Της Πόπης Διαμαντάκου στα Νέα
Το θέαμα εξωφρενικό. Μπροστά στα μάτια του τηλεθεατή συντελείται η πλέον αποτρόπαιη πράξη κακοποίησης της παιδικής ηλικίας, των ίδιων των παιδιών, αλλά και του ενήλικου αυτοσεβασμού, περιβεβλημένη το γλυκερό «γλάσο» ενός υποτιθέμενου «διαγωνισμού ομορφιάς».
Φυσικά πρόκειται για ένα ακόμη ριάλιτι. Το πιο φρικιαστικό που έχουμε δει μέχρι σήμερα. Γιατί δεν υπάρχει εικόνα πιο απειλητική για τον πολιτισμό των ενηλίκων από ένα μωρό που κλαίει γοερά, κουρασμένο και απογοητευμένο, γιατί δεν κατάφερε να «κερδίσει λεφτά» με την πασαλειμμένη φτιασίδια ομορφιά του.
Ο τίτλος τού εν λόγω μνημείου της πιο ύπουλης εκμετάλλευσης της παιδικής αφέλειας από γονείς και τηλεόραση είναι «Tiaras and toddlers», προβάλλεται από το αμερικανικό ριαλιτοκάναλο TLC (στη χώρα μας αναμεταδίδεται από συνδρομητικό μπουκέτο) και παρουσιάζει παιδικά καλλιστεία.
Εμείς, πάντως, για θρίλερ το περάσαμε και από τα πιο τρομακτικά. Γιατί το θέαμα μωρών που σηκώνουν το βάρος απίστευτων μητρικών κόμπλεξ και συναισθηματικών επενδύσεων στους άγουρους ώμους τους μόνον ως απειλή για το μέλλον αυτού του πολιτισμού μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε.
Mε το πρόσχημα της «προβολής της παιδικής ομορφιάς» συντελείται η πιο σκληρή κακοποίηση παιδιών από τις ίδιες τις μητέρες τους. Χωρισμένα σε ηλικιακές κατηγορίες, ξεκινώντας από μωρούλια της αγκαλιάς και φθάνοντας στα 9χρονα, όλα τους υφίστανται απίθανα μαρτύρια «βελτίωσης» της εμφάνισής τους. Οι ψεύτικες βλεφαρίδες είναι το λιγότερο.
Ψεκάζονται τα κορμάκια τους για να δείχνουν ηλιοκαμένα. Μια μητέρα μάλιστα εξηγούσε περήφανη στον φακό ότι κατάφεραν να αγοράσουν δικό τους ψεκαστήρι, γιατί η κόρη της (4χρονη) παίρνει μέρος σε αλλεπάλληλα «καλλιστεία». Σπατουλάρονται τα μουτράκια τους με τόνους μέικ απ για να δίνουν την εντύπωση της πορσελάνινης ακινησίας μιας κούκλας. Βάφονται τα βλέφαρα με χρώματα έντονα και φορτώνονται γκλίτερ για να γυαλίζουν και από τα χείλη περνούν στρώσεις κραγιόν. Οσο για τα ρούχα, κοντά φουρό με τούλια και πέπλα, στράπλες που κολλούν επάνω στο δέρμα με άφθονη ειδική κόλλα και πούλιες, τόνοι από πούλιες, τόσες που κάνουν τα μωρά να κλαίνε γιατί τα τσιμπούν και χρειάζεται να περιφέρονται ώρες με όλον αυτόν τον «πολεμικό εξοπλισμό» ώσπου να έρθει η σειρά τους.
Οι μανάδες - ενίοτε βρίσκεται και κανένας πατέρας ανάμεσά τους -, τυπικά δείγματα της αμερικάνας μικροαστής νοικοκυράς, κακοσουλούπωτες, με ορατά τα σημάδια στην παραφουσκωμένη τους σιλουέτα των άπειρων λιπαρών που καταπίνουν, μοιάζουν με τζάνκι των παιδικών καλλιστείων. Συμπεριφέρονται στο παιδί τους σαν να είναι άψυχο εξάρτημά τους, που αν το κουρδίσουν καλά θα τους φέρει κέρδος. Γιατί κάθε νίκη σημαίνει και μια επιταγή με 1.500-3.000 δολάρια.
Το ένα μετά το άλλο, κοριτσάκια που λες και προσγειώθηκαν από έναν άγνωστο πλανήτη γιατί δεν έχουν τίποτε ανθρώπινο, με χαμόγελο σαν να 'ναι καρφιτσωμένο στο μουτράκι τους, εκτελούν διάφορα νούμερα που έχουν μάθει. Μια πιτσιρίκα κουνιόταν μιμούμενη γύρευε ποια επαγγελματία στριπτιζού είχε εξασφαλίσει για δασκάλα η μητέρα της και οι μηχανικές, ασύμβατες με το παιδικό κορμάκι, κινήσεις της, που μόνον από διαστροφή θα χαρακτήριζε κανείς «χαριτωμένες», απέπνεαν τη θλίψη της ταραγμένης από αγωνία ψυχής της.
Μια 3χρονη εκνεύρισε τη μητέρα της επειδή δεν ήταν αρκετά υπάκουη για να εκτελέσει το νούμερό της. Μια 5χρονη προσπαθούσε να παρηγορήσει τη δική της μητέρα, που χτυπιόταν σε μια γωνία γιατί «επένδυσε τόσα» και δεν πήρε η κόρη της τον τίτλο - και το χρήμα.
Το θέαμα νοσηρό. Το ίδιο και οι απολαύσεις που υπόσχεται. Ενα κοκτέιλ ηδονοβλεψίας, με βασικό συστατικό το κοντινό πλάνο στη χαριτωμενιά της παιδικής αφέλειας, στο οποίο προστίθενται «σκληρές» μεθυστικές ουσίες, όπως η ανίερη εκμετάλλευση του παιδιάστικου αυθορμητισμού και ο on camera βιασμός της μωρουδίστικης εμφάνισης - και ψυχής - για να γίνει αστεία βιτρίνα των μεγαλίστικων φτιασιδιών.
Δεν ξέρω ποιος αντέχει να βλέπει τα δάκρυα 4χρονου μωρού, που το έχουν βασανίσει επί ώρες για να το μεταμορφώσουν σε θλιβερή μινιατούρα «επισκέπτριας» εν ώρα αναζήτησης πελατείας και με λυγμούς λέει ότι «στενοχωρήθηκε επειδή δεν πήρε λεφτά». Εγώ πάντως όχι.
Φυσικά πρόκειται για ένα ακόμη ριάλιτι. Το πιο φρικιαστικό που έχουμε δει μέχρι σήμερα. Γιατί δεν υπάρχει εικόνα πιο απειλητική για τον πολιτισμό των ενηλίκων από ένα μωρό που κλαίει γοερά, κουρασμένο και απογοητευμένο, γιατί δεν κατάφερε να «κερδίσει λεφτά» με την πασαλειμμένη φτιασίδια ομορφιά του.
Ο τίτλος τού εν λόγω μνημείου της πιο ύπουλης εκμετάλλευσης της παιδικής αφέλειας από γονείς και τηλεόραση είναι «Tiaras and toddlers», προβάλλεται από το αμερικανικό ριαλιτοκάναλο TLC (στη χώρα μας αναμεταδίδεται από συνδρομητικό μπουκέτο) και παρουσιάζει παιδικά καλλιστεία.
Εμείς, πάντως, για θρίλερ το περάσαμε και από τα πιο τρομακτικά. Γιατί το θέαμα μωρών που σηκώνουν το βάρος απίστευτων μητρικών κόμπλεξ και συναισθηματικών επενδύσεων στους άγουρους ώμους τους μόνον ως απειλή για το μέλλον αυτού του πολιτισμού μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε.
Mε το πρόσχημα της «προβολής της παιδικής ομορφιάς» συντελείται η πιο σκληρή κακοποίηση παιδιών από τις ίδιες τις μητέρες τους. Χωρισμένα σε ηλικιακές κατηγορίες, ξεκινώντας από μωρούλια της αγκαλιάς και φθάνοντας στα 9χρονα, όλα τους υφίστανται απίθανα μαρτύρια «βελτίωσης» της εμφάνισής τους. Οι ψεύτικες βλεφαρίδες είναι το λιγότερο.
Ψεκάζονται τα κορμάκια τους για να δείχνουν ηλιοκαμένα. Μια μητέρα μάλιστα εξηγούσε περήφανη στον φακό ότι κατάφεραν να αγοράσουν δικό τους ψεκαστήρι, γιατί η κόρη της (4χρονη) παίρνει μέρος σε αλλεπάλληλα «καλλιστεία». Σπατουλάρονται τα μουτράκια τους με τόνους μέικ απ για να δίνουν την εντύπωση της πορσελάνινης ακινησίας μιας κούκλας. Βάφονται τα βλέφαρα με χρώματα έντονα και φορτώνονται γκλίτερ για να γυαλίζουν και από τα χείλη περνούν στρώσεις κραγιόν. Οσο για τα ρούχα, κοντά φουρό με τούλια και πέπλα, στράπλες που κολλούν επάνω στο δέρμα με άφθονη ειδική κόλλα και πούλιες, τόνοι από πούλιες, τόσες που κάνουν τα μωρά να κλαίνε γιατί τα τσιμπούν και χρειάζεται να περιφέρονται ώρες με όλον αυτόν τον «πολεμικό εξοπλισμό» ώσπου να έρθει η σειρά τους.
Οι μανάδες - ενίοτε βρίσκεται και κανένας πατέρας ανάμεσά τους -, τυπικά δείγματα της αμερικάνας μικροαστής νοικοκυράς, κακοσουλούπωτες, με ορατά τα σημάδια στην παραφουσκωμένη τους σιλουέτα των άπειρων λιπαρών που καταπίνουν, μοιάζουν με τζάνκι των παιδικών καλλιστείων. Συμπεριφέρονται στο παιδί τους σαν να είναι άψυχο εξάρτημά τους, που αν το κουρδίσουν καλά θα τους φέρει κέρδος. Γιατί κάθε νίκη σημαίνει και μια επιταγή με 1.500-3.000 δολάρια.
Το ένα μετά το άλλο, κοριτσάκια που λες και προσγειώθηκαν από έναν άγνωστο πλανήτη γιατί δεν έχουν τίποτε ανθρώπινο, με χαμόγελο σαν να 'ναι καρφιτσωμένο στο μουτράκι τους, εκτελούν διάφορα νούμερα που έχουν μάθει. Μια πιτσιρίκα κουνιόταν μιμούμενη γύρευε ποια επαγγελματία στριπτιζού είχε εξασφαλίσει για δασκάλα η μητέρα της και οι μηχανικές, ασύμβατες με το παιδικό κορμάκι, κινήσεις της, που μόνον από διαστροφή θα χαρακτήριζε κανείς «χαριτωμένες», απέπνεαν τη θλίψη της ταραγμένης από αγωνία ψυχής της.
Μια 3χρονη εκνεύρισε τη μητέρα της επειδή δεν ήταν αρκετά υπάκουη για να εκτελέσει το νούμερό της. Μια 5χρονη προσπαθούσε να παρηγορήσει τη δική της μητέρα, που χτυπιόταν σε μια γωνία γιατί «επένδυσε τόσα» και δεν πήρε η κόρη της τον τίτλο - και το χρήμα.
Το θέαμα νοσηρό. Το ίδιο και οι απολαύσεις που υπόσχεται. Ενα κοκτέιλ ηδονοβλεψίας, με βασικό συστατικό το κοντινό πλάνο στη χαριτωμενιά της παιδικής αφέλειας, στο οποίο προστίθενται «σκληρές» μεθυστικές ουσίες, όπως η ανίερη εκμετάλλευση του παιδιάστικου αυθορμητισμού και ο on camera βιασμός της μωρουδίστικης εμφάνισης - και ψυχής - για να γίνει αστεία βιτρίνα των μεγαλίστικων φτιασιδιών.
Δεν ξέρω ποιος αντέχει να βλέπει τα δάκρυα 4χρονου μωρού, που το έχουν βασανίσει επί ώρες για να το μεταμορφώσουν σε θλιβερή μινιατούρα «επισκέπτριας» εν ώρα αναζήτησης πελατείας και με λυγμούς λέει ότι «στενοχωρήθηκε επειδή δεν πήρε λεφτά». Εγώ πάντως όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου