Η κατάργηση των σεμιναρίων ειδικής αγωγής που υλοποιούνται από πανεπιστημιακά τμήματα και/ή πανεπιστημιακούς συχνά άσχετους με το αντικείμενο και χρεώνουν άνεργους εκπαιδευτικούς με ποσά της τάξεως των 2000 – 3000 € , ήταν δέσμευση προεκλογική της παρούσης κυβέρνησης. Η δέσμευση – δυστυχώς – δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί. Κλείνει σχεδόν μισό χρόνο θητείας η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και το “πάρτυ” που είχε ξεκινήσει από τα τέλη του 2008 καλά κρατεί ...
Το αίτημα για την κατάργηση των σεμιναρίων “της αρπαχτής” που πληγώνουν βάναυσα τον ήδη ταλαιπωρημένο στην χώρα μας ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής/εκπαίδευσης, συνυπογράφεται πλέον από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, φοιτητές, αναπηρικό κίνημα, ακόμα και κάποιοι που είχαν μετάσχει στα σεμινάρια, αναγνωρίζουν πλέον ότι η “μεθοδολογία των ταχύρρυθμων σεμιναρίων” που εκμεταλλεύονται κερδοσκοπικά την αγωνία ανέργων εκπαιδευτικών για ευκαιρίες διορισμού πρέπει να λάβει τέλος. Για την ιστορία, η πρώτη έγγραφη καταγγελία πιστώνεται στο παιδαγωγικό τμήμα δημοτικής εκπαίδευσης του πανεπιστημίου Πατρών, σε εποχές που οι λοιποί φορείς παρακολουθούσαν ελαφρώς μουδιασμένοι έως και άναυδοι την άλωση της ειδικής αγωγής από κάθε είδους επιτηδείους. Τώρα πλέον που οι γλώσσες λύθηκαν και οι καταγγελίες διαδέχονται η μία την άλλη, έχει αξία να υπενθυμίσουμε τα βασικά σημεία της καταγγελίας των “πρωτοπόρων” της Πάτρας που δημοσιοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2009 .Τα σημεία αυτά κατά γράμμα αποτελούν τον πυρήνα των καταγγελιών και του σήμερα. Εγραφαν λοιπόν τότε οι του πανεπιστημίου Πατρών προφητικά :
Η νομιμοποίηση και θεσμοθέτηση των καθαρά κερδοσκοπικών σεμιναρίων έγινε με αποκλειστική ευθύνη του υπουργείου παιδείας, το οποίο αντί των σεμιναρίων ΕΠΕΑΕΚ που αναγνώριζε με τον προηγούμενο νόμο 2817/2000, με το νέο νόμο 3699/08 περί ειδικής αγωγής (άρθρο 22) αναγνωρίζει οποιαδήποτε πανεπιστημιακά σεμινάρια ειδικής αγωγής 400 ωρών ως προσόν διορισμού εκπαιδευτικών σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής. Με τον τρόπο αυτό το ΥΠΕΠΘ :
α) εμπορευματοποιεί το έργο των δημοσίων πανεπιστημίων
β) ιδιωτικοποιεί μέρος του εκπαιδευτικού έργου των δημοσίων πανεπιστημίων
γ) αφήνει ανεξέλεγκτους τους κερδοσκόπους
δ) δημιουργεί μιά γενιά ανειδίκευτων εκπαιδευτικών με αμφιβόλου ποιότητας κατάρτιση, εμποδίζοντας τους πραγματικά ειδικευμένους να καταλάβουν μιά θέση ανάλογη των προσόντων τους και να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της ειδικής αγωγής στην Ελλάδα
ε) δημιουργεί συνθήκες ανισότητας και εκμετάλλευσης των ανέργων εκπαιδευτικών και των με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μαθητών.
Αυτά τα προφητικά έλεγε Φεβρουάριο του 2009 η Γ.Σ. του παιδαγωγικού δημοτικής εκπαίδευσης Πατρών, και κατέληγε αξιώνοντας :
Από την τότε ηγεσία του ΥΠΕΠΘ να αποσύρει το άρθρο 22 του 3699/08. Από τις διοικήσεις των πανεπιστημίων να αποφανθούν για τη νομιμότητα διεξαγωγής αυτών των σεμιναρίων με δίδακτρα στο πλαίσιο της δημόσιας και δωρεάν (υποτίθεται) εκπαίδευσης που παρέχεται από τα ΑΕΙ . Από τους εκπαιδευτικούς και τους φορείς τους να διαμαρτυρηθούν για την απαράδεκτη αυτή κερδοσκοπία που στρέφεται και σε βάρος τους ως καταρτισμένων επιστημόνων. Από όλους τους αρμόδιους της ειδικής αγωγής φορείς να καταγγείλουν την ιδιωτικοποίηση και υποβάθμισή της.
Λιγότερο ή περισσότερο, οι αποδέκτες των αξιώσεων που τον Φεβρουάριο του 2009 πρόβαλλε δημόσια το παιδαγωγικό δημοτικής εκπαίδευσης Πατρών, έχουν σήμερα ανταποκριθεί. Ολοι πλην του πρώτου αποδέκτη, δηλαδή του αρμόδιου υπουργείου παιδείας. Του διαχρονικού όπως δυστυχώς αποδεικνύεται ουραγού, σε ότι αφορά την προσπάθεια για σύγχρονες εκπαιδευτικές υπηρεσίες στα με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες παιδιά τούτης εδώ της χώρας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου