«Μας πήρε τηλέφωνο μια μαμά, που ανησυχούσε για την κόρη της που έδινε Πανελλαδικές. Το παιδί της είχε έντονο άγχος, έκλαιγε, ένιωθε πανικό, φοβόταν ότι δεν θα τα καταφέρει.
Αφού της μιλήσαμε και παρακολούθησε ένα σεμινάριο που της προτείναμε, είχε μια συζήτηση με την κόρη της, που της αποκάλυψε ότι η πίεση που ένιωθε οφειλόταν στις προσδοκίες που ένιωθε ότι είχε η οικογένειά της από αυτήν. Η μάνα κατάλαβε ότι μετέδιδε το άγχος της στο παιδί και άρχισε να δουλεύει πάνω σε αυτό».
Το συγκεκριμένο είναι ένα από τα πολλά περιστατικά που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι της τηλεφωνικής γραμμής 11525 του «Μαζί για το Παιδί», που παρέχει ψυχολογική στήριξη και συμβουλές σε γονείς, παιδιά και εφήβους.
«Στη συντριπτική πλειονότητα τηλεφωνούν γονείς που ανησυχούν για κάποια συμπεριφορά του παιδιού τους. Για παράδειγμα μας λένε ότι το παιδί τους είναι επιθετικό ή αντιδραστικό και μας ρωτούν τι να κάνουν. Τους παρέχουμε βοήθεια σε κάθε περίπτωση. Ακόμη κι αν δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι, φροντίζουμε να δώσουμε μια κατεύθυνση και τους λέμε πού να απευθυνθούν» εξηγεί η κοινωνική λειτουργός - ψυχοθεραπεύτρια Μαρία Ιωαννίδη. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις όποιο κι αν είναι το αίτημα των γονέων, αυτό που αναδύεται είναι η σχέση τους με το παιδί τους.
«Συνήθως αυτό που κινητοποιεί έναν γονιό είναι το σύμπτωμα, η κορυφή του παγόβουνου. Π.χ. ότι ένα παιδί έσπασε πράγματα, επειδή δεν του ικανοποιήθηκε μια επιθυμία. Ή ότι στο σχολείο έδειξε επιθετική συμπεριφορά. Ομως αυτό είναι η επιφάνεια. Εμείς προσπαθούμε να εστιάσουμε στην ανάγκη που προβάλλει το παιδί, μέσα από τη συμπεριφορά του, το μήνυμα που προσπαθεί να επικοινωνήσει» σημειώνει.
Μεγάλο όγκο τηλεφωνημάτων δέχεται η γραμμή κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς αλλά και την περίοδο πριν από τις Πανελλαδικές.
Κινητοποίηση
Επίσης, μεγάλη κινητοποίηση διαπιστώνεται σε περιπτώσεις τραγικών γεγονότων που αφορούν σε παιδιά. «Π.χ. σε περιστατικά μπούλινγκ οι γονείς αναγνωρίζουν σημάδια και ανησυχούν» εξηγούν τα μέλη της οργάνωσης. «Παράλληλα μας ζητούν συμβουλές για μια περίεργη συμπεριφορά, για φοβίες, σε μικρές ηλικίες, ενώ υπάρχουν και γονείς που ζητούν βοήθεια για να ανακοινώσουν στο παιδί τους ότι βρίσκονται σε διαδικασία διαζυγίου» προσθέτουν. Ωστόσο, οι λύσεις στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι εύκολες. «Πολλές φορές οι γονείς μας ζητούν μαγικές συνταγές. Μας ζητούν να τους πούμε τι πρέπει να κάνουν για να σταματήσουν το πρόβλημα. Ομως δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις ή ένα κουμπί που πρέπει να πατήσεις. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και μοναδική» εξηγεί από την πλευρά της η ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια Κλεοπάτρα Τσουχνικά. «Δεχόμαστε και επαναληπτικές κλήσεις, ενώ υπάρχουν και γονείς που επανέρχονται και ζητούν μετά από καιρό τη βοήθειά μας για άλλο θέμα που αντιμετωπίζουν» σημειώνει.
Πέρα από την τηλεφωνική γραμμή, η οργάνωση διοργανώνει ατομικές και οικογενειακές συνεδρίες και σεμινάρια, που πλέον γίνονται και διαδικτυακά. Οι δράσεις στεγάζονται στο παλαιό Φρουραρχείο, στον χώρο που παραχώρησε ο Δήμος Αθηναίων στο Solidarity Now. «Μέσα από αυτές τις δράσεις επιδιώκουμε να δώσουμε καθοδήγηση σε παιδιά και γονείς. Οι υπηρεσίες είναι δωρεάν και συμβουλευτικές. Εφόσον διαπιστωθεί ότι κάποιος χρειάζεται κάτι περισσότερο, τον παραπέμπουμε» λέει η συντονίστρια των προγραμμάτων, Σοφία Καμαρέτα.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗΣ
Συμβουλευτικές ομάδες για τις οικογένειες
«Ενας γονιός έχει πάντα άγχος για το αν μπορεί να σταθεί σωστά δίπλα στο παιδί του», λέει στο «Εθνος» η Γόνη Λούκα, που ξεκίνησε να πηγαίνει μία φορά την εβδομάδα στο Κέντρο του «Μαζί για το Παιδί», για να παρακολουθήσει τη συμβουλευτική ομάδα γονέων. Κάθε ομάδα έχει 10-15 γονείς, που χωρίζονται ανάλογα με την ηλικία των παιδιών τους.
Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων οι γονείς βάζουν στο τραπέζι τα θέματα που θέλουν να συζητήσουν σε σχέση με τα παιδιά τους.
Η κυρία Λούκα χαρακτηρίζει «ανακουφιστική» την εμπειρία της:
«Βλέπω ότι έχουμε κοινές ανησυχίες και ίδια ζητήματα. Στόχος είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά μας αλλά και να αντιμετωπίσουμε τα δικά μας ελλείμματα μέσα από αυτήν τη διαδικασία», σημειώνει.
Η κυρία Ιωαννίδου εξηγεί ότι η θεματολογία των συναντήσεων προκύπτει από τις ανάγκες κάθε ομάδας. «Γίνονται μέχρι οκτώ συναντήσεις. Στην πρώτη οι γονείς δίνουν το στίγμα τους και ορίζουν τη θεματολογία κάθε ομάδας. Συνήθως πολλά ζητήματα είναι κοινά, ανεξαρτήτως ηλικίας, όπως η οριοθέτηση των γονέων με τα παιδιά. Από εκεί και πέρα διαφορετικά θέματα έχουν τα παιδιά 0-6 ετών, διαφορετικά τα παιδιά 6-12 ετών και διαφορετικά οι έφηβοι μέχρι 18 ετών», επισημαίνει.
Φόβοι
«Ενας γονιός δεν σταματά ποτέ να ανησυχεί. Οι φόβοι αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία», σχολιάζει η κυρία Τσουχνικά.
Σε αυτό συμφωνεί και η κυρία Ιωαννίδου, που αποκαλύπτει ένα αστείο περιστατικό.
«Τηλεφώνησε μια μητέρα που ήθελε βοήθεια για το παιδί της. "Πόσο χρονών είναι;" τη ρωτώ, "40" μου απαντάει. Την παρότρυνα να τηλεφωνήσει σε γραμμή ενηλίκων. "Μα τι λέτε; Πρόκειται για το παιδί μου", ήταν η απάντησή της».
Στις συμβουλευτικές ομάδες, οι γονείς, με τη βοήθεια ανθρώπων της οργάνωσης, συζητούν τρόπους για να βοηθήσουν τα παιδιά τους
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ
6.931 κλήσεις για το 2016.
3.292 για συμβουλευτική σε θέματα παιδιών/εφήβων.
2.400 για πληροφορίες για τις υπηρεσίες.
1.195 για παραπομπές σε άλλους φορείς.
44 καταγγελίες για κακοποίηση παιδιού.
98% των κλήσεων προέρχονται από γονείς.
Κατερίνα Τζουμερκιώτη
Πηγή: ¨Εθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου