"Εγώ είμαι εκπαιδευτικός. Διδάσκω παιδιά Γυμνασίου. Πάνω απ' όλα, όμως, είμαι πατέρας. ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ. Δεν θέλω το περιβάλλον που ζούμε να υποθηκεύσει τη ζωή και το μέλλον των παιδιών. Των δικών μου παιδιών, των μαθητών μου, των συντοπιτών μου. Είμαι, όμως, και φωτογράφος. Από χόμπι, από αγάπη. Πώς θα μπορούσα, άλλωστε, να αποτυπώσω καλύτερα την ομορφιά του τόπου μου; Μα και τις ανάγκες του, τη φθορά του, την αγωνία των κατοίκων του. Δεν θέλω ο τόπος μου, που έχει τόσες ομορφιές, να πεθαίνει καθημερινά μέσα από την ανεξέλεγκτη χρήση του ορυκτού πλούτου με αντάλλαγμα την ευμάρεια της περιοχής. Και όταν θα εξαντληθεί ο πλούτος αυτός τι θα συμβεί; Τι γη και αέρα θα αφήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας;"
Ο Χρήστος Λαμπριανίδης, γέννημα θρέμμα της Κοζάνης (της πιο επιβαρημένης περιβαλλοντικά πόλης σε ολόκληρη τη χώρα- σύμφωνα με έκθεση της WWF) ήθελε να δείξει πόσο απεγνωσμένα όλοι αυτοί που τον αγαπούν και τον σέβονται ζητούν απ' όλους όσοι ευθύνονται να κάνουν κάτι. Γι' αυτό και πριν από εφτά μήνες ξεκίνησε με ένα φίλο του, τον Απόστολο Τσολάκη, ένα φωτογραφικό project που πραγματεύεται την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στο περιβάλλον.
Με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, όπως μου εξηγεί, τραβήχτηκε και η φωτογραφία που τελικά κατέκτησε την 1η θέση στο διαγωνισμό CoolClimate Art Contest. "Με εργαλείο τη μηχανή μου έβγαλα μια φωτογραφία. Τη δούλεψα σαν να ζωγράφιζα με τα μάτια της ψυχής μου έναν πίνακα. Και του έδωσα ένα όνομα: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗ ΜΟΛΥΝΣΗ! Για να έχουμε μέλλον, ζωή , ελπίδα" (από κείμενο της κας Ευαγγελίας Φραντζόγλου δημοσιευμένο στο περιοδικό Ε).
Επισκεφτείτε τον ιστότοπο του κου Λαμπριανίδη και δείτε τη φωτογραφία που κέρδισε στο διαγωνισμό. Πάντα επιτυχίες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου