Πόσο δύσκολο είναι άραγε για ένα παιδί 12 ετών να μπορεί να επικοινωνήσει μόνο δείχνοντας, ενώ δεν έχει καμία κινητική και γνωστική δυσκολία ;
Πώς είναι ένας πανέξυπνος και ζαβολιάρης μικροκαμωμένος τυπάκος να περιορίζεται σε έναν κόσμο που εκτείνεται μέχρι τον τοίχο του δωματίου ενώ διψά να φτάσει πολύ μακριά ; Πώς γίνεται ένα κωφό παιδί στην εποχή μας να μην έχει πρόσβαση στη νοηματική γλώσσα όταν αποτυγχάνει τόσα χρόνια στον προφορικό λόγο ;
Ευτυχώς ο μικρός πήρε αμέσως μπροστά και άρχισε να γίνεται «λαλίστατος». Χέρια κουνιούνται πάνω- κάτω με ενθουσιασμό, εκφράζοντας σκέψεις, επιθυμίες και πολλές- πολλές απορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου