Πόση ώρα μπορεί να κάνει κανείς να φάει δύο μανταρίνια; Πέντε; Δέκα λεπτά το πολύ; Όχι όλοι. Εμείς κάνουμε περίπου 40 λεπτά. Πώς τα καταφέρνουμε; Μα με μια σύνθετη τελετουργία που ακολουθείται αυστηρά σε κάθε δυάδα μανταρινιών (γιατί όπως είναι γνωστό οι Χιώτες και τα μανταρίνια πάνε πάντα δυο-δυο).
Αρχίζουμε με δύο περιστροφές – ζούπηγμα σε κάθε μανταρίνι για να εντοπιστεί το σημείο που θα το τρυπήσουμε με το δαχτυλάκι μας. Στη συνέχεια το ξεφλουδίζουμε βγάζοντας κάθε φορά με αργές και προσεκτικές κινήσεις μικρά κομματάκια φλούδας, τα οποία τοποθετούμε πάντα στη μια γωνία ενός χαρτιού κουζίνας, το ένα πάνω στο άλλο. Αφού ολοκληρωθεί το ξεφλούδισμα, παίρνουμε το πρώτο φετάκι (αφήνοντας το υπόλοιπο μανταρίνι στο χαρτί). Το σηκώνουμε ψηλά στο φως για να τσεκάρουμε -προσεκτικά και απόλυτα συγκεντρωμένοι για αρκετά δευτερόλεπτα- αν έχει κουκούτσια και πόσα. Το δαγκώνουμε λίγο στην άκρη (επάνω από τα κουκούτσια) σχίζοντας το φετάκι έτσι ώστε να βγάλουμε τα κουκούτσια και να τα τοποθετήσουμε στο πάνω πάνω φλουδάκι. 
Μόλις αφεθούν πάντα μα πάντα μετράμε και κάνουμε σχόλιο για την ποσότητα των κουκουτσιών στο τελευταίο φετάκι που φάγαμε (όσο περισσότερα τα κουκούτσια, τόσο μεγαλύτερος και ο ενθουσιασμός μας). Παίρνουμε το μανταρίνι από το χαρτί, αφαιρούμε ένα φετάκι, αφήνουμε το υπόλοιπο μανταρίνι κάτω και σηκώνουμε το φετάκι μας στο φως! Μόλις τελειώσουμε με το πρώτο μανταρίνι προχωράμε με αργούς ρυθμούς στο δεύτερο, δημιουργώντας μια δεύτερη στοίβα με φλούδες και κουκούτσια στην άλλη άκρη του χαρτιού. 40 λεπτά έντονης συγκέντρωσης, αργών κινήσεων και απόλυτης τάξης. Και στο τέλος; Μεγάλη χαρά γιατί τα μανταρίνια είναι ένα από τα δύο φρούτα που τρώμε. Ποιο είναι το άλλο; Περιμένετε και θα μάθετε σε επόμενο ποστ που θα μιλήσουμε για τον «εφιάλτη στο μπολ με τα κεράσια».
Μόλις αφεθούν πάντα μα πάντα μετράμε και κάνουμε σχόλιο για την ποσότητα των κουκουτσιών στο τελευταίο φετάκι που φάγαμε (όσο περισσότερα τα κουκούτσια, τόσο μεγαλύτερος και ο ενθουσιασμός μας). Παίρνουμε το μανταρίνι από το χαρτί, αφαιρούμε ένα φετάκι, αφήνουμε το υπόλοιπο μανταρίνι κάτω και σηκώνουμε το φετάκι μας στο φως! Μόλις τελειώσουμε με το πρώτο μανταρίνι προχωράμε με αργούς ρυθμούς στο δεύτερο, δημιουργώντας μια δεύτερη στοίβα με φλούδες και κουκούτσια στην άλλη άκρη του χαρτιού. 40 λεπτά έντονης συγκέντρωσης, αργών κινήσεων και απόλυτης τάξης. Και στο τέλος; Μεγάλη χαρά γιατί τα μανταρίνια είναι ένα από τα δύο φρούτα που τρώμε. Ποιο είναι το άλλο; Περιμένετε και θα μάθετε σε επόμενο ποστ που θα μιλήσουμε για τον «εφιάλτη στο μπολ με τα κεράσια».
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός (Παν. Θεσσαλίας)
Νηπιαγωγός (Α.Π.Θ.)
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου