Εδώ και πολλές δεκαετίες το φροντιστήριο είναι συνώνυμο με την επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει απαραίτητο εργαλείο και για τους φοιτητές που προσπαθούν να περάσουν τα μαθήματα τους στο πανεπιστήμιο.
Η συζήτηση για τις χαμηλές επιδόσεις των μαθητών, η οποία άνοιξε αμέσως μετά την ανακοίνωση των βάσεων και ήταν ιδιαίτερα έντονη, ρίχνει το φως των προβολέων στα πανεπιστημιακά φροντιστήρια και τις υπηρεσίες που παρέχουν. Πιο σημαντική όμως είναι η απάντηση στο ερώτημα για τις αιτίες που οδηγούν τους νέους στο φροντιστήριο ακόμα και όταν περάσουν στο πανεπιστήμιο.
Η αδυναμία πολλών φοιτητών να ανταποκριθούν στο επιστημονικό επίπεδο τηςτριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι ένας λόγος, αλλά όχι ο μοναδικός. Οι οικονομικές δυσκολίες των τελευταίων χρόνων και το -οπωσδήποτε προβληματικό- εκπαιδευτικό και εξεταστικό σύστημα αποτελούν εξίσου σημαντικούς παράγοντες που οδηγούν στην συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη για φροντιστηριακή στήριξη.
Ο Στέλιος Χόντας, υπεύθυνος για τους φοιτητές στα φροντιστήρια «Βιτάλης», εξηγεί στο ethnos.gr ότι όσοι αναζητούν εκπαιδευτική ενίσχυση χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Οι πρώτοι είναι αυτοί που έγραψαν άριστα στις πανελλήνιας και ζητούν καθοδήγηση για να περάσουν τα πρώτα δύσκολα μαθήματα και να βάλουν στέρεες βάσεις για την συνέχεια της πορείας τους. Σκοπός τους είναι να πάρουν πτυχίο χωρίς καθυστέρηση και με μεγάλο βαθμό.
Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται και επιμελείς φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους και θέλουν να αποφοιτήσουν γρήγορα για οικονομικούς λόγους. «Λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, βλέπουμε φοιτητές από την επαρχία που σπουδάζουν στην Αθήνα και θέλουν βοήθεια για κάποια μαθήματα που τους δυσκολεύουν, ώστε να τα περάσουν και να επιστρέψουν σπίτι τους. Από οικονομικής άποψης τους συμφέρει να κάνουν φροντιστήριο και όχι να μείνουν ακόμα ένα χρόνο στην Αθήνα» εξηγεί.
Άλλοι φοιτητές που πηγαίνουν φροντιστήριο είναι όσοι είχαν αφήσει το πανεπιστήμιο για ένα χρονικό διάστημα και θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, αλλά και πολλοί φοιτητές που βρέθηκαν σε κάποια σχολή, η οποία φανερά υπερβαίνει τις δυνατότητες τους. «Μετά από κάποια μαθήματα τους λέμε ότι δεν μπορούν να βγάλουν τη σχολή. Η πραγματικότητα είναι ότι έτοιμοι για τις σχολές τους είναι λιγότεροι από τους μαθητές που μπαίνουν».
Για τον κ. Χόντα, πάντως, όσοι μπαίνουν στα πανεπιστήμια με πολύ χαμηλές βαθμολογίες αποκλείεται να πάνε σε φροντιστήριο. «Το κοινό των φροντιστηρίων είναι οι 50 πρώτοι που μπήκαν σε μια σχολή και όχι οι 50 τελευταίοι. Όσοι έχουν γράψει 4 ή 5 και βρέθηκαν στο πανεπιστήμιο επειδή υπήρχαν κενές θέσεις μάλλον θα το εγκαταλείψουν. Ούτως ή άλλως το ποσοστό όσων αποφοιτούν κυμαίνεται περίπου στο 50%» σημειώνει.
«Το επίπεδο των φοιτητών έχει επιδεινωθεί»
Από την πλευρά του, ο Χρήστος Καφεζάς, ιδιοκτήτης του φροντιστηρίου ΚάΠα Κορυφή στην Πάτρα, είναι περισσότερο κάθετος: «Εκτιμώ ότι το επίπεδο των φοιτητών έχει επιδεινωθεί. Η πλειοψηφία των μαθητών είναι αριστούχοι στο σχολείο και μετά γράφουν κάτω από τη βάση στις εξετάσεις. Φταίμε όλοι, επειδή σπρώχνουμε τα παιδιά με βαθμούς που δεν είναι αντικειμενικοί» λέει στο ethnos.gr.
Ο κ. Καφεζάς, λέει ότι τα μαθήματα των πρώτων δύο ετών του πανεπιστημίου δυσκολεύουν αφάνταστα τους φοιτητές και, για πολλούς, κάνουν το φροντιστήριο σχεδόν αναπόφευκτο. «Οι φοιτητές γενικά δεν είναι επιμελείς στην παρακολούθηση, η οποία δεν είναι υποχρεωτική. Αν όμως δεν παρακολουθήσουν την εισήγηση του καθηγητή ή τις παραδόσεις των βοηθών του, θα μείνουν πίσω. Γενικά, πολλοί νέοι νομίζουν ότι το πανεπιστήμιο υπάρχει για να κάνουν τη λεγόμενη φοιτητική ζωή και παθαίνουν μπλακ άουτ όταν διαπιστώνουν ότι κανονικά θα πρέπει να διαβάζουν πέντε ώρες την ημέρα».
Τι προσφέρουν τα φοιτητικά φροντιστήρια
Τα περισσότερα φροντιστήρια παρέχουν κάλυψη για τις ατομικές ανάγκες κάθε φοιτητή. Άλλωστε, το εύρος των μαθημάτων είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορούν να λειτουργήσουν ακριβώς όπως λειτουργούν τα φροντιστήρια για τους μαθητές.
Στα φροντιστήρια διδάσκονται συγκεκριμένα μαθήματα, στην τάξη ή από απόσταση, τα οποία καλύπτουν την ύλη. Αυτά κοστίζουν από 150 έως 200 ευρώ ανά εξάμηνο. Οι φοιτητές μπορούν επίσης να ζητήσουν καθοδήγηση για την συγγραφή των εργασιών τους. Αυτή η καθοδήγηση μπορεί να περιλαμβάνει λίγες συναντήσεις με τον εκπαιδευτικό, στατιστική ανάλυση ή, στις πιο ακραίες περιπτώσεις, σχεδόν πλήρη συγγραφή της εργασίας. Ανάλογα με τον όγκο της δουλειάς που θα χρειαστεί, το κόστος κυμαίνεται από λίγες δεκάδες έως πολλές εκατοντάδες ευρώ.
Τέλος, ένας φοιτητής μπορεί να ζητήσει κάποιες σειρές ασκήσεων για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μαθήματος. Θα εργαστεί σε αυτές τις ασκήσεις με τη βοήθεια των καθηγητών του φροντιστηρίου. Το κόστος τους είναι περίπου 100 ευρώ.
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου