Κάλαντα! Η καλύτερη μέρα των χριστουγεννιάτικων διακοπών για τα παιδιά που μαζεύονται με την παρέα τους, κάνουν πλάκα και ξεχύνονται στις γειτονιές με τα τριγωνάκια τους και την ελπίδα να μαζέψουν αρκετά χρηματάκια. Παράφωνα πιτσιρίκια που ξέρουν τα μισά λόγια, μικράκια που κρύβονται ντροπαλά πίσω από τους μεγαλύτερους και μερικές φορές κρεμανταλάδες ή ολόκληρες γυναίκες που συνοδεύουν το μικρότερό τους αδερφάκι. Και μπορεί στις δύο πρώτες περιπτώσεις να γελάμε και να κάνουμε καλοπροαίρετα σχόλια μόλις κλείσει η πόρτα για το πόσο γλυκά ήταν τα παιδάκια, στην τρίτη περίπτωση όμως η καλή διάθεση χάνεται και τα φαρμακερά σχόλια δίνουν και παίρνουν. “Είπε να βγάλει λεφτά για τσιγάρα και πήρε και τον αδερφό του μαζί”, “Δεν ντρέπεται ολόκληρη γυναίκα να λέει τα κάλαντα;”.
Όχι, δεν θα υπερασπιστώ όλους τους ενήλικες που γυρνούν στις γειτονιές με ένα τρίγωνο και γκαρίζουν κάποια λόγια από τα κάλαντα που κάποτε ήξεραν. Θα υπερασπιστώ μόνο τη Νίκη. 18 χρονών “γυναίκα”, θα βγει να πει τα κάλαντα με τον 12χρονο μαθητή μου. Ο Γιάννης λατρεύει τα Χριστούγεννα. Όλο το κλίμα και τον πανικό των γιορτών. Τρελαίνεται να ρωτάει “Να τα πούμε;”, να χτυπά δυνατά το τριγωνάκι του χαμογελώντας και να φωνάζει “Και του χρόνου” στο τέλος. Δεν τον νοιάζει αν θα του δώσουν χρήματα ή αν θα του κάνουν παρατήρηση που δεν ξέρει τα λόγια. Δεν τον πειράζει καθόλου. Γιατί για αυτόν η όλη ιεροτελεστία είναι το καλύτερο δώρο. Αυτό βλέπει και η Νίκη και βάζει στην άκρη την ντροπή που νιώθει η ίδια. Τον παίρνει από το χέρι και τραγουδάει τα κάλαντα. Και ας την κοιτούν με μισό μάτι. Και ας την κοροϊδεύουν μερικοί. Το σημαντικό δεν είναι εκείνη, αλλά ο Γιάννης. Και ο Γιάννης, με τη νοητική καθυστέρηση και τον περιορισμένο προφορικό λόγο, έχει κάθε δικαίωμα να μας πει τα κάλαντα!
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου