Η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τους φορείς: «Σειρά σου», «Θεία Σκέπη» και «NeurodiversityGR» και χορηγό επικοινωνίας τον Ραδιοφωνικό Σταθμό StarClassic (www.starclassic.gr) , διοργανώνει το Σάββατο 8 Ιουνίου 2024 το πρωί, ημέρα ενημέρωσης για τον αυτισμό, με τίτλο: «ΑΥΤΙΣΜΟΣ: Νιώσε τη θέση μου».
Το Πρόγραμμα συμπεριλαμβάνει:
• Θεία Λειτουργία (7.30 π.μ. – 9.00 π.μ.) στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης.
• Δράσεις ενημέρωσης και αποδοχής του αυτισμού στον αύλειο χώρο του Καθεδρικού Ιερού Ναού της του Θεού Σοφίας (9.00 π.μ. και εξής)
• Ανάγνωση παραμυθιού για την νευροδιαφορετικότητα: «Ο Μανιατάκος, ο γάιδαρος χωρίς όνομα και ο γέροντας της αγάπης», της Μαρίας Κασαμπαλάκου.
• Performance «Νιώσε τη θέση μου».
• Εκθέσεις βασισμένες στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα αυτιστικών ατόμων.
• Ενημερωτικό υλικό – διάδραση.
Η παρουσία όχι μόνο των αυτιστικών και των οικογενειών τους, μα κυρίως προσώπων που δεν είχαν την ευκαιρία, αλλά θέλουν να μάθουν για τον κόσμο που μας χωράει όλους μαζί, θα φανερώσει ότι τα μέλη της εκκλησιαστικής κοινότητας παραμένουν ενεργά στη διακονία των άλλων.
Την υπ’ αριθμό 7η Εγκύκλιο του εξαπέστειλε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος προς τον ιερό Κλήρο και τον ευσεβή λαό της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, σχετικά με τον Αυτισμό και την σχετική Εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως, το προσεχές Σάββατο 8 Ιουνίου 2024.
Το περιεχόμενο της Εγκυκλίου έχει ως εξής:
«Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί μου ευλογημένοι,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ο ιδρυτής της Τοπικής Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης Απόστολος Παύλος αναφερόμενος στη σχέση των χριστιανών μεταξύ μας, ως μελών του ιδίου σώματος του Χριστού, μεταξύ άλλων επισημαίνει: «Όλα τα μέλη να φροντίζουν το ένα για το άλλο με την ίδια στοργή και επιμέλεια. Και, εάν πάσχει ένα μέλος, πάσχουν μαζί με αυτό όλα τα μέλη και, εάν δοξάζεται και τιμάται ένα μέλος, χαίρονται μαζί του όλα τα μέλη» .
Στο πνεύμα αυτής της Παυλείου προτροπής, επικοινωνώ σήμερα μαζί σας στο μέσον της Αναστάσιμης περιόδου, προκειμένου να σας θέσω ένα ζήτημα, το οποίο αφορά άμεσα σε μέλη της τοπικής εκκλησιαστικής μας κοινότητος, αδελφούς του Χριστού και δικούς μας, τους οποίους καλούμαστε να αποδεχθούμε, να «συναντήσουμε» και να αγαπήσουμε.
Πρόκειται για τα αδέλφια μας εκείνα, τα οποία ευρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Ο αυτιστικός είναι ένας νευροδιαφορετικός άνθρωπος, του οποίου ολόκληρη η ταυτότητα συνίσταται από διαφορετικό τρόπο σκέψης, επικοινωνίας, κατανόησης, αντίληψης, διεπαφής και αίσθησης των πραγμάτων. Ο αυτιστικός άνθρωπος, με σεβασμό και αποδοχή από τους άλλους, μπορεί να γίνει λειτουργικός.
Στο πλαίσιο αυτό και προκειμένου όλοι μας, ως μέλη της τοπικής Εκκλησίας, να «αγκαλιάσουμε» ουσιαστικά και να «προσλάβουμε» τους αδελφούς μας με αυτισμό, η Ιερά μας Μητρόπολη διοργανώνει το προσεχές Σάββατο, 8 Ιουνίου 2024, το πρωί, δράση ενημέρωσης για τον αυτισμό, με τίτλο: «ΑΥΤΙΣΜΟΣ: Νιώσε τη θέση μου».
Το Πρόγραμμα της εκδήλωσης αυτής, στην οποία όλοι είστε προσκεκλημένοι να συμμετάσχετε, περιλαμβάνει αρχικά την τέλεση, μαζί με τους Ιερείς μας, της Θείας Λειτουργίας, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης, από τις 7.30 έως τις 9.00 το πρωί, ενώ, αμέσως μετά, θα πραγματοποιηθούν δράσεις ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και αποδοχής του αυτισμού στον αύλειο χώρο του Καθεδρικού μας Ναού.
Παρακαλώ θερμά να παρευρεθείτε όσο το δυνατόν περισσότεροι στις εκδηλώσεις αυτές, να ενημερωθείτε και να δείξετε συναντίληψη για τους αδελφούς μας με αυτισμό.
Ταυτόχρονα, και για να κατανοήσουμε τη σημασία που έχει η παρουσία όλων μας, όχι μόνο στην εκδήλωση, αλλά κυρίως στη ζωή των ανθρώπων με αυτισμό, παρακαλώ να ακούσετε προσεκτικά τη «φωνή» του αυτιστικού αδελφού μας Βασίλη Μπερέτσου, στο κείμενο που ακολουθεί, με τίτλο:
«Η “θεραπευτική” ικανότητα της κοινότητας»
«Ονομάζομαι Βασίλης και γνωρίζω ότι είμαι αυτιστικός από 10 ετών. Ήταν μια περίοδος τότε που κοίταζα έντονα τα αυτιά των ανθρώπων και γι’ αυτό τον λόγο δεν μπορούσα να φάω… Η μαμά μου μου μίλησε για τον γιατρό Άσπεργκερ και για το σύνδρομο που πήρε το όνομά του, που τελικά είναι αυτισμός. Λύθηκε λοιπόν η απορία μου… ένιωθα από τα 5 μου ότι ήμουν διαφορετικός, το ήξερα! Δεν ήξερα τον λόγο, δεν ήξερα το γιατί!
Δημοτικό: Προστατευμένος. Με πάρα πολλές εντάσεις και νεύρα και με ανθρώπους που με γνώριζαν και μου στάθηκαν, ακόμα τους ευγνωμονώ.
Γυμνάσιο: Ο κύκλος των ανθρώπων μεγαλώνει, μαζί με τα ξεσπάσματα. Δεν με καταλάβαιναν. Πολλά παιδιά με αποδέχονταν ή με ανέχονταν, διότι τρεις μόνο μού κάνανε παρέα…
Άλλα παιδιά πάλι μου ’κάναν τη ζωή δύσκολη… ένα Γολγοθά.
Δεν ξέχασα ποτέ τους συμμαθητές που κατάλαβαν ότι φοβόμουν τη φωτιά και έρχονταν και άναβαν μπροστά στα μούτρα μου αναπτήρες και σπίρτα, έσπαγαν πλάκα με τις αντιδράσεις μου. Θα ήθελα πάρα πολύ οι γονείς τους να τους είχαν μιλήσει για τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και για τον σεβασμό στα όρια των άλλων.
Η ελπίδα πως σε ειδικό σχολείο θα ήταν καλύτερα έκαναν τη μητέρα μου να με γράψει εκεί, αντί για το τυπικό λύκειο…
Όχι μόνο δεν ήταν καλύτερα, αλλά ήταν πολύ χειρότερα, αντιμετώπισα βία από συμμαθητές, πρωτόγνωρη για εμένα… Τα τέσσερα χρόνια που πέρασα εκεί θα ήθελα να μην τα είχα ζήσει… Κρατάω όμως όμορφες αναμνήσεις από κάποιους καθηγητές και θεραπευτές, για να μη λέμε μόνο τα κακά και να είμαστε και θετικοί.
Όμως πια είμαι ενήλικας και, Δόξα τω Θεώ, ανεξάρτητος και έμαθα να χειρίζομαι καταστάσεις και γεγονότα…
Αλλά φτάνει να μαθαίνω μόνο εγώ;
Σε ένα λεωφορείο γεμάτο κόσμο ακούμπησα ένα κύριο… Ζήτησα συγγνώμη κι αυτός μου απάντησε με απίστευτη αγένεια… Δυσκολεύτηκα να ξαναβρώ την ηρεμία μου… Έτριβα τα χέρια μου και ήθελα να βάλω τα κλάματα. Ένιωθα αδικημένος.
Πηγαίνω σε μια υπηρεσία και κανένας δεν μου δίνει τον χρόνο που χρειάζομαι, πολλές φορές μου έχουν πάρει τη σειρά…
Μου ζήτησαν να πάω στο γραφείο του λιμενικού γιατί, ενώ περίμενα το καράβι, πηγαινοερχόμουν και έκανα κινήσεις με τα χέρια μου, προκειμένου να αποφορτιστώ… Ήρθαν και μου είπαν να τηλεφωνήσω στη μητέρα μου, από την οποία ζήτησαν να έρθει να με πάρει αυτή. Όμως είμαι ένας άντρας που κυκλοφορώ μόνος από την εφηβεία μου. Θα ήθελα λοιπόν να γνωρίζουν όλοι πως το να είναι κανείς αυτιστικός δε σημαίνει αυτομάτως ότι είναι και επικίνδυνος για τον εαυτό του ή τους άλλους.
Κάθε μέρα δίπλα μας συναντάμε ανθρώπους που φωνάζουν, βρίζουν και επιτίθενται λεκτικά σε συνανθρώπους τους. Αυτό σας κάνει πολύ μικρότερη ή και καθόλου εντύπωση. Γιατί; Μήπως έχετε επιτρέψει να γίνει η βία και η αγένεια ανεκτή σαν συμπεριφορά;
Μπορώ με τις ώρες να σας περιγράφω γεγονότα… Πώς με ’πιάσαν από τον γιακά, πώς με τρομοκράτησαν απειλώντας με με σύλληψη οι αστυνομικοί, επειδή πέρασα, «εγώ ο παράξενος», έξω από την αμερικανική πρεσβεία… κι άλλα, κι άλλα…
Δεν μου αρέσει αυτό… Θέλω να αλλάξω τα δεδομένα της κοινωνίας μας.
Πριν από μερικά χρόνια κάποιοι εξαιρετικοί άνθρωποι μού έδωσαν την ευκαιρία να δουλέψω στο μαγαζί τους… Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο καλά ένιωθα· οι συνάδελφοι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, μου φέρονταν πολύ καλά. Κάποιες μέρες ήταν δύσκολες… Μπορώ να θυμηθώ δύο τέτοιες …δύσκολες μέρες, όχι μόνο για ’μένα, αλλά και για τους συναδέλφους και τον εργοδότη μου… Έφταιγα… αλλά ποιος δεν έχει στραβές μέρες;
Σταμάτησα διότι το μαγαζί έκλεισε… Ελπίζω να μου δοθεί και άλλη ευκαιρία…
Ξέρω πως θα μπορώ να ζήσω και να εργαστώ μόνο σε μια κοινωνία που η αγένεια και η απόρριψη δεν είναι καθημερινό φαινόμενο. Κι αυτό είναι «θεραπευτικό».
Ξέρω πως μπορώ να κάνω σχέσεις με ανθρώπους τυπικούς, που δεν με κρίνουν και δεν με απορρίπτουν με το που με βλέπουν, αλλά δίνουν χρόνο και χώρο σε εμένα, κι αυτό είναι «θεραπευτικό».
Μπορώ να ονειρευτώ την ευλογημένη μέρα που, αν θα είμαι κουρασμένος ή αναστατωμένος, θα μπορώ να τρίψω τα χέρια μου ή να κάνω κινήσεις, χωρίς να ντρέπομαι για τον εαυτό μου, μιας και αυτό δεν είναι κάτι κακό. Ή ακόμα και να μπορώ να γελάσω με μια έντονη σκέψη μου ή με ένα γεγονός που με φορτίζει χωρίς να αντιμετωπίζω ματιές που με κάνουν να νιώθω τόσο πολύ αμήχανα…
Μπορώ να ονειρευτώ μια μέρα που πια θα είναι αποδεκτό το να είσαι αυτιστικός και οι αντιδράσεις οικείες ή απλά γνώριμες, διότι οι άνθρωποι που αποτελούν την κοινωνία θα θελήσουν να μάθουν για τη διαφορετικότητά μου…
Περιμένω την ημέρα που ο αυτισμός από μόνος του δεν θα θεωρείται αρρώστια που θα πρέπει να εξαλείψουμε, αλλά νευροδιαφορετικότητα που θα είναι αποδεκτή. Αυτή θα είναι η πιο σπουδαία θεραπεία!
Σας δίνω μια υπόσχεση, ελπίζω να μην ακουστεί σαν απειλή… Ξέρω πως ο κόσμος αλλάζει δύσκολα, αλλά το πείσμα των αυτιστικών είναι γνωστό… Δεν θα σταματήσω να προσπαθώ.
Και Αυτό είναι Θεραπευτικό!»
Πατέρες μου και αδελφοί μου,
Ενώνοντας κι εμείς τη φωνή μας με τη φωνή του Βασίλη, ας μη σταματήσουμε να προσπαθούμε, να γινόμαστε αληθινά Εκκλησία, ανοίγοντας την καρδιά μας και αφήνοντας χώρο στη ζωή μας για όλους τους «διαφορετικούς» αδελφούς, ανεξαρτήτως διακρίσεων, με τη συνειδητή βεβαιότητα ότι κάθε άνθρωπος είναι έμψυχη εικόνα του ζώντος Θεού, αποστασιοποιούμενοι από οποιασδήποτε μορφής διάκριση και απόρριψη.
Σας ασπάζομαι όλους και σας αναμένω στη Θεία Λειτουργία και στις εκδηλώσεις ενημέρωσης για τον αυτισμό, το ερχόμενο Σάββατο, 8 Ιουνίου∙
Με εγκάρδιες Αναστάσιμες ευχές και πολλή πατρική αγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου