Γράφει ο Ανδρέας Θεοδωρόπουλος (ή όπως αυτοσυστήνεται "ο μπαμπάς της Λήδας") στη σελίδα Sunny Sundays , που δημιούργησε με σκοπό να αποτελέσει το χώρο για μια νέα παρέα για παιδιά με αναπτυξιακές ιδιαιτερότητες, τους γονείς και τους φίλους τους.
To skydiving μας άνοιξε την όρεξη να βρούμε και άλλα ακραια αθλήματα που να μπορούμε να δοκιμάσουμε, εμείς κι άλλα παιδιά. Έτσι, προέκυψε το drift. Πειραγμένα, αγωνιστικά αυτοκίνητα, που λυσομανανε στη πίστα κάνοντας περάσματα με τα χίλια, "πλαγιολισθαίνοντας" και λιώνοντας λάστιχα. Το είχα μόνο σαν εικόνα, αλλά στη σκέψη μου πληρούσε όλα τα κριτήρια: συνοδηγός, ασφάλεια, αδρεναλίνη, μοναδικότητα, διασκέδαση, παρέα.
Ο Alexandros Matthaiou ήταν ο 1ος άνθρωπος που όταν ξεκίνησα να γράφω για τη Λήδα μου στειλε μήνυμα ρωτώντας πως μπορεί να βοηθήσει. Φίλος παιδικός, από κείνους που μπορεί να μη βλέπεις συχνα αλλά είναι κοντά σου. Δεν ξέρω, του απάντησα τότε. Τωρα ήξερα.
""Συνοδηγό βάζεις?". Ετσι ξεκίνησε η κουβέντα. Βραδυ ηρθε η ιδέα, το τηλέφωνο έγινε εκείνη τη στιγμή, η απάντηση ακαριαία: "Για τη Λήδα το θες? Φυσικά". Κι ετσι ξεκινήσαμε να το ψάχνουμε. Drift. "Εχουμε κι αγώνα στο Λουτράκι όπου να ναι, είναι ευκαιρία". "Να φέρουμε κι άλλα παιδιά, να κάνουμε ένα μικρό event, να περάσουμε και κάνα μήνυμα". "Γουστάρουν όλοι, κι η Ομοσπονδία". "Βρίσκω γονείς, θα ναι κι άλλα παιδιά!!". Ετσι πήγε. Από στόμα σε στόμα, με το Christos Karakasidis και τη Maria Karakasidou να ρχονται να δώσουν τη γνώση τους, με τον Πάνο απ την ομάδα του Αλέξανδρου να μιλάει για τα οργανωτικά, με όρεξη και μια πιο μεγάλη ιδέα ν αρχίζει να χτίζεται στο μυαλό μου(ως συνηθως)...
Δεν καταφέραμε να "τρέξουμε" στα πλαίσια του επίσημου αγώνα Drift τελικά, οι λεπτομέρειες που επρεπε να διευθετηθούν κι ο χρόνος νίκησαν τον αρχικό μας ενθουσιασμό. Σήμερα όμως ο Αλέξανδρος μας κάλεσε στη προπόνησή του. Η καλύτερη ευκαιρία να δοκιμάσουμε, να διασκεδάσουμε, να δούμε από κοντά και να σκεφτούμε πως μπορούμε να πάμε αυτη την ιδέα παρακάτω, να τη καθιερώσουμε και να φέρουμε κι άλλα παιδιά, έφηβους και μεγαλύτερους με νοητική αναπηρία και αυτισμό. Σήμερα τα κατάφερε μόνο ο Εκτορας, ελπίζουμε να το χάρηκε πολύ. Σιγουρα θα είμαστε περισσότεροι την επόμενη φορά.
Ο Αλέξανδρος λοιπόν σήμερα κράτησε το τιμόνι του γερά, αλλά κι εμείς κρατήσαμε πολλά, πολλά περισσότερα από την χαρά της Λήδας και του Εκτορα.
Κρατήσαμε ένα ακόμα ακραίο άθλημα που ακόμα και άτομα με νοητική αναπηρία και αυτισμό μπορούν να δοκιμάσουν. Σπρώχνοντας τα όριά τους λίγο πιο μακριά. Χωρίς κόπο, με τρόπο.
Κρατήσαμε κυρίως φίλους, παλιούς και νέους. Φίλους που ασπάστηκαν την ιδέα μας, που κατάλαβαν την αξία της και που έτρεξαν για την υλοποίησή της. Κρατήσαμε τη διάθεσή για μια ακόμα φορά των ανθρώπων να βοηθήσουν, να δώσουν χαρά. Η διάθεση είναι εκεί, θέλει το τρόπο της να βγει, απλά.
Κρατήσαμε τα 7 παιδιά που βρήκαμε που θέλησαν να έρθουν στη παρέα, έχοντας καταφέρει να προωθήσουμε την ενέργεια λίγο, όσο μπορούσαμε δλδ, online. Πόσα περισσότερα θα ήταν αν μπορούσαμε να φτάσουμε σε περισσότερα αυτιά?!
Κρατήσαμε τη διάθεση να οργανώσουμε το "1ο Πέρασμα Συμπερίληψης" με την επόμενη ευκαιρία, αφού μελετήσουμε καλά πως μπορεί αυτό να γίνει με ασφάλεια και με τις προδιαγραφές που χρειάζονται στα πλαίσια ενός επίσημου αγώνα.
Κρατήσαμε την ιδέα της Tandem Hearts - Εμπειρίες ακραίων αθλημάτων για άτομα με νοητική αναπηρία και αυτισμό. Οσο δοκιμάζουμε πράγματα τόσο αξίζει να τη μεγαλώσουμε.
Οπότε κάνουμε κάτι, κρατάμε πολλά!!
ΥΓ.
Κρατήσαμε κι όσους δεν θέλησαν να βοηθήσουν. Πάντα υπάρχουν, ακόμα κι όταν δεν το περιμένεις...Απογοητεύτηκα είναι η αλήθεια. Περίμενα ότι σ αυτό το χώρο, για τέτοιες ενέργειες θα υπήρχε μία άλλη αντίληψη...
Ανδρέας Θεοδωρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου