Η επιστολή παραίτησης από την "Ελευθεροτυπία" του δημοσιογράφου Αντώνη Σκορδίλη δημιουργού της στήλης "Επί ίσοις όροις".
Για τα θέματα ειδικής αγωγής/εκπαίδευσης δημοσιογραφώ περισσότερα από δέκα χρόνια. Αν μη τι άλλο γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα απ’ τον συγκεκριμένο χώρο, έχω έρθει σε επαφή ή έχω συνεργαστεί με τους περισσότερους ανθρώπους που ασκούν υπεύθυνους ρόλους.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν την έκπληξή μου όταν το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου πληροφορήθηκα τηλεφωνικώς από φίλους εκπαιδευτικούς στην ειδική αγωγή/εκπαίδευση, ότι η Ελευθεροτυπία φιλοξενεί στην έντυπη έκδοσή της σχετικό πολυσέλιδο αφιέρωμα. Παίρνοντας στα χέρια μου την εφημερίδα μερικά λεπτά αργότερα, η έκπληξή μου διπλασιάστηκε όταν διαπίστωσα ότι το αφιέρωμα στο μεγαλύτερο μέρος του ήταν συνεχείς επαναλήψεις χιλιογραμμένων και χιλιοειπωμένων στοιχείων, αν όχι μιά επιμελημένη συρραφή από προηγούμενα δημοσιεύματα στην έντυπη και – κύρια – ηλεκτρονική έκδοση της Ελευθεροτυπίας.
Ο τριπλασιασμός της έκπληξης μου, όμως, είχε να κάνει με μιά τόσο κραυγαλέα λεπτομέρεια πρόχειρης δημοσιογραφίας περιεχόμενη στο δημοσίευμα που θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμα και “πονηρές” ερμηνείες περί παραπλανητικής δημοσιογραφίας. Ο διευθυντής της διεύθυνσης ειδικής αγωγής του υπουργείου παιδείας παρουσιαζόταν ως ένας απλός δάσκαλος που κρίνει τις ασκούμενες πολιτικές ειδικής αγωγής, χωρίς να αναφέρεται ο διευθυντικός/πολιτικός του ρόλος. Προφανώς, οι κρίσεις του υπεύθυνου για την προώθηση της σημερινής πολιτικής του υπουργείου παιδείας κατακεραύνωναν τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης, πλην όμως ο αδαής περί θεμάτων και προσώπων ειδικής αγωγής αναγνώστης “ενημερωνόταν” – υποτίθεται – για τις θέσεις ενός απλού και αντικειμενικού δασκάλου, από τους χιλιάδες που “πονούν” αποκλειστικά και μόνο για το μέλλον των παιδιών με αναπηρία και/ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Οσοι παρακολουθούν την σελίδα ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ, προφανώς αντιλαμβάνονται ότι παρά τα όποια λάθη και παραλείψεις της, αυτού του είδους και ποιότητας “ενημέρωση” δεν “παράγει”. Προφανώς, τούτο έχει να κάνει σε σημαντικό βαθμό και με τον υψηλό επαγγελματισμό που διακρίνει τους υπευθύνους της ηλεκτρονικής έκδοσης της Ελευθεροτυπίας, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή ύπαρξης της σελίδας (Νοέμβριος 2009) επένδυσαν με πεποίθηση στην αξιοπιστία και εγκυρότητα της ενημέρωσης και αυτούς που διαθέτουν στοιχειώδη εχέγγυα να την διασφαλίσουν. Η επαγγελματική επάρκεια – δυστυχώς – μοιάζει πλέον να απουσιάζει παντελώς από τους υπευθύνους του έντυπου φύλλου, πιθανώς λόγω του κλίματος ανασφάλειας που είναι έκδηλο στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία ή για όποιον άλλο λόγο αδυνατώ να κατανοήσω. Ομως, το “μαγαζί” είναι ενιαίο, ως τέτοιο απευθύνεται στους αναγνώστες και διεκδικεί την μεγαλύτερη δυνατή εμβέλεια και επιρροή. Συνεπώς, είναι μονόδρομος πλέον για μένα, πέραν της αυτονόητης παύσης κάθε συνεργασίας με την έντυπη Ελευθεροτυπία να διακόψω με λύπη μου και την συνεργασία με την καθ’ όλα αξιόλογη και αξιοπρεπή ηλεκτρονική. Είναι αδύνατο να συνεχίσω να αρθρογραφώ στην ηλεκτρονική έκδοση μιάς εφημερίδας, όταν τα σημαίνοντα και οι κατευθύνσεις της δημοσιογραφίας μου υπονομεύονται από την πολιτική επί των ιδίων θεμάτων της έντυπης έκδοσης. Ζήτημα αξιοπρέπειας.
Εχω αιτηθεί με ηλεκτρονικό μου μήνυμα στον έχοντα την ευθύνη της ηλεκτρονικής Ελευθεροτυπίας, όπως η στήλη ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ την οποία αποκλειστικά επιμελούμαι, διακοπεί οριστικά από τις 15 Σεπτεμβρίου. Την συγκεκριμένη ημερομηνία λοιπόν θα κλείσει οριστικά η αυλαία της ηλεκτρονικής σελίδας που μέσα στο τελευταίο δεκάμηνο έχει φιλοξενήσει 400 και πλέον δημοσιεύματα σχετικά με την υποστήριξη των δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία. Οι δεσμοί και οι φιλίες τόσων χρόνων, προφανώς όχι απλώς δεν χάνονται αλλά – αντίθετα – μέσα από τις δύσκολες των καιρών συγκυρίες δυναμώνουν. Οι αγώνες για την εδραίωση στην κοινωνική ατζέντα των θεμάτων αναπηρίας με όρους ισοτιμίας, είναι μπροστά όχι πίσω μας.
Ενημερώνω τους φίλους για την παραίτησή μου όχι από … μεγαλομανία, αλλά επί της ουσίας γιατί θέλω να ξέρουν τους λόγους της. Δεν παραιτούμαι επειδή το επιθυμώ αλλά επειδή με εξώθησαν.
Επειδή κατά την ταπεινή προσωπική μου άποψη, η έλλειψη σεβασμού απέναντι στην όποια τριβή και ενασχόλησή μου από πλευράς της εφημερίδας Ελευθεροτυπία που αποδεικνύεται από την αγνόησή μου στην δημιουργία αφιερώματος/φακέλου για την ειδική αγωγή, μεταφράζεται σε έλλειψη σεβασμού απέναντι σε αυτά καθεαυτά τα θέματα αναπηρίας. Για την κατοχύρωση αυτού του σεβασμού με τις όποιες μικρές μου δυνάμεις επί χρόνια αγωνίστηκα. Τώρα που πλέον ο σεβασμός στην εμπειρία και την γνώση αποτελεί παρελθόν και το νεόκοπο είδος δημοσιογράφου που αρθρογραφεί “επί παντός επιστητού” προς μείωσιν του δημοσιογραφικού κόστους εργασίας (στην περίπτωσή μου αμελητέο, ουδέποτε βιοποριζόμουν από την συνεργασία μου με την “έγκριτη” Ελευθεροτυπία) και ευρύτερα της δημοσιογραφικής τιμής επελαύνει και στα “δύσκολα” θέματα αναπηρίας και ευρύτερα κοινωνικών δικαιωμάτων, η αποχώρηση είναι η μοναδική αξιοπρεπής λύση.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ, 5 Σεπτεμβρίου 2010
Πηγή: ΑναπηρίαΤώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου