Κάπου στο χάρτη υπάρχει ένα νησί με όνομα «Ο αμπελώνας της Μάρθας», το Martha' s Vineyard. Η πολύμηνη έρευνα του βραβευμένου σκηνοθέτη Αντώνη Ρέλλα τον οδήγησε σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. «Στα τέλη του 18ου αιώνα στο Martha's Vineyard η μικρή κοινωνία του νησιού δεν έκανε διαχωρισμό ανάμεσα σε κωφούς και ακούοντες. Τα παιδιά στο σχολείο μάθαιναν και τη νοηματική. Στην καθημερινότητά τους χρησιμοποιούσαν και τις δυο γλώσσες ανεξάρτητα αν στην παρέα υπήρχε κωφός ή όχι» μου εξηγεί ο κ. Ρέλλας. Τους ηθοποιούς του Θεάτρου Κωφών Ελλάδος τους γνώρισε κατά τη διάρκεια ενός φεστιβάλ για άτομα με αναπηρίες, το Emotion Pictures. Τότε ήταν που αποφάσισε να φτιάξει ένα ντοκιμαντέρ για αυτούς.
Η συζήτηση με τους ηθοποιούς του θεάτρου ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Στην άλλη άκρη της γραμμής βρισκόταν η διερμηνέας του θεάτρου, Σοφία Ρομπόλη. Δίπλα της οι ηθοποιοί απαντούσαν στις ερωτήσεις. Ο Απόστολος Γιαννόπουλος, ηθοποιός του θεάτρου κωφών μου εξηγεί ότι έχουν ένα συγκεκριμένο στόχο. «Να προωθήσουμε στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό θέματα ισοτιμίας και ισονομίας ανάμεσα σε κωφούς και ακούοντες». Αναρωτιέμαι τι να σημαίνει κωφός ηθοποιός. Η Ευανθία Πλαχούρα με διορθώνει αμέσως. «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Αυτός είναι σαν να βάζουμε τον ηθοποιό μέσα σε ένα κουτί. Νιώθουμε ηθοποιοί αλλά όχι κωφοί ηθοποιοί. Το πρόβλημα είναι όχι ότι μας λείπει η ακοή αλλά το ότι δεν έχουμε την ίδια εκπαίδευση με τους ακούοντες ηθοποιούς εξαιτίας ενός προεδρικού διατάγματος». Η Ευανθία μου εξηγεί ότι εξαιτίας αυτού του διατάγματος οι κωφοί δεν έχουν τη δυνατότητα να φοιτούν στις δραματικές σχολές της χώρας. Ωστόσο στο Θέατρο Κωφών λειτουργεί θεατρικό εργαστήρι εδώ και 25 χρόνια υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Νέλλης Καρρά. «Ερχονταν διάφοροι καθηγητές για να διδάξουν στα παιδιά και αυτό το έκαναν αφιλοκερδώς. Τα παιδιά δε μπορούν να πληρώσουν γι' αυτό. Δυστυχώς εδώ και πέντε χρόνια το Θέατρο Κωφών δεν έχει πάρει καμιά επιχορήγηση από το Υπουργείο και τα παιδιά μόνο αποσπασματικά μπορούν να μάθουν κάποια πράγματα. Ως πότε μπορούν να κάνουν μαθήματα άνθρωποι που δεν πληρώνονται;» αναρωτιέται η διερμηνέας κ. Ρομπόλη.
«Βλέποντας φωνές»
Ο Αντώνης Ρέλλας μου μιλά διαρκώς για την ξεχωριστή κουλτούρα των κωφών. Οι κωφοί μιλάνε μια τελείως διαφορετική γλώσσα κι έχουν μια ξεχωριστή κουλτούρα. Υπάρχει μάλιστα ένα σχετικό βιβλίο, το πρώτο που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και μιλά για την κουλτούρα των κωφών, το “Βλέποντας φωνές”. Ο σκηνοθέτης εξηγεί ότι θέλει μέσω του κυρίαρχου μέσου, δηλαδή μέσω της τηλεόρασης να περάσει την αληθινή όψη των θεμάτων αναπηρίας. «Η αναπηρία προβάλλεται δυστυχώς ψευδώς. Οι άνθρωποι με αναπηρία παρουσιάζονται είτε ως ήρωες της ζωής με έναν υπερβολικό τρόπο είτε ως αβοήθητοι, κακόμοιροι και δυστυχείς. Και οι δύο αυτές αντίρροπες τάσεις ακυρώνουν την πραγματική εικόνα του ανθρώπου με αναπηρία. Ενας άνθρωπος με αναπηρία είναι όπως κι ένας άνθρωπος χωρίς αναπηρία. Δυστυχώς ο κόσμος είναι φτιαγμένος για τους πολλούς οπότε οι άνθρωποι με αναπηρία ξεκινούν από ένα τελείως διαφορετικό σημείο».
Πηγή: Αγγελιοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου