Πρόκειται για μέτρα κατόπιν εορτής; «Οχι! Δυστυχώς, ανάλογα περιστατικά όπως η πρόσφατη επίθεση των τριών μαθητών εις βάρος 14χρονου στην Αγία Παρασκευή θα υπάρξουν στο μέλλον. Και καθώς το πρόβλημα είναι σύνθετο, οι παρεμβάσεις πρέπει να είναι πολυεπίπεδες: να αφορούν, πρώτον, την προληπτική μέριμνα ένα παιδί να μη γίνει κακοποιητικό, παραβατικό, δεύτερον, τον ρόλο της οικογένειας, των εκπαιδευτικών και των σχολικών ψυχολόγων και, τρίτον, το πλαίσιο πειθαρχίας που υπάρχει στο σχολείο», απαντά στην «Κ» στέλεχος του υπουργείου Παιδείας περιγράφοντας τις παρεμβάσεις που θα δρομολογήσει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της εφηβικής βίας. Εγκαιρη πρόληψη των αναπτυξιακών προβλημάτων των παιδιών, ενίσχυση του ρόλου των ψυχολόγων στα σχολεία και αυστηρότερες ποινές, με επιστροφή της πενθήμερης αποβολής, είναι ορισμένα από τα μέτρα. Συγκεκριμένα, από το υπουργείο Παιδείας θα δοθεί βάρος στην έγκαιρη διάγνωση νευροαναπτυξιακών διαταραχών των παιδιών κατά την προσχολική ηλικία. Και αυτό διότι έρευνες δείχνουν πως παιδιά με τέτοια προβλήματα μεγαλώνοντας ασκούν μπούλινγκ και έχουν βίαιη συμπεριφορά στο σχολείο, κυρίως κατά την εφηβεία. Ετσι θεωρείται ότι η σύνδεση της προσχολικής αγωγής (για τις ηλικίες 2-4) και της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (ηλικίες 4-12) κάτω από ενιαία παιδαγωγική φιλοσοφία θα βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση διαταραχών που καταλήγουν να δυσκολεύουν την ψυχοκοινωνική εξέλιξη των νηπίων στη μετέπειτα σχολική τους ζωή. Στο πλαίσιο αυτό, θα συνταχθεί ένα πρόγραμμα σπουδών για όλους τους παιδικούς σταθμούς, ώστε τα παιδιά να ενταχθούν στο σχολικό περιβάλλον νωρίτερα από το νηπιαγωγείο. Η Ελλάδα κατατάσσεται τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ενωση όσον αφορά τη συμμετοχή των παιδιών ηλικίας 3 έως 6 ετών στην προσχολική αγωγή και φροντίδα.
Για τις μεγαλύτερες ηλικίες, που είτε θα ασκήσουν είτε θα δεχθούν ενδοσχολική βία, αρχικά προβλέπεται η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, που θα μπορούν να επικοινωνούν με όλα τα παιδιά της σχολικής μονάδας, είτε σε ατομικές ή ομαδικές συνεδρίες, εντός του ωρολογίου προγράμματος.
Στο ίδιο πλαίσιο, τα παιδιά θα μπορούν να απευθύνονται για τα προβλήματα που τα απασχολούν εντός του σχολείου στους ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς χωρίς να έχουν σχετική συναίνεση γονέων, όπως ισχύει σήμερα.
Ταυτόχρονα, θα γίνει πιο αυστηρό το ποινολόγιο των μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σήμερα οι ποινές είναι η προφορική παρατήρηση, η επίπληξη, η αποβολή από τα μαθήματα για μία ή δύο ημέρες και η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Οι ποινές μπορούν να επιβληθούν κλιμακωτά, δηλαδή οι εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν εξαντλήσει τις ηπιότερες ποινές προτού, π.χ., αποφασίσουν αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος για ένα μαθητή. «Για να φθάσεις στην αυστηρότερη ποινή πρέπει να αποδείξεις ότι έχεις εξαντλήσει τις ηπιότερες», διευκρινίζει στην «Κ» διευθυντής δημόσιου λυκείου. Μάλιστα, επί ΣΥΡΙΖΑ αποφασίσθηκε η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος να ισχύει μόνο για ένα χρόνο, άρα ένας μαθητής μπορεί να επιστρέψει στο σχολείο μετά ένα σχολικό έτος. Τώρα θα «επιστρέψει» η πενθήμερη αποβολή, ενώ η αποβολή από το σχολείο θα είναι οριστική. Ταυτόχρονα, θα συνταχθεί σχολικός πειθαρχικός κώδικας, δηλαδή ορισμός των ποινών για κάθε πράξη· γι’ αυτό και θα καταργηθεί η κλιμακωτή επιβολή ποινών σε ένα μαθητή. «Οι αυστηρότερες ποινές πρέπει να έχουν ουσία, να ωφελούν τελικά το παιδί. Αλλιώς, για παράδειγμα, η αποβολή ενός μαθητή από ένα δημόσιο σχολείο θα καταλήξει σε απλώς μετάθεση του προβλήματος στο δεύτερο σχολείο, που θα δεχθεί τον μαθητή», παρατηρεί στην «Κ» ο κ. Χαράλαμπος Κυραϊλίδης, πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων.
Τέλος, και οι γονείς θα καλούνται να αναλάβουν την ευθύνη για τις πράξεις των παιδιών τους στο σχολείο (π.χ. πληρώνοντας φθορές σε εξοπλισμό). Βέβαια, μείζον κρίνεται να υπάρχουν όρια στην υπερβολική παρεμβατικότητα των γονιών. Το υπουργείο Παιδείας δηλώνει ότι προσφέρει στους εκπαιδευτικούς θεσμική προστασία έναντι των γονιών που θέλουν να έχουν λόγο για τα πάντα (από τον τρόπο που κάνει το μάθημα κάθε εκπαιδευτικός έως τον βαθμό του παιδιού στο τρίμηνο). Ομως, στην πράξη, τι αντίκρισμα έχει αυτή η θεσμική προστασία; Ελάχιστη. Οπως υπογράμμισε ο κ. Κυραϊλίδης, «μοιάζει τα σχολεία να λειτουργούν χωρίς όρια, με ευθύνη των πολιτικών, αλλά και των εκπαιδευτικών που το ανέχονται».
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου