To Myrtillo γεννήθηκε την 28η Οκτωβρίου του 2013, στο βάθος της κρίσης. Και άνθισε μόλις σε έναν χρόνο, όπως όλα τα αληθινά και τα θαυμαστά τούτου του κόσμου.
Ενα πολύχρωμο art cafe που λειτουργεί ως πολυχώρος πολιτισμού και σαν εστία φωτός.
Προσφάτως χρόνισε. Με ένα πενθήμερο Φεστιβάλ Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου σε συνεργασία με τον Δήμο Ηρακλείου Αττικής, με συγγραφείς να παρουσιάζουν και να δραματοποιούν τα βιβλία τους, να συζητούν με τα παιδιά, με εικονογράφους να ζωγραφίζουν, αλλά δεν ήταν το μόνο ούτε το πρώτο: ο Στέλιος Ράμφος έχει συνομιλήσει εκεί με το κοινό, έχουν γίνει συναυλίες, γλέντια κι εκθέσεις, μπαζάρ με χειροποίητα κοσμήματα κι έργα τέχνης. Το προσωπικό λάμπει εκεί κι η κουζίνα αστράφτει: είδη φούρνου, μηλόπιτες, σκοτσέζικα scones με τυρί ή σταφίδες, βερίκοκα, μύρτιλλα και cupcakes, birthday cakes, σφακιακές μυζηθρόπιτες με μέλι που αγαπώ, σοκολάτες απίστευτες και τσαγάκια ό,τι σκεφτείς, τσίπουρο, ρακόμελο και λικεράκι.
Είχα τη σπάνια τύχη να γνωρίζω τον σεφ από παιδί, τον Δαμιανό Ράφαν απ' όταν ήταν τεσσάρων χρόνων και παίζαμε τότε τους μαραγκούς. Τώρα τρώω πίτες και cupcakes απ' τα χεράκια του.
Γιατί το Myrtillo στο Νέο Ηράκλειο «είναι το πιο πρωτοποριακό καφέ της Ελλάδας». «Μια επιχείρηση που απασχολεί άτομα με αναπηρία ή με ήπιες μαθησιακές δυσκολίες, τα οποία αφού πρώτα εκπαιδευτούν, αναλαμβάνουν κανονική εργασία».
Εμπνευστής του και δημιουργός η εκπαιδευτικός και μητέρα του Δαμιανού, Γεωργία Βαμβουνάκη-Ράφαν. Οταν ήρθε από τη Σκοτία αυτό είχε κατά νου και ο χρόνος και η ζωή ήρθαν πολύ γρήγορα να τη δικαιώσουν. Το Myrtillo, που πλέον αποτελεί τόπο συνάντησης πολιτισμού. Ο Δαμιανός δούλευε σε ανάλογο καφέ εκεί, το οποίο συνεργαζόταν με το πανεπιστήμιο και τον δήμο. Κάτι ανάλογο σκέφτηκε να έρθει να κάνει κι εδώ, χωρίς βεβαίως να περιμένει ότι θα πάρει τόσο μεγάλες, τελικά, διαστάσεις.
Ο Δαμιανός μάς γνωρίζει τους συνεργάτες, την Ολγα, τον Κώστα, τη Ρία, τη Μαρία, τον Γιώργο... Υπάρχουν στο Myrtillo επτά εργαζόμενοι και 27 που εκπαιδεύονται. Η δουλειά τους είναι καθημερινή και τα Σαββατοκύριακα και οι Παρασκευές είναι γιορτή, με μουσικές κι άλλες πολλές εκδηλώσεις. Το όνομα τους άρεσε, όπως θα μας πει, «αλλά είναι και από την Παναγία τη Μυρτιδιώτισσα».
Η κυρία Βαμβουνάκη-Ράφαν έχει ήδη πει ότι είναι «το καφέ των εκλεκτών ψυχών», ο σκοπός, ακριβός «η εκπαίδευση και προώθηση στην αγορά εργασίας ανθρώπων από ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, και κυρίως νέων με μέτριες μαθησιακές δυσκολίες». Οι στόχοι για τους εκπαιδευόμενους: «Η ψυχική τους ενδυνάμωση, ωρίμανση και αυτοπεποίθηση. Η ανεξαρτητοποίηση και η ικανότητα για πρωτοβουλίες, προσωπικές επιλογές και αποφάσεις. Η δημιουργικότητα, η φαντασία και η αξιοποίηση ατομικών ικανοτήτων».
Αλλά, επίσης, και άλλα πολλά που μας αφορούν, όπως: «Η υπενθύμιση των αξιών που πηγάζουν από την πανανθρώπινη οντολογική βάση ότι η βαθιά δομή της ψυχής με τις ανάγκες της δεν διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η σύμπραξη των πιο προνομιούχων με τους πιο αδικημένους κοινωνικά, η οποία μπορεί να επιφέρει μεγάλο όφελος και στους δυο, καθώς αλληλοσυμπληρώνονται και αξιοποιούνται τα χαρίσματα και των δύο πλευρών. Η κοινωνική αφύπνιση όσον αφορά την έμπρακτη, και όχι μόνο ιδεολογική αντιμετώπιση των ΑΜΕΑ μέσα στη ζωή, την αγορά εργασίας και τον πολιτισμό».
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμά τους εγκαινιάστηκε τον Φεβρουάριο του 2013 και από τότε εμπλουτίζεται συνεχώς. Περιλαμβάνει Μουσικοθεραπεία, Ομαδική Ψυχοθεραπεία, Ατομική Συμβουλευτική, Διαχείριση Λόγου και Σκέψης, Δημιουργική σκέψη και Λογοτεχνία, Βιωματικό Θέατρο, Ευρυθμία, Αριθμητική, Διαχείριση χρημάτων και μεγεθών. Αλλά και Πρακτική Εκπαίδευση στο Παρασκευαστήριο, στο σέρβις και στον μπουφέ. Η εκπαίδευση βασίζεται στους εξής άξονες: Βιώνω και Κατανοώ. Αναλαμβάνω Ευθύνες και Πρωτοβουλίες. Συνεργάζομαι και Δημιουργώ.
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου