4η μέρα σε νέο σχολείο. Α’ Δημοτικού. Με τον μικρό να αγνοεί εντελώς την ύπαρξη άλλων παιδιών στο διάλειμμα και να περνάει την ώρα του τρέχοντας μόνος πάνω- κάτω ή βλέποντας τα φυλλαράκια των δέντρων. Προηγήθηκαν δύο ημέρες σκληρής προετοιμασίας με τη μαμά στο σπίτι (με πρόβα σε ερωτήσεις/απαντήσεις, παίξιμο πιθανών διαλόγων) για να πλησιάσει κάποιο παιδάκι στην αυλή και να αλληλεπιδράσει μαζί του. Το μεσημέρι μετά το σχόλασμα, η κλασική -γεμάτη άγχος- μαμαδοερώτηση: «Μίλησες, Θ., με τα άλλα παιδάκια στο διάλειμμα;». «Ναι!» η θριαμβευτική απάντηση. «Και τι είπατε;» «Κάθε φορά που έπεφταν επάνω μου και μου έλεγαν ‘Συγγνώμη΄, τους έλεγα ‘Δεν πειράζει΄».
Στόχος δεν επιτεύχθη, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο. Η αλληλεπίδραση άρχισε!
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου