Η ιστορία της Φλερ Γιόνγκ είναι μία από εκείνες που μόνο ο αθλητισμός γράφει. Η 28χρονη που καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, μοιράζεται το mindset της με τα άτομα με αναπηρίες που θέλουν να κάνουν στίβο. Το success story της αποδεικνύει πως ακόμα και το... μπαλέτο, μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από εφόδιο.
Λίγο πριν κλείσει τα 17 της χρόνια, η ζωή της Ολλανδής άλτριας και παγκόσμιας πλέον πρωταθλήτριας, Φλερ Γιόνγκ, άλλαξε άρδην. Μια βακτηριακή μόλυνση οδήγησε στον ακρωτηριασμό πρώτα του δεξιού και στη συνέχεια και του αριστερού ποδιού της. Η σειρά αυτών των γεγονότων όμως, όχι μόνο δεν την έκανε να σταματήσει να ονειρεύεται, αλλά την ανέδειξε με τον καιρό σε μία από τις πιο εμβληματικές μορφές των Παραολυμπιακών Αγώνων.
Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, η καθοριστική στιγμή που η ίδια θυμάται ήταν όταν το 2013 παρακολούθησε για πρώτη φορά μέσω της τηλεόρασης αθλητές με προσθετικά μέλη να παίρνουν μέρος στην Paralympic Talent Day.
«Είδα τόσους πολλούς ανθρώπους με προσθετικά πόδια, που έτρεχαν και έκαναν άλματα. Έλεγα, "Εντάξει… εδώ είμαστε! Θα μπορούσα να το κάνω κι εγώ αυτό;’’ Εκείνη την εποχή, έψαχνα απλώς να βρω ιστορίες, να βρω ανθρώπους που έχουν επίσης προσθετικό πόδι και να συνειδητοποιήσω τελικά ότι δεν είμαι η μόνη.»
Έχοντας ανακαλύψει αυτές τις νέες δυνατότητες που μπορεί να εξασκήσει, το 2014, η Γιόνγκ ξεκίνησε να προπονείται φορώντας κανονικό προσθετικό. Μέσα σε έναν χρόνο όμως, η αλλαγή από το κανονικό σε εκείνο που θα φορούσε εν τέλει στους αγώνες, έθεσε τη διαδικασία της άσκησής της σε νέες βάσεις.
Η 28χρονη Παραολυμπιονίκης περιγράφει το πόσο δύσκολη ήταν αυτή η μετάβαση, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Απλά χοροπηδούσα. Πήγαινα προς τα μπροστά, αλλά κατά λάθος. Δεν είχα ιδέα προς τα πού να κατευθύνω αυτή την ενέργεια και πώς να το κάνω αυτό. Πώς να ελέγξω πού πηγαίνω; Πώς πάω ευθεία; Πώς κάνω στροφή; Δεν είχα ιδέα. Τώρα ξέρω, αλλά στην αρχή ήμουν απλά ευτυχισμένη που δεν έπεσα!»
Η ίδια ξεκίνησε ως σπρίντερ και αρχικά έπαιρνε μέρος αποκλειστικά σε αγώνες 100 και 200μ. Οι επιδόσεις της δεν την άφηναν τότε ικανοποιημένη και έχοντας καταλάβει την τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2017, αποφάσισε να δοκιμάσει κάτι καινούργιο και να δώσει μια ευκαιρία και στο άλμα εις μήκος.
«Ένιωσα αμέσως τη σπίθα», έτσι περιέγραψε η Γιόνγκ την πρώτη στιγμή που δοκίμασε αυτό το αγώνισμα. Επιστράτευσε τις γνώσεις που είχε ήδη από τα παιδικά της χρόνια στο μπαλέτο, για να αποκωδικοποιήσει έναν ρυθμό τον οποίο μετά μετέτρεψε σε βασική τεχνική της.
Αυτός ο ρυθμός έβγαινε πολύ φυσικά σε εκείνη, χρειάστηκε όμως μεγάλη αφοσίωση μέχρι να καταφέρει να κάνει ολοκληρωμένα άλματα τα οποία της χάρισαν τελικά τις διακρίσεις που κυνηγούσε.
Ασύλληπτο είναι το ότι, μόλις έναν μήνα μετά τη μετάβασή της στο άθλημα του μήκους, «έσπασε» το παγκόσμιο ρεκόρ! Δύο χρόνια αργότερα, στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο το 2020, ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, σημειώνοντας την καλύτερη επίδοση στον κόσμο (6.16μ) την οποία έκτοτε έχει καταρρίψει αρκετές φορές.
Η ίδια γνωρίζει το πόσο σημαντικό είναι για τους νέους με αναπηρία το να έχουν την ευκαιρία να βλέπουν άτομα σαν κι εκείνη να ασχολούνται ενεργά με τον αθλητισμό, αλλά και να μάθουν επίσης πως αυτό μπορούν να το φτάσουν μέχρι το υψηλότερο επίπεδο.
Στο πλαίσιο των δράσεων που κάνει ώστε να ευαισθητοποιήσει αυτό το κοινό, η Φλερ θέλησε να αγωνιστεί δίπλα σε αρτιμελείς αθλητές στο Diamond League των Βρυξελλών το 2021.
«Είναι δύσκολο το να συνειδητοποιήσεις ότι μία τέτοια δυνατότητα είναι πραγματικά αληθινή, οπότε το να βρίσκεσαι σε μια ‘’σκηνή’’ όπως το Diamond League και να αγωνίζεσαι δίπλα σε αρτιμελείς αθλητές, έχει να κάνει με την έκθεση. Πρέπει να δείξουμε ότι είναι πραγματικά δυνατό να γίνει, ότι μπορούμε να διανύσουμε πολύ δρόμο ακόμα, ότι μπορούμε να κάνουμε μεγάλα άλματα, ότι υπάρχουμε, και ότι μπορούμε να αγωνιστούμε και μαζί.»
Στη συγκεκριμένη διοργάνωση, στην οποία γνώρισε κορυφαίες αθλήτριες του αγωνίσματος όπως η Ιβάνα Σπάνοβιτς, η Λαρίσα Ιαπιτσίνο και η Μαλάικα Μιχάμπο, συνειδητοποίησε πως δεν διαφέρει πολύ από εκείνες. Πρόθεσή της ωστόσο, όπως κι εκείνη έχει υπογραμμίσει, δεν είναι το να τις συναγωνιστεί σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων, παρά να «σπρώξει» τα δικά της όρια και να δει μέχρι που μπορεί να φτάσει.
Έχοντας αποσπάσει το χρυσό μετάλλιο τόσο στα 100 μ., όσο και στο άλμα εις μήκος (καταρρίπτοντας το ρεκόρ με 6.28 μ.) στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2023, η Γιονγκ γνωρίζει ότι πηγαίνει στους Παραολυμπιακούς του 2024 ως φαβορί. Η ίδια μιλάει για αυτό, λέγοντας:
«Είναι προνόμιο. Και στην πραγματικότητα, είναι αυτό για το οποίο δουλεύεις συνέχεια, επειδή όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον επαγγελματικό στίβο, θέλουμε να είμαστε οι καλύτεροι. Αυτή τη στιγμή, είμαι η καλύτερη. Θέλω να παραμείνω η καλύτερη.»
Πριν καν αρχίσει να καταρρίπτει τα παγκόσμια ρεκόρ, η Φλερ Γιόνγκ πανηγύριζε για τις μικρές νίκες που έπαιρνε στον αθλητισμό, λες και ήταν το σημαντικότερο επίτευγμα που θα μπορούσε να πετύχει. Ο ξεχωριστός τρόπος σκέψης της μένει ο ίδιος μετά από τα πολλά μετάλλια και επιβεβαιώνει μία ρήση που συχνά χάνει το βαθύ της νόημα, ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αν το θέλεις πολύ.
Πηγή: gazzetta
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου