Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Άποψη: Βαγγέλης Λιακόγκονας - Αποποινικοποιήθηκε και η παιδοφιλία;

Στον εκσυγχρονισμό και την τεχνογνωσία της αντίστοιχης Διεύθυνσης Δίωξης της αστυνομίας οφείλεται, κατά κύριο λόγο, τα τελευταία 3 χρόνια η συνεχής και δραστική καταπολέμηση του ηλεκτρονικού εγκλήματος. Οι μορφές του ποικίλες: hacking ή cracking (κλοπή κωδικών πρόσβασης ή αριθμών πιστωτικών καρτών), παραβίαση προσωπικών δεδομένων, παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, απάτες -κυρίως με αγορές-, δυσφημίσεις και εκβιασμοί προσώπων, διακίνηση υλικού πορνογραφίας, κυρίως παιδικής.

Ας σταθούμε στο τελευταίο.

Η επικαιρότητα, αλλά κυρίως μια συνεχιζόμενη, όχι μεν εκ προθέσεως, αλλά εγκληματική συνέργεια από πλευράς ακόμη και των συγγενών θυμάτων, δεν μπορεί παρά να μας κάνει να «ξεψαχνίσουμε» ένα θέμα για το οποίο όλοι, λίγο πολύ, εκφράζουμε αποτροπιασμό, αλλά ελάχιστοι -έως σχεδόν κανείς- δεν ασχολούμαστε μ΄ αυτό σε βάθος.

Στη λίστα συλλήψεων των τελευταίων ημερών, περιλαμβάνεται και αυτή ενός 32χρονου σκηνοθέτη που δεν διακινούσε απλά αλλά παρήγαγε πρωτογενές πορνογραφικό υλικό, με τη συμμετοχή ανηλίκων θυμάτων του, στα οποία έταζε –σημειώστε το- υποσχέσεις για καλλιτεχνική αξίωση.

Πασίγνωστη πετυχημένη αλυσίδα καταστημάτων παιχνιδιών και παιδικών ειδών διαφημίζει μέσω ενός video που εντοπίστηκε online, ενόψει της περιόδου των αποκριών, αποκριάτικες στολές για παιδιά μεταξύ παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Οι στολές δεν είναι παιδικές, δεν είναι εφηβικές, δεν είναι χαριτωμένες, δεν «υπαινίσσονται» καταστάσεις. Είναι προφανέστατα χυδαίες.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια επικίνδυνη και αδιανόητα αφελής τάση «ενηλικίωσης ανηλίκων» χάριν ψυχαγωγίας και θεάματος. Αυτό οφείλεται από κοινού -και σε εξίσου τεράστιο βαθμό- στα media και τη νέα γενιά γονέων.

Τα μεν πρώτα, στο βωμό μιας «επίπλαστης χαριτωμενιάς», σπεύδουν να προσαρμόσουν κάθε τι που αποτελεί τάση (μουσικό talent show, μαγειρικό show) και σε ανάλογη έκδοση με συμμετέχοντες ανηλίκους. Οι δε διαγωνιζόμενοι έχουν, λόγω διαπαιδαγώγησης, συμπεριφορές και ύφος ενηλίκων μιμούμενα πάντα τις λάθος εικόνες. Πρόκειται για ψυχαγωγικά φαινόμενα φυσικά «εισαγόμενα» που προσαρμόζονται «γάντι» σε μια απαίδευτη και ανώριμη -τελικά καθ’ όλα- γαλανόλευκη κοινωνία.

Η νέα γενιά γονέων δεν είναι απλά αυτή που δεν παρέχει το χρόνο που συνηθιζόταν παλαιότερα να αφιερώνει ο γονέας στο παιδί. Είναι αυτή που απλά δεν διυλίζει την πληροφορία, την εικόνα, το ερέθισμα. Αυτή που ουδέποτε –στην πλειονότητά της- ασχολήθηκε με το πώς μπορεί να φιλτράρει τον περιηγητή στο internet ώστε να μην έχει πρόσβαση το παιδί στον οποιονδήποτε ιστότοπο, γεγονός πέρα για πέρα εγκληματικό. Αυτή η γενιά που, ουσιαστικά, άφησε από το χέρι το παιδί στην Ομόνοια, να ανακαλύψει μόνο του τα γύρω κακόφημα στενά, κι ό,τι ήθελε προκύψει… Είναι και αυτή που, σε ορισμένες περιπτώσεις, «σέρνει» το παιδί σε νυχτερινά κέντρα από μικρό, μαθαίνοντας του να χορεύει τσιφτετέλι γιατί αυτό επιτάσσει η ελληνική διασκέδαση –αν είναι κορίτσι- ή να πίνει αλκοόλ γιατί αυτό συνιστά “αντριλίκι” –αν είναι αγόρι.

Και, φυσικά, μιλάμε για τη γενιά που κινείται σε μια κοινωνία η οποία άναυδη μαθαίνει ότι δικαστής αποπλανούσε το παιδί του και συνέχιζε να δικάζει.

Απασχολούμενος εθελοντικά σε παιδικές κατασκηνώσεις επί σειρά ετών, διαπίστωσα πως περιοδικά οι γενιές παιδιών αλλάζουν προς το χειρότερο, τουλάχιστον ως προς την αντίληψή τους για το άλλο φύλο, τους διαλόγους τους, τα ενδιαφέροντά τους. Σε ημερήσια διάταξη, ένα σεξουαλικό υπονοούμενο θα ακουστεί, μια διαφημιστική ατάκα θα εκτοξευθεί, μια χαμηλότατου επιπέδου τηλεοπτική παρουσία θα εκθειαστεί. Τα πρότυπα; Λαμπερά, καλογυμνασμένα, ξυρισμένα. Οι γνώσεις lifestyle; Μεταπτυχιακού επιπέδου. Οι γνώσεις (πχ) ιστορίας; Εμβρυακού επιπέδου (αν όχι ανύπαρκτου).

Σύμφωνα με την θεωρία του soft porn για την παιδική πορνογραφία, η αύξηση της παιδεραστίας και του ανάλογου trafficking, οφείλεται και στη συνδιαμόρφωση του καταναλωτικού κοινού σε επιλογές θεάματος που υποδεικνύουν ελαφρώς σεξουαλικά προκλητικά ερεθίσματα. Έτσι, την ίδια στιγμή που μέσα από «κοινωνικά αποδεκτά μέσα» (παιχνίδια, διαφήμιση, σειρές, ταινίες) «επιτρέπεται» στον καθένα να γίνει κοινωνός -χωρίς να χρειάζεται η συνειδητή επιλογή του να δει την σκηνή-, η απειλή να διατηρείται ένα αρρωστημένο κλίμα που τροφοδοτεί τέτοια άθλια φαινόμενα, καραδοκεί θανατηφόρα.

Η πρόληψη μπορεί να επιτευχθεί σε πρώτη φάση με την επιμόρφωση –και όχι απλά ενημέρωση- των γονέων: η πύλη του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, saferinternet.gr αποτελεί μια αρχή. Η αναζήτηση ενημερωτικού υλικού από τους γονείς δεν συνίσταται. Επιβάλλεται.

Τέλος, κάτι που θα έπρεπε να υπάρχει ως δεδομένο είναι απλώς ο σεβασμός και η διατήρηση της αθωότητας της παιδικής ηλικίας. Μιας αθωότητας που κάπου ανάμεσα στην “εξέλιξη”, την έλλειψη χρόνου, την τεχνολογία, τη ματαιοδοξία και τον υπερκαταναλωτισμό εξανεμίζεται αργά αλλά δυναμικά.

Μα, αλήθεια, πότε είναι η τελευταία φορά που είδατε το παιδί σας –ή αν δεν έχετε, κάποιο του περιβάλλοντός σας- να… κάνει απλά τσουλήθρα; [*Εικαστική δράση του Βραζιλιάνικου κέντρου παιδικής προστασίας CERCA, Children and Adolescents Center in Brazil, (Centro de Referencia da Crianca e Adolescente) - "κλείστε τα φώτα και βοηθήστε την Άννα να ξεπεράσει τη φοβία της στο σκοτάδι"]
 
Πηγή: aixmi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου