Δευτέρα 22 Απριλίου 2019

Άποψη: Λ. Παπαδημητρίου "Οι γονείς στην κοιλάδα του πορνό"

Πόσοι γονείς αντιλαμβάνονται ότι σήμερα μεγαλώνουν την πρώτη γενιά εφήβων με απεριόριστη πρόσβαση στο online πορνό; Στην Ελλάδα οι περισσότεροι προτιμούν να πιστεύουν, ότι όταν κλείνονται στο δωμάτιο, τα παιδιά τους βλέπουν «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι» 

Λένα Παπαδημητρίου 

To τελευταίο πράγμα που θέλεις να ξέρεις για το παιδί σου είναι ότι βλέπει τσόντα. Είναι μια γνώση που προτιμάς να απωθήσεις, ιδανικά επ’ άπειρον, εκτός και αν ανήκεις στην ολιγομελή κατηγορία γονέων που είναι υπερβολικά ανοιχτοί γύρω από θέματα σεξ και θέλουν να τα ξέρουν όλα εν ανατριχιαστική λεπτομέρεια, συχνά φέρνοντας το παιδί τους σε απόγνωση. Περίπου όπως η αχαλίνωτη single mum και sex therapist (απίθανη στον ρόλο η Γκίλιαν Αντερσον) στο «Sex Education» του Netflix , που από ότι μαθαίνω κάνει θραύση και στους έλληνες εφήβους. 

Μόνο που αυτή η ηθελημένη γονεϊκή αφέλεια δεν σημαίνει ότι το παιδί σου δεν βλέπει ή δεν θα δει κάποια στιγμή πορνό. Και μάλιστα πολύ νωρίτερα από ό,τι νομίζεις (ακόμα και από την έκτη Δημοτικού!) ή σε πολύ μεγαλύτερες δόσεις από ό,τι εσύ μπορείς να αντέξεις. Οπως έγραφε ο Economist: «Οι έφηβοι σήμερα έχουν δει μεγαλύτερη ποικιλία σεξουαλικών πράξεων από όσες είχε στη διάθεσή του μια ολόκληρη ζωή ο πιο ακόλαστος μογγόλος αυτοκράτορας». 

Η σκληρή (για να μην πω hardcore) πραγματικότητα ήταν εκείνη που ώθησε τελικά τους Βρετανούς να λάβουν μέτρα. Από την 15η Ιουλίου 2019, τα porn sites υποχρεώνονται να διεξάγουν ελέγχους για την ηλικία των χρηστών τους, ώστε να μην σουλατσάρει ανεξέλεγκτα πχ ένας 11χρονος στο Pornhub, δηλώνοντας ότι είναι 18. «Το περιεχόμενο για ενήλικες είναι αυτή τη στιγμή υπερβολικά εύκολα προσβάσιμο από τα παιδιά» δήλωσε η βρετανή υπουργός ψηφιακής πολιτικής Μάργκο Τζέιμς. «Η εισαγωγή υποχρεωτικής επιβεβαίωσης της ηλικίας αποτελεί παγκόσμια πρώτη και αφιερώσαμε χρόνο προκειμένου να καταφέρουμε να εξισορροπήσουμε τις ανησυχίες για την ιδιωτικότητα με την ανάγκη να προστατεύσουμε τα παιδιά από τυχόν ακατάλληλο περιεχόμενο». 

Η ευστοχία του μέτρου μένει να κριθεί τα επόμενα χρόνια. Οι βρετανοί ειδικοί πάντως ήδη αντιδρούν επισημαίνοντας : α) το εν λόγω porn block θα σημάνει το τέλος της ιδιωτικότητας για εκατομμύρια χρήστες porn sites και β) τα παιδιά και (κυρίως) οι έφηβοι δεν θα προστατευτούν, γιατί απλά θα ανακαλύψουν άλλους τρόπους, πολύ πιο σκοτεινούς (ακόμα και μέσω darknet) να επισκεφθούν τους πικάντικους ιστότοπους που επιθυμούν. Με άλλα λόγια, η βρετανική κυβέρνηση επιδεικνύει εδώ την ίδια μωροπιστία που επιδεικνύει ο μπαμπάς και η μαμά όταν πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να ελέγξουν ανά πάσα στιγμή τι ακριβώς βλέπει online το παιδί τους. Πρέπει να το πάρουμε άπαντες απόφαση. Oσα porn blocks και να βάλεις, αργά ή γρήγορα θα «φας» τη σκόνη του ψηφιακά απείρως πιο «ψαγμένου» εφήβου. 

Το ζήτημα της προσβασιμότητας παραμένει και είναι λίαν ακανθώδες. Στην Ελλάδα σήμερα μεγαλώνει η πρώτη γενιά εφήβων με απεριόριστη πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό και δη από την «ασφάλεια» του σπιτιού ή του σχολείου τους (μια καθηγήτρια σε δημόσιο σχολείο της Αττικής μου έλεγε πρόσφατα για παρέα μαθητών της Α’ Γυμνασίου που παρακολουθούσε πορνοταινία στο smartphone την ώρα του διαλείμματος). Στις ΗΠΑ η πρώτη τέτοια γενιά έχει ήδη μεγαλώσει, έχοντας καταναλώσει τεράστιες ποσότητες διαδικτυακής τσόντας. Κάπως έτσι γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια ένα anti- porn κίνημα, με μπροστάρηδες πρώην εθισμένους στο online πορνό εφήβους (κυρίως άνδρες) που σήμερα ζητούν να αποτοξινωθούν, υιοθετώντας το «rebooting» (ολική αποχή από το πορνό) και το «rewiring» (αποσύνδεση της σεξουαλικότητας από την οθόνη και επανακαλωδίωσή της στο ανθρώπινο σώμα). Όχι για λόγους ηθικής αλλά γιατί η υπερβολική έκθεση σε τέτοιου είδους υλικό, και δη από μικρή ηλικία, οδηγεί, μεταξύ άλλων, σε «υποκινούμενη από το πορνό στυτική δυσλειτουργία». 

Σύμφωνοι, είναι δύσκολο να αποδεχθείς ότι το παιδί σου βλέπει ή θα δει τσόντα. Πιο δύσκολο βέβαια είναι να του μιλήσεις γι΄αυτό. Και όμως στην χώρα της ανύπαρκτης σεξουαλικής αγωγής και των πανάκριβων iPhones στα χέρια οκτάχρονων, στη χώρα όπου 30.000 εκτρώσεις ετησίως αφορούν κορίτσια κάτω των 16 ετών και όπου όλη η οικογένεια καμαρώνει που ο μικρός έχει λογαριασμό στο Ιnstagram (και ας μην πληροί το ηλικιακό όριο των 13 ετών), δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να κατακυριευτείς από «ηθικό πανικό». 

Αυτό που σου μένει είναι να μη συνεχίσεις να είσαι ανερυθρίαστα αφελής. Να μην θεωρείς πχ ότι η πιο σεξουαλικά explicit ταινία που έχει δει η 15χρονη κόρη σου είναι το «Pretty Woman». Να διαβάσεις για το θέμα ή να ζητήσεις — επιτέλους— τις συμβουλές των ειδικών. Και να μιλήσεις ανοιχτά στο παιδί σου για τη φυσική περιέργεια αυτής της ηλικίας αλλά και για το συχνά ακραίο ερωτικό υλικό που μπορεί να συναντήσει στο Διαδίκτυο. Γιατί, να είσαι βέβαιος/η, κάποια στιγμή θα βρεθεί, θέλοντας και μη, πολύ κοντά σε αυτό το υλικό. Ισως την ώρα που εσύ κοιμάσαι ή μαγειρεύεις αρνάκι φρικασέ. 

Πηγή: Protagon.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου