Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Παροιμίες για το Δεκέμβριο

 Το Νοέμβρη, το Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.

Χιόνι του Δεκέμβρη, χρυσάφι του καλοκαιριού.

Άγια Βαρβάρα γέννησε [το χιόνι] και ο Σάββας το εδέχθη, και ο Αϊ Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαφτίσει.

Άγια Βαρβάρα μίλησε και ο Σάββας απλοήθη , μαζώχται ξύλα και άχυρα και σύρται και στον μύλο Άγιο Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.

Αγια Βαρβάρα μίλησε και Σάββας αποκρίθει κι Αγιονικόλας έτρεξε να πάει να λειτουργήσει

Αγιά- Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας αποκρίθη:» μάζεψε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, γιατί ο Αι Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.

Απ’ τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει ο χειμώνας.

Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), αϊ Σάββας σαβανώνει, αϊ Νικόλας παραχώνει

Μέχρι τ' Άη Νικόλα οι τοίχοι βράζουνε.

Ο Άη Νικόλας ασπρίζει τα γένεια του.

Τ' Άη Νικολοβάρβαρα  κάνει νερά και χιόνια.

Τ' Άη Σάββα τρώνε φάβα.

Τα τραγούδια με τον Τρύγο, παραμύθια τον Δεκέμβρη.

Ο Δεκέμβρης κι ο Γενάρης του διαβόλου το ζευγάρι.

Όποιον καιρό κάνει τσ' Αγιάς Βαρβάρας θα τον κάνει όλο τον Δεκέμβρη.

Τη Γέννηση την άβρεχη, τα Φώτα χιονισμένα και τη Λαμπρή βρεχούμενη, τα πάντα ευτυχισμένα.

Πάνω στον πάγο συννεφιά, βαρύς χειμώνας θα 'ρθει.

Πρώιμος χειμώνας ακολουθείται από πρώιμη άνοιξη.

Σαν είν' Χριστούγεννα στεγνά, και Φώτα χιονισμένα, χαρά σ' αυτό το γεωργό που 'χει πολλά σπαρμένα.

Τ' Αγίου Σπυρίδωνα  η μέρα κερδίζει ένα σπυρί.

Το Δεκέμβρη δίκαια σπέρνε.
Του Δεκέμβρη η μέρα καλημέρα, καλησπέρα.

Χαρά στα Γέννα τα στεγνά, στα Φώτα χιονισμένα και στη Λαμπρή βρεχούμενη, τ' αμπάρια γεμισμένα.

Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά.

Χριστούγεννα Χριστόχιονα.

Γύρω γύρω του Χριστού, η κορφή του χειμωνιού.

Αν είν' τα Γέννα φεξερά, είναι τα Φώτα θαμπερά.

Αν λείπω τ' Άγια των Αγιών, τ' Άη Νικολοβάρβαρα είμαι εδώ.

Αν πρώιμα η αμυγδαλιά  ανθίσει τον Δεκέμβρη, βαρύς χειμώνας κι όψιμος  θε να 'ρθει να μας εύρει.

Δεκέμβρη μου, με πάγωσες και πώς να ξεπαγιάσω.

Δεκέμβρης μας επλάκωσε, το κρύο μας φαρμάκωσε.

Δεκέμβριος, Χριστού γέννηση και καλός μας Χρόνος.

Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, γιατί Αι Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.

Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα.

Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, χαρά σ’ εκείνο το γεωργό, πού ‘χει πολλά σπαρμένα.

Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι.

Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά

«Δικέμβρης, δίκιος σπόρος»

«Απ' του αγίου Σπυρίδωνα μεγαλώνει η μέρα κατά ένα σπυρί»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου