Από μια άποψη, ήταν θέμα χρόνου. Εν μέσω πανδημίας και εγκλεισμού, ο Ευγένιος Τριβιζάς δεν θα μπορούσε να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Οχι τόσο ως εγκληματολόγος, αλλά κυρίως ως συγγραφέας δεκάδων παιδικών βιβλίων και θεατρικών έργων, θα έλεγε κανείς ότι αυτή τη φορά είχε μια πιο λεπτή αποστολή: να μιλήσει στα κουρασμένα από την καραντίνα παιδιά για τον κορωνοïό και τους τρόπους αντιμετώπισής του. Επρόκειτο μήπως για μια δύσκολη πρόκληση, ακόμη και με δεδομένη τη δική του εμπειρία; «Δύο ήταν οι προκλήσεις», λέει στην «Κ». «Πρώτον, να αποφύγω τον σκόπελο του απωθητικού διδακτισμού και, δεύτερον, να προσεγγίσω ένα επώδυνο θέμα με τρόπο που να μην τραυματίζει, αλλά να ψυχαγωγεί τόσο το παιδί όσο και τους γονείς του».
Ο λόγος για το νέο βιβλίο του, «Οχι! Δεν θα μας μπείτε στη μύτη!», που από τον τίτλο και μόνο σκιαγραφεί τις προθέσεις των μικρών αλλά γενναίων πρωταγωνιστών του. Οι οποίοι έχουν επίσης μια δύσκολη αποστολή: σε έναν μακρινό πλανήτη, εξωγήινοι μυρμηγκοφάγοι με αρχηγό τον Μακρυμούρ τον Τρομερό μηχανεύονται ένα ύπουλο σχέδιο για να εξαφανίσουν τους κατοίκους της Γης, με κύριο στόχο τα παιδιά. Ο στρατηγός των εξωγήινων, ο απαίσιος Κόβιντ-19 ο Μικροπρεπής, επελαύνει εναντίον τους. Ομως εκείνα έχουν τρόπους αντίστασης και σύμμαχό τους τα επιτεύγματα της Ιατρικής.
Το «Οχι! Δεν θα μας μπείτε στη μύτη!» εικονογραφήθηκε από τον Παναγιώτη Ράππα. Τον πρόλογο έγραψε ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας, ενώ την επιμέλεια του εκδοτικού εγχειρήματος είχε η Μαρία Κουτσιούμπα. Στο πλαίσιο μιας αφιλοκερδούς προσφοράς του Ευγένιου Τριβιζά και των υπόλοιπων συντελεστών, το βιβλίο θα εκδοθεί από τα υπουργεία Υγείας και Παιδείας σε 1 εκατ. αντίτυπα, τα οποία, εκτυπωμένα στο Εθνικό Τυπογραφείο, θα διανεμηθούν στους μαθητές και στις μαθήτριες της χώρας.
«Η προσωπική εμπειρία που λειτούργησε ως καταλύτης για τη συγγραφή του βιβλίου ήταν η ενασχόλησή μου με το θέμα της παραβατικότητας των εφήβων», λέει ο συγγραφέας του βιβλίου και συνεχίζει μιλώντας με την έτερη ιδιότητά του: «Ως διευθυντής του Κέντρου Εγκληματολογικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, έχω μελετήσει το θέμα και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, αν ελπίζουμε πως με νουθεσίες ή ποινές θα πείσουμε τους νέους να φέρονται υπεύθυνα, ματαιοπονούμε. Οι προσπάθειές μας μπορεί να έχουν το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Θεωρώντας ότι επιχειρούμε να τους στερήσουμε χαρές της ζωής, οι νέοι ενδέχεται, από αντίδραση, να εντείνουν τη βλαπτική συμπεριφορά. Ο λόγος είναι απλός: η απόλαυση από την ανεύθυνη συμπεριφορά είναι σίγουρη και άμεση, ενώ οι αρνητικές συνέπειες είναι κάτι το μελλοντικό και ενδεχόμενο. Επιπλέον, σε αυτές τις ηλικίες, το “ριψοκίνδυνο” έλκει. Εκλαμβάνεται από τους συνομηλίκους ως τόλμη και γενναιότητα. Οφείλουμε, λοιπόν, να σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα. Στιγμή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα σημερινά παιδιά είναι οι αυριανοί έφηβοι. Αν από νωρίς ενστερνιστούν βασικές αξίες και διαμορφώσουν ορθούς τρόπους σκέψης, θωρακίζονται διανοητικά και όταν σε λίγα χρόνια εισέλθουν στο στάδιο της εφηβείας, θα είναι πολύ πιο πιθανό να φέρονται υπεύθυνα».
Σύμφωνα με τον Ευγένιο Τριβιζά, μία ακόμη παράμετρος του θέματος είναι ότι τα παιδιά, αν πειστούν για κάτι, μπορούν να επηρεάσουν θετικά και τους μεγάλους. Κάπως έτσι, επίσης με την αφιλοκερδή προσφορά του συγγραφέα, το «Οχι! Δεν θα μας μπείτε στη μύτη!» έγινε και ψηφιακό έργο για όλη την οικογένεια από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Γυρίστηκε στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής και διατίθεται δωρεάν στη διεύθυνση nationalopera.gr/GNOTV. Τη μουσική σύνθεση υπογράφει ο Γιώργος Δούσης, τη σκηνοθεσία η Νατάσα Τριανταφύλλη και τη σκηνογραφική και ενδυματολογική επιμέλεια η Τίνα Τζόκα.
Το animation είναι των Παναγιώτη Ράππα και Θοδωρή Σαράφη, ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος και η Κωνσταντίνα Πιτσιάκου διευθύνουν την ενήλικη και την παιδική χορωδία της Λυρικής, αντίστοιχα, ενώ στη διανομή, εκτός από τον συγγραφέα ως αφηγητή, θα δούμε τον Τάση Χριστογιαννόπουλο στον ρόλο του Μακρυμούρ του Τρομερού και τον Πέτρο Μαγουλά σε εκείνον του Στρατηγού Κόβιντ-19 του Μικροπρεπούς.
Στην παράσταση, όπως και στο βιβλίο, προβάλλονται οι αξίες της οικογένειας και της εκπαίδευσης, έστω και αν η τελευταία πραγματοποιείται εξ αποστάσεως. Ωστόσο, στη διάρκεια της πανδημίας, ούτε όλες οι οικογένειες είναι σε θέση να λειτουργούν ιδανικά ούτε όλα τα παιδιά έχουν ισότιμη πρόσβαση σε τάμπλετ και υπολογιστές. Τι θα έλεγε ο Ευγένιος Τριβιζάς στους γονείς που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα; «Εκτός από τις αξίες της οικογένειας και της εκπαίδευσης, σημαντική είναι και εκείνη της φαντασίας», αποκρίνεται ο συγγραφέας.
«Το παιδί διαθέτει ένα πολύτιμο, ένα θείο δώρο: με τη φαντασία του μπορεί εύκολα να μετουσιώσει το πιο ευτελές αντικείμενο σε κάτι υπέροχο και μαγικό. Μπορεί να κάνει μια καρέκλα πειρατική γαλέρα, ένα χάρακα σπαθί, μια γαλάζια κορδέλα ωκεανό. Η καλλιέργεια της φαντασίας, όμως, είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες. Θα παρότρυνα τους γονείς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη της φαντασίας των παιδιών. Οι ορίζοντες που ανοίγει είναι απεριόριστοι. Οσο πλουσιότερη η φαντασία, τόσο ελαστικότεροι οι τοίχοι του εγκλεισμού».
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου