Ο εφιάλτης της τρομοκρατίας μας ξύπνησε εδώ στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα που γυρίστηκε το Avatar, στη Νέα Ζηλανδία της αποθέωσης της φύσης, σ’ αυτή την τόσο μακρινή για εμάς χώρα, ένας τρελός, ακραίος εθνικιστής που έμαθε να μισεί τον διαφορετικό από αυτόν, έγραψε μια ακόμη μαύρη σελίδα.
Ο καλός λευκός, που του παίρνουν τη δουλειά οι μετανάστες, που του χαλάνε τον… δυτικό τρόπο ζωής, που του κλέβουν τη χώρα και που δεν μπορεί να ανέχεται δίπλα τους αλλόθρησκους έκανε αυτό που έμαθε.
Ζώστηκε με όπλα και άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως. Ρίχνοντας μάλιστα και τη χαριστική βολή, σε παιδιά, γυναίκες, άνδρες.
Αδιακρίτως και χωρίς κανένα επιφώνημα, ένας ψυχρός εκτελεστής που έμοιαζε απλά να παίζει… βιντεοπαιχνίδι.
Αυτό ακριβώς. Οποιος έχει παιδιά από το δημοτικό και πάνω καταλαβαίνει γιατί πράγμα μιλάω. Τα γνωστά σε όλους videogames όπου τα παιδιά μας και εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο έχουν ένα τηλεχειριστήριο – όπλο, έχουν μια οθόνη όπου μια φιγούρα ζωσμένη με όπλα περπατάει και σκοτώνουν αδιακρίτως.
Ακόμη χειρότερα; Τα παιδιά μας έχουν πλέον και ακουστικά και μικρόφωνο για να «επικοινωνούν» με παιδιά από όλο τον κόσμο για να πανηγυρίζουν για τα κατορθώματά τους.
Ακριβώς όπως έκανε ο άθλιος αυτός δολοφόνος της Νέας Ζηλανδίας. Πήρε την κάμερα, την στερέωσε πάνω του και κατέγραφε το όπλο με το οποίο σκότωσε δεκάδες ανθρώπους. Σαν ένα videogame και τίποτε άλλο. Σαν να μην είχε μπροστά του ανθρώπινες ζωές αλλά ψηφιακές φιγούρες που τις σκοτώνεις και κάνεις… σκορ.
Προς Θεού. Δε λέμε ότι τα παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά μας θα τους κάνουν και δολοφόνους. Αυτό που λέμε είναι ότι ο εθισμός στη βία, και μάλιστα σε τέτοιου είδους βία, απλά δημιουργεί ένα αίσθημα αναισθησίας. Και σε συνδυασμό με το μίσος για τον διαφορετικό γεννά δολοφόνους σαν κι αυτόν στη μακρινή Νέα Ζηλανδία.
Να προστατέψουμε τα παιδιά μας. Να τους εξηγήσουμε ότι η βία που στρέφεται απέναντι στον άλλον, στον διπλανό, στον διαφορετικό, στον μαύρο, τον κίτρινο ή τον μουσουλμάνο είναι ίδια.
Να τους κάνουμε να εμπεδώσουν τις πανανθρώπινες αξίες με βασικότερη αυτή του σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή.
Είναι απαραίτητο να τους μιλήσουμε για τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τα άκρα όποια κι αν είναι αυτά. Από τον τρελό της Νέας Ζηλανδίας μέχρι τους δολοφόνους των παιδιών στην Μαρφίν.
Κι από τον εγκληματία Χρυσαυγίτη δολοφόνο του Παύλου Φύσσα μέχρι τον… μετανιωμένο αστυνομικό που σκότωσε τον Γρηγορόπουλο.
Η βία, ο θάνατος, η τρομοκρατία δεν έχουν χρώματα και ιδεολογίες. Ειδικά στα videogames που παίζουν τα παιδιά μας.
Πηγή: in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου