτσα, ότι δηλαδή «στη φύση συνυπάρχουμε με όλα τα ζώα και οφείλουμε να τα σεβόμαστε!», όλα στο μέλλον θα γίνουν καλύτερα.
Μάρω Θεοδωράκη, «Η Πιπίτσα προστατεύει τα αδέσποτα ζώα»,
εκδόσεις Διάπλαση, σελ. 40, τιμή 13,63 ευρώ.
ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ
Μήπως σας θυμίζει κάτι η ιστορία της Μάρως Θεοδωράκη; Οχι; Γιά διαβάστε λίγο περισσότερο... «Είχαν έρθει οι πρώτες βροχούλες του φθινοπώρου. Η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα με ζάλιζε και το βοριαδάκι καθάριζε τον ουρανό. (...) Χάζευα τα παιδιά που έπαιζαν κυνηγητό, όταν ένα μικρό σκυλάκι ήρθε και κούρνιασε δίπλα στα πόδια μου. (...) Είχε κατεβασμένα τ’ αυτιά του και το μουτράκι του έδειχνε λυπημένο. Το βλέμμα του ήταν πιο συννεφιασμένο κι απ'αυτό του ουρανού. Ετρεμε ολόκληρο από το φόβο του και έδειχνε παραμελημένο. “Θα έχει χάσει το αφεντικό του”, σκέφτηκε κι έκανα να το χαϊδέψω. Εκείνο τρόμαξε και βιάστηκε να χωθεί κάτω από το παγκάκι. “Δεν ήθελα να σε τρομάξω, παρά μόνο να σε χαϊδέψω”, είπα και έσκυψα να δω πως τα κατάφερνε εκεί κάτω. Μα εκείνο τίποτα (...)».
Τα παραμύθια της Πιπίτσας (Νο 2), σε εικονογράφηση Νίκου Μαρουλάκη, είναι μια εξαιρετική ιστορία αγάπης και φιλίας σαν αυτές που γεννιούνται καθημερινά στους δρόμους. Πρωταγωνίστρια, ποια άλλη; Η Πιπίτσα, η οποία αναστατώνεται όταν μαθαίνει από τον καινούργιο τετράποδο φίλο της ότι είναι αδέσποτος.
Και κάπως έτσι η Πιπίτσα, «μαζί με όλη την Πιπιτσοπαρέα ξεσηκώνει τη γειτονιά και τους μαθαίνει τα δικαιώματα των ζώων. Ο σεβασμός κερδίζεται περισσότερο όταν κάποιοι αποφασίζουν να υιοθετήσουν τα μικρά ζωάκια…»
Το παραμύθι της Πιπίτσας –στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και το cd με την αφήγηση του– είναι ένα εξαιρετικό δώρο για παιδιά! Διότι αν αυτά μάθουν, αυτό που λέει και η Πιπίτσα, ότι δηλαδή «στη φύση συνυπάρχουμε με όλα τα ζώα και οφείλουμε να τα σεβόμαστε!», όλα στο μέλλον θα γίνουν καλύτερα.
Μάρω Θεοδωράκη, «Η Πιπίτσα προστατεύει τα αδέσποτα ζώα»,
εκδόσεις Διάπλαση, σελ. 40, τιμή 13,63 ευρώ.
ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου