Δώδεκα παιδιά, δώδεκα μήνες, μια εποχή. Κρίσης κι ανασφάλειας. Εάν για τους ενήλικες το άγχος είναι οικονομικό, για τα παιδιά, για τους μαθητές που τελειώνουν το σχολείο, η ανησυχία πηγάζει απ’ την ψυχή. Τη στιγμή που καλείσαι να επιλέξεις τομέα μάθησης, δρόμο ζωής. Την περίοδο που γίνεσαι πολίτης κι εραστής, που όλη σου η ζωή μπορεί να σχεδιαστεί σ’ ένα απόγευμα, στη σκέψη μπαίνει τάπα. Αεροστεγής.
Δεν είναι η λέξη ο φόβος, είναι η ρευστότητα και η βίαιη προσαρμογή. Σε όλες τις ερωτήσεις, είχες απαντήσεις. Γονείς, σχολείο, φίλοι, άλλοι. Τώρα οι «μεγάλοι» θέλουν εσένα να κοιτούν και να απαντούν. Το μέλλον μας οι μαθητές. Οι σκέψεις τους, βάση δεδομένων για το δικό μας νέο πρότζεκτ.
Δώδεκα παιδιά, μαθητές Λυκείου της Ιονίου Σχολής, γράφουν γι’ αυτό που τώρα ζουν, γι’ αυτό που έμαθαν να λένε κρίση.
Δεν είναι η λέξη ο φόβος, είναι η ρευστότητα και η βίαιη προσαρμογή. Σε όλες τις ερωτήσεις, είχες απαντήσεις. Γονείς, σχολείο, φίλοι, άλλοι. Τώρα οι «μεγάλοι» θέλουν εσένα να κοιτούν και να απαντούν. Το μέλλον μας οι μαθητές. Οι σκέψεις τους, βάση δεδομένων για το δικό μας νέο πρότζεκτ.
Δώδεκα παιδιά, μαθητές Λυκείου της Ιονίου Σχολής, γράφουν γι’ αυτό που τώρα ζουν, γι’ αυτό που έμαθαν να λένε κρίση.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
της Λίνας Παπαδάκη στο protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου