Γραμμή υπεράσπισης στο δικαστήριο για τον 20χρονο δολοφόνο που σκότωσε τα παιδιά στο Νιούταουν θα είναι ότι πάσχει από σύνδρομο Ασπεργκερ, μια ελαφρά μορφή αυτισμού. Ο Μάικλ Ράϊαν, ένας παραγωγός στην ιστοσελίδα του CNN, που πάσχει από αυτό το σύνδρομο, περιγράφει πώς είναι και διαβεβαιώνει ότι δεν σχετίζεται με την βίαιη συμπεριφορά.
«Δεν είμαι ειδικός στο σύνδρομο Ασπεργκερ, αλλά είμαι ειδικός στον εαυτό μου και πάσχω από αυτό το σύνδρομο της ελλειμματικής προσοχής», αρχίζει ο Ράϊαν.
«Οπως και εσείς, θυμώνω μερικές φορές. Και όπως εσείς, δεν θα μου περνούσε καν από το μυαλό να εκφράσω αυτό το συναίσθημα με βία. Δεν υπάρχει άμεση σύνδεση ανάμεσα στη βία και στον αυτισμό. Καμμία. Δεν σπάω πράγματα. Δεν χτυπάω τα σκυλιά μου. Δεν θα μπορούσα να σκοτώσω ένα άλλο πλάσμα. Δεν το έχω μέσα μου», λέει ο Ράϊαν.
«Τον περισσότερο καιρό είμαι όπως εσείς, μόνο λίγο πιο περίεργος. Είμαι σχολαστικός. Συνήθως δεν είμαι εκφραστικός στα λόγια μου. Δεν μπορώ να σας κοιτάξω στα μάτια, αλλά έχω μάθε να κοιτάζω τους άλλους στο στόμα ή στη μύτη. Οταν πρέπει να μιλήσω δημοσίως, τρομοκρατούμαι», συνεχίζει ο Ράϊαν.
«Εμένα με διέγνωσαν στην ηλικία των 50 ετών. Και όταν οι γιατροί με ρώτησαν τί ήθελα να κάνουμε για αυτό, τους απάντησα τίποτα. Τα είχα καταφέρει μέχρι τότε, και έτσι συνέχισα να το αντιμετωπίζω μόνος μου. Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι από τους συναδέλφους και τους φίλους μου δεν έχουν καταλάβει ότι έχω Ασπεργκερ. Μπορούμε να κάνουμε οικογένεια, και να είμαστε παραγωγικοί, και να συνεισφέρουμε στην κοινωνία», τονίζει ο Ράϊαν.
«Αν είστε γονείς ενός παιδιού με Ασπεργκερ, αφήστε το να πειραματιστεί. Ετσι μαθαίνουμε όλοι. Μάλλον θα είναι ένα πολύ έξυπνο παιδί. Και εσείς πρέπει να είστε πολύ υπομονετικοί μαζί του», καταλήγει ο Ράϊαν.
«Δεν είμαι ειδικός στο σύνδρομο Ασπεργκερ, αλλά είμαι ειδικός στον εαυτό μου και πάσχω από αυτό το σύνδρομο της ελλειμματικής προσοχής», αρχίζει ο Ράϊαν.
«Οπως και εσείς, θυμώνω μερικές φορές. Και όπως εσείς, δεν θα μου περνούσε καν από το μυαλό να εκφράσω αυτό το συναίσθημα με βία. Δεν υπάρχει άμεση σύνδεση ανάμεσα στη βία και στον αυτισμό. Καμμία. Δεν σπάω πράγματα. Δεν χτυπάω τα σκυλιά μου. Δεν θα μπορούσα να σκοτώσω ένα άλλο πλάσμα. Δεν το έχω μέσα μου», λέει ο Ράϊαν.
«Τον περισσότερο καιρό είμαι όπως εσείς, μόνο λίγο πιο περίεργος. Είμαι σχολαστικός. Συνήθως δεν είμαι εκφραστικός στα λόγια μου. Δεν μπορώ να σας κοιτάξω στα μάτια, αλλά έχω μάθε να κοιτάζω τους άλλους στο στόμα ή στη μύτη. Οταν πρέπει να μιλήσω δημοσίως, τρομοκρατούμαι», συνεχίζει ο Ράϊαν.
«Εμένα με διέγνωσαν στην ηλικία των 50 ετών. Και όταν οι γιατροί με ρώτησαν τί ήθελα να κάνουμε για αυτό, τους απάντησα τίποτα. Τα είχα καταφέρει μέχρι τότε, και έτσι συνέχισα να το αντιμετωπίζω μόνος μου. Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι από τους συναδέλφους και τους φίλους μου δεν έχουν καταλάβει ότι έχω Ασπεργκερ. Μπορούμε να κάνουμε οικογένεια, και να είμαστε παραγωγικοί, και να συνεισφέρουμε στην κοινωνία», τονίζει ο Ράϊαν.
«Αν είστε γονείς ενός παιδιού με Ασπεργκερ, αφήστε το να πειραματιστεί. Ετσι μαθαίνουμε όλοι. Μάλλον θα είναι ένα πολύ έξυπνο παιδί. Και εσείς πρέπει να είστε πολύ υπομονετικοί μαζί του», καταλήγει ο Ράϊαν.
Πηγή: Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου