«Ολα τα παιδιά λατρεύουν το χάδι, την προσοχή της μάνας ή της τροφού. Καλά βολεμένα στα γόνατα των μεγάλων, ακούν με όρεξη ιστορίες... ιστορίες ευχάριστες όταν είναι ήσυχα και υπάκουα, ιστορίες τρομακτικές όταν κάνουν καμιά αταξία. Σε μερικές από αυτές πρωταγωνιστούν ζώα που μιλούν και άλλα θαυμαστά πλάσματα. Σύντομα τα παιδιά θα ξέρουν απέξω και ανακατωτά τους μύθους των Ελλήνων».
Είναι πάντα όμορφο να ανακαλύπτεις ξένους συγγραφείς, οι οποίοι αποφάσισαν όχι μόνο να ασχοληθούν με την αρχαία Ελλάδα, αλλά επιπλέον να ζωντανέψουν την καθημερινότητά της μέσα από ιστορίες για παιδιά. Εχω προσέξει ότι το κάνουν πάντα με μια ιδιαίτερη φρεσκάδα και αγάπη για το αντικείμενο, ενώ η έρευνα που γίνεται συνήθως εντυπωσιάζει στη βαθύτητα και λεπτομέρειά της.
Μια τέτοια περίπτωση είναι το βιβλίο «Η ζωή των παιδιών στην αρχαία Ελλάδα» («La vie des enfants en Grece ancienne») της Viviane Koenig που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση του Γιώργου Ρεγκούκου. Ενα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά (10 ετών και άνω) και μιλάει για παιδιά! Τι πιο οικείο και ευχάριστο να τους διηγείσαι τις ιστορίες των μικρών Ελλήνων της αρχαιότητας για να τους φαντάζονται στην καθημερινότητά τους, μέσα από μια τόσο ζωντανή εξιστόρηση όπως αυτή της Βιβιάν Κενίγκ. Χωρισμένο σε οκτώ κεφάλαια γενικότερης θεματολογίας που περιγράφουν τη ζωή ενός παιδιού στην αρχαία Ελλάδα από την ημέρα που θα παντρευτούν οι γονείς του (!) έως το τέλος των σπουδών του και επτά ιστορίες που συνάπτονται στο κάθε κεφάλαιο οι οποίες διηγούνται την ιστορία ενός μικρού Ελληνα της εποχής. Ο Ιοξός το χαμένο παιδί, η Ευδοξία η μικρή δούλα, η Κλειώ η κόρη του ψαρά, ο Κόδρος ο γιος του αγγειοπλάστη, ο Εκτορας ο νεαρός κυνηγός κ. ά.
Με την πολύ ωραία εικονογράφηση του βιβλίου (φωτογραφίες αρχαιοελληνικών ζωγραφιών, αγγείων, επιτύμβιων στηλών), αλλά και τις πληροφορίες που δίνονται μέσα από τις ιστορίες, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να μάθουν πολλά για τη ζωή στην αρχαία Ελλάδα. Πώς ζούσαν οι πλούσιοι, πώς οι δούλοι; Ποια ήταν τα αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών; Οι γονείς ήταν αυστηροί μαζί τους; Γιατί έπρεπε τα βρέφη να περάσουν τη δοκιμασία του παγωμένου νερού; Πόσες πολλές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες, τις οποίες προσωπικά δεν γνώριζα καν. Η ζωή των παιδιών δεν ήταν πάντοτε γεμάτη παιχνίδια και χαρά, αφού πολλά εγκαταλείπονταν από τους γονείς τους στις ερημιές. Τα κορίτσια έμεναν σπίτι χάνοντας την ευκαιρία να μάθουν όλα όσα μπορούσαν τα αγόρια. Ενα από αυτά ήταν να γράφουν πεντακάθαρα, πολλές φορές και για τιμωρία, κείμενα σε πάπυρο δέκα μέτρων! Ευτυχώς που υπήρχαν κι εκείνες οι εκατόν είκοσι μέρες αργίας τον χρόνο: «Για ν’ ανακουφιστούμε από τα βάσανα και την κούραση», όπως έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες...
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου