Πέμπτη 16 Μαΐου 2019

Τα «χωριά χωρίς μητέρες» της Ινδονησίας

Στην ασιατική χώρα υπάρχουν ολόκληρες κοινότητες όπου σχεδόν όλες οι νεαρές μάνες έχουν φύγει για να δουλέψουν στο εξωτερικό, αφήνοντας πίσω τα παιδιά τους να μεγαλώσουν μόνα τους 

Η Έλι Σουσιαουάτι ήταν 11 χρονών όταν η μητέρα της την άφησε στην φροντίδα της γιαγιάς της. Οι γονείς της είχαν μόλις χωρίσει και για να φροντίσει για τα παιδιά της, η μητέρα της, η Μάρσια έφυγε για να δουλέψει ως οικιακή βοηθός στη Σαουδική Αραβία. 

Η δημοσιογράφος του BBC Ρεμπέκα Χένσκε, που πήγε και συνάντησε τα παιδιά αυτά που έμειναν πίσω, γράφει ότι όταν συνάντησε την Έλι, η οποία τώρα πηγαίνει στην τελευταία τάξη του σχολείου, η μικρή της αφηγήθηκε πόσο δυστυχισμένη ήταν όταν έφυγε η μητέρα της. 

«Όταν βλέπω φίλους με τους γονείς τους στο σχολείο αισθάνομαι πολύ στενάχωρα. Λαχταράω να επιστρέψει η μητέρα μου στο σπίτι», είπε. 

Στο χωριό της Έλι, το Ουανασάμπα, στο ανατολικό Λομπόκ, είναι αποδεκτό να φεύγουν οι μητέρες στο εξωτερικό για να εργαστούν ώστε να προσφέρουν στα παιδιά τους μια καλύτερη ζωή. 

Μάλιστα, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, στην ανατολική Ινδονησία υπάρχουν ολόκληρα χωριά και κοινότητες όπου σχεδόν όλες οι νεαρές μητέρες έχουν φύγει για να δουλέψουν στο εξωτερικό, γνωστά στη χώρα ως «Τα χωριά χωρίς μητέρες». 

Όταν οι μητέρες φεύγουν, διευρυμένες οικογένειες και οι πατέρες αναλαμβάνουν την φροντίδα των παιδιών -και όλοι προσέχουν επίσης τα παιδιά των άλλων. Όπως έγινε, λόγου χάρη, με την περίπτωση της Καριματούλ Αντίμπια, η μάνα της οποίας έφυγε για το εξωτερικό όταν η μικρή ήταν μόλις ενός έτους. 

Την πιτσιρίκα την μεγάλωσε η θεία της -και για πολλά χρόνια δεν είχαν συζητήσει το ζήτημα της μητέρας της που έλειπε στο εξωτερικό, μεχρι που εκείνη μάζεψε κάποια χρήματα και επέστρεψε για να την ξαναδεί. 

Η Καριματούλ ήταν έξι ετών τότε και πίστευε πως η θεία της ήταν η μητέρα της -δεν αναγνώρισε την πραγματική της μάνα και της πήρε μερικά χρόνια προκειμένου να το συνειδητοποιήσει. 

«Ήμουν τόσο μπερδεμένη τότε», λέει η μικρή που θυμάται την μητέρα της να κλαίει με λυγμούς μπροστά στη θέα του ίδιου της του παιδιού να μην την αναγνωρίζει. 

Οι γυναίκες άρχισαν να φεύγουν για να εργαστούν στο εξωτερικό από αυτή την περιοχή της Ινδονησίας τη δεκαετία του 1980. 

Ελλείψει νομικής προστασίας, είναι ευάλωτες σε κακοποιήσεις. 

Υπάρχουν ιστορίες για κάποιους που γύρισαν πίσω σε φέρετρα. Άλλοι είχαν ξυλοκοπηθεί τόσο άσχημα από τους εργοδότες τους που είχαν υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ ορισμένοι είχαν γυρίσει πίσω χωρίς να έχουν πληρωθεί. 

Ορισμένες φορές μάλιστα, όπως σημειώνει το βρετανικό δίκτυο, κάποιες μητέρες επιστρέφουν και με άλλα παιδιά, τα οποία έχουν αποκτήσει είτε από σεξουαλικές σχέσεις δια της βίας ή συναινετικές. 

Πηγή: Protagon.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου