Για τα περισσότερα παιδιά τα 2 τελευταία χρόνια ήταν μια μεγάλη ή μικρή καταστροφή. Όχι όμως και για τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης ήταν ένα από τα ελάχιστα παιδιά που στην πανδημία των κλειστών σχολείων και της ζωής μέσα από την οθόνη «άνθισε».
Μοναχοπαίδι, με γονείς μεγάλης ηλικίας, πριν τον κορωνοϊό μεγάλωνε σε ένα άλλο σύμπαν, παράλληλο με αυτό των συμμαθητών του. Ένα στρουμπουλό συνεσταλμένο, ήσυχο παιδί που περνούσε την ώρα του φτιάχνοντας προγράμματα στον υπολογιστή, παρακολουθώντας μαθήματα ρομποτικής, μαθαίνοντας αγγλικά και παίζοντας σκάκι. Την ώρα της γυμναστικής «αγκομαχούσε» ακόμα και στις πιο απλές ασκήσεις, ενώ για το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ δεν είχε την παραμικρή ιδέα. Στα διαλείμματα ήταν ένας απλός παρατηρητής των παιχνιδιών των άλλων παιδιών.
Και ξαφνικά τα σχολεία έκλεισαν. Τα παιχνίδια από τα πάρκα και τις παιδικές χαρές μεταφέρθηκαν στις οθόνες των υπολογιστών. Ραντεβού τα απογεύματα για Mindcraft και άλλα παιχνίδια που ο Δημήτρης έπαιζε στα δάχτυλά του. Και ο Δημήτρης έλαμψε! Από τον «Δημητράκη» που κανένας δεν διάλεγε για παιχνίδι στο σχολείο, έγινε ο «Τζίμο» που σκίζει στα ηλεκτρονικά. Τα παιδιά άρχισαν να τον γνωρίζουν καλύτερα και να καταλαβαίνουν τον υπέροχο χαρακτήρα του
Τα σχολεία άνοιξαν και πάλι και ο Τζίμο συνεχίζει να «αγκομαχά» όχι μόνο στο μάθημα της γυμναστικής, αλλά και στο διάλειμμα, συμμετέχοντας χαρούμενος σε όλα τα παιχνίδια. Και τα παιδιά; Το ξέρουν ότι ο Τζίμο δεν τα καταφέρνει στο ποδόσφαιρο, αλλά ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ!
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός (Παν. Θεσσαλίας)
Νηπιαγωγός (Α.Π.Θ.)
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου