…”Οι Αυστραλοί, όπως οι Γάλλοι ή οι Γερμανοί, τολμούν και κοιτούν κατάματα την ιστορία τους. Αναδεικνύουν και προσπαθούν να ερμηνεύσουν και τις πιο δύσκολες, δυσάρεστες περιόδους της ύπαρξής τους. Σε αυτό ακριβώς το ζήτημα είναι αφιερωμένο ένα από τα ρεπορτάζ αυτού του τεύχους: πώς και τι Ιστορία διδάσκεται (“Διδάσκοντας τη σιωπή”, σελ 26-30). Αλλού, οι κοινωνίες προσπαθούν να μάθουν, να διδαχθούν και να συμφιλιωθούν με όλες τις πτυχές του παρελθόντος. Στην Ελλάδα, φαίνεται ότι έχουμε επιλέξει είτε να κάνουμε επιλεκτική χρήση της Ιστορίας, αποσιωπώντας άβολες αλήθειες, είτε απλά να επιμένουμε να συντηρούμε μύθους οι οποίοι, στη σύγχρονη εποχή, ούτε το ατομικό ούτε το εθνικό φρόνημα είναι σε θέση να υπηρετήσουν. Αντιθέτως.
Και όμως, η αναμέτρηση με τις επώδυνες σελίδες του παρελθόντος είναι απαραίτητη στο δρόμο προς την αυτογνωσία, αλλά και την κοινωνική συνοχή και αρμονία. Ειδάλλως, ο δημόσιος διάλογος θα εξακολουθεί να γίνεται με όρους “τι σας κάναμε” σε Μελιγαλά, Βίτσι και Γράμμο, εντείνοντας τα κοινωνικά μας αδιέξοδα. Μια ηλεκτρονική περιήγηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο “διάλογος” εξελίσσεται με απίστευτο μίσος, βαναυσοτητα και ύβρεις, επιβεβαιώνουν το δρόμο που έχουμε να διανύσουμε ώστε να διδαχθούμε και να συμφιλιωθούμε με την ιστορία μας και, εντέλει, με τους γείτονές μας”...
(Χρήστος Αλεφαντής)
Μην χάσετε και αυτή τη Σχεδία...
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου